Эдвард Льюіс
англ.: Edward Lewis
Дата нараджэння	20 мая 1918(1918-05-20)[1][2]
Месца нараджэння	Уілкс-Барэ, акруга Льюзерн[d], Пенсільванія, ЗША
Дата смерці	21 ліпеня 2004(2004-07-21)[1][2][…] (86 гадоў)
Месца смерці	Пасадэна, акруга Лос-Анджэлес, Каліфорнія, ЗША
Грамадзянства	ЗША[3]
Род дзейнасці	заолаг, генетык, выкладчык універсітэта, біёлаг
Навуковая сфера	генетыка
Месца працы	Каліфарнійскі тэхналагічны інстытут
Альма-матар	Каліфарнійскі тэхналагічны інстытут Мінесоцкі ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік	Альфрэд Сцёртэвант
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Амерыканскае філасофскае таварыства[4] Нацыянальная акадэмія навук ЗША
Узнагароды	прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні (1991) прэмія Вольфа па медыцыне (1989) Thomas Hunt Morgan Medal[d] (1983) міжнародная прэмія Фонда Гайрднера (1987) прэмія Луізы Грос-Хорвіц (1992) Rosenstiel Award[d] (1989) замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (29 чэрвеня 1989)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эдвард Льюіс (англ.: Edward B. Lewis, 20 мая 1918, г. Уілкс-Барэ, штат Пенсільванія, ЗША — 21 ліпеня 2004, Пасадэна, штат Каліфорнія, ЗША) — амерыканскі вучоны ў галіне генетыкі, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне ў 1995 годзе разам з Э. Вішаўсам і Х. Нюслайн-Фольхард «за адкрыцці, якія тычацца генетычнага кантролю на ранняй стадыі эмбрыянальнага развіцця».

Льюіс нарадзіўся ў горадзе Уілкс-Барэ, штат Пенсільванія, у сям'і Лауры (народжанай Хістэд) і Эдварда Б. Льюіса. У 1939 годзе ў г. Мінеапаліс скончыў Мінесоцкі ўніверсітэт і атрымаў ступень бакалаўра ў галіне біялагічнай статыстыкі. Падчас Другой сусветнай вайны служыў у якасці метэаролага ў ВПС ЗША. З 1947 года прафесар Кембрыджскага ўніверсітэта (Вялікабрытанія). З 1948 года ў Каліфарнійскім тэхналагічным інстытуце (прафесар біялогіі з 1956 года).

Аўтар навуковых прац па вывучэнні (на дразафіле) генетычных механізмаў рэгуляцыі ранняга эмбрыянальнага развіцця.

Доктар філасофіі (1942).

Член Амерыканскай Нацыянальнай АН, Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук. Замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства.

• 1995 — Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне (разам з Э. Вішаўсам і Х. Нюслайн-Фольхард)
• 1992 — Прэмія Луізы Грос-Хорвіц
• 1991 — Прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні
• 1990 — Нацыянальны навуковы медаль ЗША
• 1989 — Прэмія Вольфа па медыцыне
• 1987 — Міжнародная прэмія Гайрднера
• 1983 — медаль Томаса Ханта Моргана

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 18. Кн. 1: Дадатак: Шчытнікі — Яя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2004. — Т. 18. Кн. 1. — 472 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0295-4 (т. 18. Кн. 1).

• Аўтабіяграфія на Нобелеўскім сайце