Майкл Бішап
англ.: John Michael Bishop
Дата нараджэння	22 лютага 1936(1936-02-22)[1][2][…] (88 гадоў)
Месца нараджэння	Ёрк[d], акруга Ёрк[d], Пенсільванія, ЗША[1][3]
Грамадзянства	ЗША[4][5][…]
Род дзейнасці	біёлаг, вірусолаг, імунолаг, выкладчык універсітэта, урач, анколаг, хімік, мікрабіёлаг
Навуковая сфера	вірус, імуналогія[6], мікрабіялогія[6] і вірусалогія[6]
Месца працы	Каліфарнійскі ўніверсітэт у Сан-Францыска[d][7][3] National Institute of Allergy and Infectious Diseases[d]
Навуковая ступень	доктарская ступень[d][8] і доктар філасофіі[9]
Альма-матар	Гарвардская медыцынская школа[d][10] Гетысбергскі каледж[d][3]
Навуковы кіраўнік	Gebhard Koch[d][7]
Член у	Нацыянальная акадэмія навук ЗША[11] Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук[12] Еўрапейская акадэмія[d][13][13] American Society for Cell Biology[d][14] Амерыканскае таварыства мікрабіялогіі American Society for Virology[d] Alpha Omega Alpha[d] Лонданскае каралеўскае таварыства[15]
Узнагароды	прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні (1982) міжнародная прэмія Фонда Гайрднера (1984) Alfred P. Sloan, Jr. Prize[d] (1984) Dickson Prize in Medicine[d] (1986) ASCB Public Service Award[d] (1998) ганаровы доктар Гарвардскага ўніверсітэта[d] (2004) ганаровы доктар Універсітэта Маямі[d] (10 мая 1991) замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (2008)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Джон Майкл Бішап (англ.: John Michael Bishop, нар. 22 лютага 1936(1936-02-22)^[1][2][…], Ёрк^[d], Пенсільванія^[1][3]) — амерыканскі анколаг, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне ў 1989 годзе разам з Х.Вармусам «за адкрыццё клетачнай прыроды рэтравірусных анкагенаў».

Джон Майкл Бішап нарадзіўся 22 лютага 1936 года ў Ёрку (Пенсільванія) у сям’і лютэранскага святара. Cкончыў невялікую вясковую школу, затым правінцыйную вышэйшую школу. Сяброўства з сямейным урачом Робертам Кафам стымулявала яго цікавасць да біялогіі чалавека. Вырашыўшы паступаць у медыцынскую школу, Бішап спачатку скончыў Гетысбургскі каледж, а затым пачаў вывучаць медыцыну ў Гарвардскім універсітэце.

Cваю кар’еру пачаў, працуючы ў Нацыянальным інстытуце алергіі і інфекцыйных захворванняў, які з’яўляецца часткай Нацыянальнага інстытута здароўя. Затым ён правёў год, працуючы для інстытута імя Генрыха Петэ ў Гамбургу, Германія, а пасля перайшоў на факультэт Каліфарнійскага ўніверсітэта ў Сан-Францыска ў 1968 годзе.^[16] Бішап застаўся на кафедры ў школе з 1968 года, і быў рэктарам універсітэта з 1998 па 2009 год.^[17] Ён з’яўляецца дырэктарам Лабараторыі Бішапа^[18].

Бішап з’яўляецца вядомым дзякуючы сваёй працы па рэтравірусных анкагенаў, якая прынесла яму Нобелеўскую прэмію. Працуючы разам з Харальдам Вармусам ў 1980-х гадах, ён адкрыў першы чалавечы анкаген, c-Src. Іх вынікі дазваляюць зразумець, як злаякасныя пухліны ўтвараюцца са змяненняў у нармальныя гены клеткі. Гэтыя змены могуць быць выкліканы вірусамі, выпраменьваннем ці ўздзеяннем некаторых хімічных рэчываў.^[19]

Аўтар навуковых прац па даследаванні працэсаў новаўтварэння, клетачных механізмаў анкагенезу.

Прафесар універсітэта ў г.Сан-Францыска^[20][21].

Член Лонданскага каралеўскага таварыства (2008).

• 2003 — Нацыянальны навуковы медаль ЗША^[20]
• 1989 — Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне
• 1984 — Міжнародная прэмія Гайрднера
• 1984 — Прэмія імя Альфрэда П. Слоўна малодшага (англ.: Alfred P. Sloan, Jr. Prize)^[22]
• 1982 — Прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні^[23]

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш — Мінск: БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0068-4

• Аўтабіяграфія Джона Майкла Бішіпа на Нобелеўскім сайце (англ.)