Baḥréin[14] o Bahréin[15], oficialmente Reinu de Baḥréin (Mamlakat al-Bahrain), ye un país del mediu Oriente y ún de los países más pequeños de la rexón. Ta integráu por 5 islles, de les que la mayor ye Baḥréin, arriendes hai ente 25 y 28 isllotes menores. Ta allugáu nel Golfu Pérsicu y tien fronteres marítimes con Qatar pel este y l'oeste, y con Arabia Saudita pel oeste y el noreste, xuníos pela calzada del Rei Fahd.
El nome de Mamlakat al-Bahrain quier decir lliteralmente "reinu de los dos mares".
El so sistema de gobiernu ye la monarquía parllamentaria, col rei como Xefe del Estáu y un primer ministru como Xefe de Gobiernu.
Baḥréin foi pobláu dende tiempos prehistóricos, la so estratéxica posición nel gulfu pérsicu ficieron que fuese controlada polos asirios primeru, y llueu polos babilonios, perses, griegos y finalmente polos árabes, que convertiríen a la so población al Islam. Baḥréin yera conocida en tiempos antiguos como Dilman, Tylos (nome dau polos Griegos) Awal o Mishmahig, nome que tuviera cuando yera gobernada polos Perses.
La islla foi nos sos entamos abellugu de los musulmanes gármates, hasta que foi ocupada polos portugueses en 1507. Ente 1602 y 1783 tuvo ocupada polos perses qu'echaren a los portugueses, si más la gobernación yera ocasional, con dómines d'independencia nominal. En 1783 dixébrase de la influyencia persa finalmente y pasa a tar gobernada pola dinastía al Khalifa cona forma oficial de Xecatu. En 1861 los perses intentaren reanexionarla, polo que la dinastía pidió ayuda al Imperiu Británicu, convirtiéndose dende entos nun proteuturáu británicu. Esti tratáu foi reratificau nos años 1880, 1892 y 1913, magar que Persia siguió reclamándola hasta 1970.
En 1932 descubrieron petroleu nel reinu, lo que propiciara un gran desargau del país. En 1950 entamaron a xurdir movimientos nacionaliegos que llevaríen a la independencia nel añu 1968 ya la integración na federación d'Emiratos Árabes, magar que tres años dempués dixebrárase d'esti, mantuviéndose la dinastía al Khalifa que tomaría el títulu d'Emir. Esti mesmu añu roblose un tratáu d'amistá colos británicos y la retirada de les sos tropes, polo que munchos consideren esti añu el de la so independencia dafechu. N'avientu del mesmu añu roblose otru tratáu colos Estaos Xuníos pol que la marina americana obtuvo el permisu pa se instalar na base naval d'al-Jufayr.
