Türkiye Komünist Fırkası, Kurtuluş Savaşı döneminde, 18 Ekim 1920’de Atatürk'ün emriyle kurulmuş siyasi parti. "Resmî komünist partisi" olarak da bilinir.
Bu kararın önemli nedenlerinden biri, Ankara Hükûmeti ile Sovyet Hükûmeti arasındaki yakınlaşmaydı. Bu dönemde Sovyet hükûmeti, Kurtuluş Savaşı’nı silah ve cephane göndererek destekliyordu. Ayrıca, yaklaşık bir ay önce Bakü’de kurulan Komintern'e bağlı Türkiye Komünist Partisinin (TKP) de önü kesilmek, ülkede artan Bolşevik sempatisi ve çeşitli sosyalizm eğilimleri de böyle bir parti içerisinde denetim altına alınmak istenmişti.[1][2] Bu nedenle TKF'nin kurulmasıyla birlikte mecliste Halk Zümresi ile temsil edilen Yeşil Ordu Cemiyeti dâhil, tüm Bolşevik, sosyalist ve komünist yapıların yasaklanıp tümü bu partiye katılmaya çağrıldı.
Fakat Yeşil Ordu içindeki birçok İttihatçı kadro resmî partiye katıldıysa da Yeşil Ordu / Halk Zümresi mensuplarından Nâzım Bey ve diğer bazıları ile birlikte Salih Hacıoğlu liderliğindeki Ankara'daki gizli komünist partisi mensupları 7 Aralık 1920’de Türkiye Halk İştirakiyun Fırkasını (THİF) kurdular. Resmî komünist partisi Komintern’e üyelik için başvurduysa da kabul edilmedi.
Bunun üzerine Atatürk yaklaşık üç ay sonra partiyi kapattı.[1]