Mikâil (İbranice: מִיכָאֵל, romanize: Mîkhā'ēl, lit. "Kim Tanrı gibidir ki?";^[1] Grekçe: Μιχαήλ, Mikhaḗl; Kıptîce: ⲙⲓⲭⲁⲏⲗ; Arapça: ميكائيل, Mīkhā'īl),^[2] Yahudilik, Hristiyanlık ve İslam'da ismi geçen dört büyük melekten biridir.

M.Ö. 2000'lerde Kenan panteonunda “El” ya da “İl” her şeye kadir, ezeli ve ebedi, yer ile gökteki her şeyin tek hakimi, her şeyi yaratan, yaratıcı, antlaşma yapan ahit tanrısı vs. gibi niteliklere sahip bir baştanrı idi. El tanrısı Aramiceye Eloh veya Elaha ve İbraniceye Eloah olarak geçmiş, Yeni Ahit'te “Eli” ve “Elohi” tanrı anlamında kullanılmıştır. İl veya El sonu el veya il ile biten isimlerde görülmeye devam etmektedir. Gabri-el (Kur'a'nda Cibril), Mika-el (Mikail) ile İsrail, Azrail ve İsrafil, Yişmael (İsmail), Emanuel vb.^[3] İslam öncesi Arapça yazıtlarda Hristiyanların MS 6. yüzyılda El ve Eloha kelimelerini kullandıkları bilinmektedir.^[4]

Eski Ahit'te İsrailoğulları'nın koruyucusu, birinci ve büyük reis, Yeni Ahit'te İblis'e karşı çıkan, baş melek ve göğün reisidir.^[3]

Evrendeki doğa olaylarından görevlidir. Ucuzluk, pahalılık, kıtlık, bolluk yapmak, refah ve huzur getirmek ve her maddeyi hareket ettirmekle de görevlidir.

Muhammed Cebrâil'e;

"Ey Cebrâil! Mikâil'in güldüğünü hiç görmedim, bunun sebebi nedir?" diye sorduğunda, Cebrâil;

"Cehennem ateşinin tutuşturulduğu günden bugüne dek Mikâil gülmemiştir" diye cevap verdi. (Muînüddîn Hirevî)

• İsa