Harutün Şahrigyan

Harutün Şahrigyan

Harutün Şahrigyan (Ermenice: Յարութիւն Շահրիկեան; 1860–1915), Ermeni bir politikacı, asker, avukat ve yazardır. Atom (Ատոմ) veya Nitra (Նիթրա) takma adlarıyla daha iyi bilinir, Ermeni Devrimci Federasyonu'nda (EDF) önemli bir role sahipti ve aynı zamanda Ermeni Millet Meclisi üyesi, bir avukat ve Ermeni Sorunu hakkında yayınların yazarıdır. Ermeni kırımı kurbanıdır.

Yaşamı

1860 yılında Osmanlı İmparatorluğu'nun Sivas Vilayeti'nde Şebinkarahisar'da doğdu.[1] Galatasaray Lisesi'nden mezun oldu.[2][3] Çalışmalarına Darülfünun'da devam etti ve 1880'de hukuk derecesi ile mezun oldu.[2][4]

1889'dan 1895'e kadar avukatlık yaptığı Trabzon'a yerleşti.[2][4]

1895 Hamidiye Katliamları sırasında hapsedildi.[2] 1897'de on üç ay hapis yattıktan sonra kaçarak Batum'a yerleşti ve sonunda Tiflis'e taşındı.[1][5] Orada, Aleksandr Mantaşev ile birlikte çalışarak hukuk kariyerine devam etti.[1]

25 Temmuz 1897'de Ermeni Devrimci Federasyonu'nun düzenlediği Hanasor Seferi'ni koordine etmek üzere İran'ın Salmas kentine gitti.[2] Tiflis'te 16-26 Ocak 1898 EDF Doğu Organları üyelerinin kongresine katıldı. Orada 1901'den 1903'e kadar Potorig Komitesinde görev yaptı.[3] 1905-07 Ermeni-Tatar katliamları sırasında 905-1906 yılları arasında, cephanelerin ön saflara taşınmasını ve teslim edilmesini organize etti.[2][6]

Jön Türk Devrimi (1908) sonrası, Üsküdar ilçesini temsilen Ermeni Millet Meclisi'ne katıldığı İstanbul'a taşındı.[1][5] Aynı zamanda Azadamard gazetesine de katkıda bulundu.[1]

1915 Ermeni Kırımı sırasında, Ankara'nın dış mahallelerinden olan Ayaş'a gönderilerek öldürüldü.[5][7][8]

Kitapları

Kaynakça

  1. ^ a b c d e Walker, Christopher (1980). Armenia, the survival of a nation (İngilizce). Croom Helm. s. 383. 
  2. ^ a b c d e f Habeshian, Vahe (16 Nisan 2014). Voices from the Past: Excerpts from Writings of Armenian Revolutionaries (İngilizce). Hairenik Association. ISBN 978-1-940573-09-0. 10 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2021. 
  3. ^ a b Tasnapetean, Hrach (1990). History of the Armenian Revolutionary Federation, Dashnaktsutiun, 1890–1924 (PDF) (İngilizce). Oemme Edizioni. s. 207. 3 Eylül 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  4. ^ a b Tuncay, Mete (1994). Socialism and nationalism in the Ottoman empire 1876–1923 (İngilizce). Londra: British Academic Press. ISBN 1-85043-787-4. 8 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2021. 
  5. ^ a b c Zarakolu, Ragip (24 Temmuz 2010). "Basın da geçmişine sansür uyguluyor". Haber Ruzgari. 19 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  6. ^ Kaligian, Dikran Mesrob (2011). Armenian organization and ideology under Ottoman rule, 1908–1914 (İngilizce) (Rev. bas.). New Brunswick, NJ: Transaction. s. 245. ISBN 978-1-4128-4834-3. 8 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2021. 
  7. ^ Balakian, Grigoris (2010). Armenian Golgotha: a memoir of the Armenian genocide, 1915–1918 (İngilizce) (1. Vintage Books bas.). New York: Vintage Books. s. 63. ISBN 978-1-4000-9677-0. 23 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2021. 
  8. ^ Kévorkian, Raymond H. (2010). The Armenian genocide : a complete history (İngilizce) (Reprinted bas.). Londra: I. B. Tauris. s. 525. ISBN 978-1-84885-561-8. 4 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2021. 
  9. ^ "Fundamental Scientific Library National Academy of Sciences Republic of Armenia Мarriage Questions, legal and social character". 12 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2014. 
  10. ^ Fundamental Scientific Library National Academy of Sciences Republic of Armenia National constitution
  11. ^ "Fundamental Scientific Library National Academy of Sciences Republic of Armenia National constitution". 13 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2014. 
  12. ^ "Fundamental Scientific Library National Academy of Sciences Republic of Armenia Question of reforms". 13 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2014.