| Samariu ← Europiu → Gadoliniu |
|---|
|
|
|
Tabla completa • Tabla enantada |
![]()
Blancu platiáu |
| Información xeneral |
|---|
| Nome, símbolu, númberu |
Europiu, Eu, 63 |
|---|
| Serie química |
Lantánidos |
|---|
| Grupu, periodu, bloque |
n/a, 6, f |
|---|
| Masa atómica |
151,964 u |
|---|
| Configuración electrónica |
[Xe]6s24f7 |
|---|
| Durez Mohs |
ensin datos |
|---|
| Electrones per nivel |
2, 8, 18, 25, 8, 2 |
|---|
| Propiedaes atómiques |
|---|
| Radiu mediu |
185 pm |
|---|
| Electronegatividá |
1,2 (Pauling) |
|---|
| Radiu atómicu (calc) |
231 pm (Radiu de Bohr) |
|---|
| Estáu(aos) d'oxidación |
2, 3 |
|---|
| Óxidu |
Llevemente básicu |
|---|
| Propiedaes físiques |
|---|
| Densidá |
5244 kg/m³ |
|---|
| Puntu de fusión |
1099 K (826 °C) |
|---|
| Puntu de bullidura |
1800 K (1527 °C) |
|---|
| Entalpía de vaporización |
143,5 kJ/mol |
|---|
| Entalpía de fusión |
9,21 kJ/mol |
|---|
| Presión de vapor |
144 Pa a 1095 K |
|---|
| Varios |
|---|
| Estructura cristalina |
Cúbica centrada nel cuerpu tao = Sólidu |
|---|
| Nᵘ CAS |
7440-53-1 |
|---|
| Nᵘ EINECS |
231-161-7 |
|---|
| Calor específica |
180 J/(K·kg) |
|---|
| Conductividá llétrica |
1,12·10⁶ S/m |
|---|
| Conductividá térmica |
13,9 W/(m·K) |
|---|
| Isótopos más estables |
|---|
|
Artículu principal: Isótopos del europiu |
|
|
| Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario. |
| [editar datos en Wikidata] |
L'europiu[1] ye un elementu químicu de la tabla periódica que'l so símbolu ye Eu y el so númberu atómicu ye 63.
Foi afayáu en 1890 por Paul Emile Lecoq de Boisbaudran. Debe'l so nome al continente européu, al igual que l'americiu a América.
Carauterístiques
L'europiu ye'l más reactivu de tolos elementos de tierres rares. Nun esisten aplicaciones comerciales pal europiu metálicu, anque foi usáu para contaminar dellos tipos de plásticos pa faer láseres. Yá que ye un bon absorbente de neutrones, l'europiu ta siendo estudiáu pa ser usáu en reactores nucleares.
L'óxidu d'europiu (Eu2O3), unu de los compuestos del europiu, ye llargamente usáu como sustancia fluorescente nos aparatos de televisión y como un activador d'otros fosforescentes basaos nel itriu.
Aplicaciones
L'europiu ye unu de los elementos químicos que formen compuestos fluorescentes usaos en dispositivos como televisiones en color, llámpares fluorescentes y cristales. Tolos sos compuestos químicos raros tienen propiedaes comparables.
L'europiu ye peligrosu nel ambiente de trabayu, debíu al fechu de que los vapores y los gases pueden ser esneldaos col aire. Esto puede causar embolies pulmonares, especialmente por esposiciones al llargu plazu. L'europiu puede ser una amenaza pal fégadu cuando s'atropa nel cuerpu humanu.
Referencies
Enllaces esternos
