Giovanni Mercurio da Correggio (Latince adı: Iohannes Mercurius de Corigio ; 1451 - ?) İtalyan gezici bir vaiz, hermetikçi ve simyacıdır. Palm Pazar 1484'te Roma'da tuhaf ortaya çıkması nedeniyle, bazı bilim adamları tarafından gerçekte var olmadığına inanılıyordu, ancak bu, onun tuhaflıklarını doğrulayan diğer raporlarla tartışıldı. En önemli takipçisi, İtalyan hümanist şair ve simyacı Lodovico Lazzarelli idi ve Epistola Enoch adlı eserinde Correggio hakkında anlatımları vardır.
Hayatı
Erken dönem
Giovanni da Correggio, 1451 civarında Bologna'da soylu bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi ve muhtemelen 1474'te ölen Antonio da Correggio adlı birinin (sanatçı değil) gayri meşru oğluydu.[1] Correggio, muhtemelen Niccolò da Correggio ile aynı feodal ailedendir.[2] Akademik, hitabet, dilbilgisi veya retorik konusunda herhangi bir resmi eğitim almış gibi görünmemektedir,[3][4] ancak yine de çok güzel bir gezgin vaiz olmaya devam etmiştir.
Correggio'nun ilk anlatımı, 12 Kasım 1481'de Roma'da, Lodovico Lazzarelli'nin onunla papanın (IV. Sixtus) ve Kardinaller Koleji'nin dikkatini çekmeye çalışan bir kıyamet vaizi olarak karşılaştığı yerdeydi. Lazzarelli, Correggio'ya o kadar kapılmıştı ki onun öğrencisi olmaya karar verdi. Bu görüşme Lazzarelli tarafından hayatında ve çalışmalarında bir dönüm noktası olduğu bildirilmektedir. Lazzarelli'nin Correggio'yu Hermetik felsefe ve yazıları ile tanıştırmış olması mümkündür.[1]
Palmiye Pazarı 1484
Palmiye Pazarı[a] günü, 11 Nisan 1484 Correggio'nun, Lazzarelli tarafından dört hizmetçiyle birlikte zengin giysiler ve altınlar içinde Roma'da olduğu bildirildi. Lazzarelli, Correggio'nun daha sonra Roma şehrinden çıktığını ve İsa'yı taklit ederek beyaz bir eşeğe binerek geri döndüğünü bildirir. Kan lekeli keten giysiler giyiyor, dikenli bir taç ve tepesinde gümüş hilal şeklinde bir disk vardı. Daha sonra Aziz Petrus Bazilikası'na gider ve doğrudan sunağa doğru yürür. Correggio sunağın üzerine mistik giysisini ve The Eternal Gospel adlı bir kağıdı yerleştirdi, dua etmek için diz çöktü ve sonra ayrıldı. Kendisinin "Giovanni Mercurio da Correggio" (veya Latince eşdeğeri: "Iohannes Mercurius de Corigio"), "bilgelik meleği", "Poimandres" (veya Tanrı'nın aklının Hermetik bir tezahürü olan Pimander) ve "İsa Mesih'in en mükemmel tezahürü." olduğunu ilan etti.[5]"Ego Joannes Mercurius de Corigio, sapientiae angelus Pimanderque in summo ac maximo spiritus Jesu Chrisi extremeu, hanc aquam regni pro paucis, sic super omnes magna voce evangelizo." yazan parşömenler dağıttı.[6][b]
Lazzarelli'ye göre Correggio tüm bunları tamamen bir beklentisi olmadan yaptı.[7]
Correggio'nun Palmiye Pazarı'nın Roma'daki görünümünün diğer tek açıklaması, İtalyan Yahudi bilgin ve yazar Abraham Farissol tarafından, o sırada Roma'da bulunan Magen Avraham adlı eserinde yazılmıştır. Farissol da Correggio'ya göre sunağa asla ulaşamadı, ancak sapkınlıktan tutuklandı. Farissol'a göre Correggio kendisini "Tanrı'nın Oğlu", "Hermes Trismegistus", "Enoch" ve "Methuselah" olarak da adlandırıyor. Daha sonra dCorreggio, muhtemelen bazı arkadaşlarının yardımıyla hapishaneden kaçtı.[8]
Hem Lazzarelli hem de Farissol'a göre, Correggio Roma'dan ayrıldıktan sonra karısı Elana Marie[9] ve beş çocuğunun yanına Bologna'ya döner. Bologna'ya vardığında Correggio, yeni sapkınlık suçlamalarıyla tekrar tutuklanır, ancak ya Bologna'daki hapishaneden kaçar[10] ya da serbest bırakılır.[11]
Daha sonra yaşam
1484'ten sonra Giovanni da Correggio, vaaz vermek için şehir şehir dolaşmaya başlar. İtalya'daki görünüşlerine dair anlatımlar kısıtlı ve dağınıktır.
Palmiye Pazarı'ndan itibaren Correggio'nun tekrar ortaya çıkışı, 4 Temmuz 1486'da Floransa'da Napoli'ye giderkendir. Lazzarelli, o sırada Napoli Kralı I. Ferdinand'ın sarayındaydı ve Ferdinand, dCorreggio ile görüşmek istedi. Floransa'dayken Correggio'ya Lorenzo de' Medici tarafından tutuklanması emredilir ve bir Fransisken soruşturmacı tarafından sorgulanır.[11] Correggio'nun Napoli'ye gelip gelmediği belli değil.
1484'te Cesena'da olduğu bildirildi,[12] ancak bunun Palmiye Pazarı günü Roma'da ortaya çıkmasından önce mi yoksa sonra mı olduğu belli değil. Floransa üzerinden seyahat etmeseydi, Roma'dan Bologna'ya gitmek için Cesena üzerinden seyahat etmesi gerekeceğinden, kolayca her ikisi de olabilirdi. Ayrıca 1492'de Papa VI.Alexander ile görüşme umuduyla tekrar Roma'da olduğu bildirildi.[3] Roma'da kendisini "Genç Hermes" olarak ilan etmeye başlar (ya Hermes Trismegistus'un oğlu olduğunu ya da Hermes Trismegistus'un reenkarne olduğunu, dolayısıyla adına "Mercuio" nun benimsendiğini ima eder).[13] 1494'te Lucca'da boşuna Floransa'ya gitmeye çalıştığı bildirildi.[2] Görünüşe göre[3] tekrar Floransa'yı ziyaret edecek. 1497'de Venedik'te rapor edilir. 1499'da, Milano'ya giderken Cesena'da olduğu gibi, papayla[2] bir görüşme yapmak için tekrar Roma'da olduğu bildirildi. Cesena'dayken çul giydiği ve yanında karısı ve beş çocuğu olduğu görülüyor.[13]
Correggio aslen soylu bir aileden geliyordu ve 1484'te İsa'yı taklit ederek ortalıkta dolaşmadan önce Roma'da giydiği gösterişli ve zengin giysiler göz önüne alındığında zengin gibi görünse de, 1499'dan itibaren gerçekten yoksul görünüyor. Bu noktadan itibaren, her zaman tüm ev halkıyla birlikte seyahat ettiği, sokaklarda dilendiği ve çul giydiği görülür. Servetini, 15. yüzyılda nadir olmayan[14] simya arayışlarında harcayabilirdi. Hanegraaff, Lazzarelli'nin Correggio'yu Hermetizm ile tanıştırmakla kalmayıp, aynı zamanda onu 1495'ten bir süre sonra simya ile tanıştırmış olabileceği varsayımını ortaya koyuyor. 1495'te Lazzarelli, bir simyacı olan Johannes Rigaud de Branchiis ile tanıştı ve de Branchiis'in öğrencisi olmaya karar verdi. (Lazzarelli, Petrus Bonus'un Pretiosa Margarita Novella'sının transkripsiyonunu "öğretmeni Joannes'a " adadı, ancak bu ithafın de Branchiis'e mi yoksa Correggio'ya mı yönelik olduğu belli değil;[15] ancak Lazzarelli'ye atfedilen Epistola Enoch'un, Correggio'ya[16] adanmıştır). Correggio, aynı yıl, 1499'da yoksul veya yaklaşan bir yoksulluk olmasına rağmen, Lyons'ta Kral Louis'e sunduğu Barbarlara, Türklere ve İskitlere Karşı adlı kitabını yayınladı (bunu dilenci olmadan önce mi yoksa sonra mı yayınladığı belli değil). 1501 yılında XII.[13] Fransa'yı ziyaretinden bir süre sonra bir veba broşürü yayınladı.[17]
Correggio'nun Ferrara'ya ne zaman gittiği belli değil, ancak Farissol onu Ferrara'da gördüğünü bildirdi. Bu, Ferrara Üniversitesi'nde hümanist bir bilim adamı, şair ve sihirbaz olan Carlo Sosenna'nın Correggio'ya atfedilen bir sone üzerine bir yorum yazdığı için uygundur. Her ikisi de astroloji ve kehanete ilgi duyduğu için Sosenna'nın Ferrara Dükü Ercole I d'Este ile arkadaş olduğu biliniyor. Ruderman, Correggio'nun dükle Sosenna aracılığıyla tanışmış olabileceğini düşünüyor.[18]
Lazzarelli, Farissol ve Sosenna, aynı zamanda kendisiyle çağdaş olan Giovanni da Correggio hakkında herhangi bir şey yazan tek üç kişidir. Correggio hakkında yazmış olan başka bir önemli çağdaş daha var, ancak adamla şahsen karşılaşması pek olası değil. Johannes Trithemius, eski İbranilerin, Yunanlıların ve Latinlerin tüm öğretilerini bildiği için kendisiyle övünen da Correggio hakkında yazıyor.[19] Trithemius'un da Correggio ile tanışması, hatta İtalya'ya seyahat etmesi pek olası değil. Correggio'nun varlığını, o dönemde Almanya'daki bilim adamları ve simyacılar arasında dolaşan Lazzarelli'nin yazılarından öğrenmiş olması daha muhtemeldir. Kötü şöhretli bir Alman simyacı olan Heinrich Cornelius Agrippa'nınThe Three Books of Occult Philosophy'de Lazzarelli'nin Crater Hermetiis'inden bir bölüm alıntı yaptığı için Lazzarelli'nin Hermetik yazılarına erişimi olduğu biliniyor.[20]
Correggio hakkında en son 1506 yılında Roma'da Papa II. Julius ile görüştüğü sırada duyulmuştur. Correggio , De Quercu Iulii Pontificis, Sive De Lapide Philosophico'yu (Papa Julius'un Meşesi Üzerine veya Felsefe Taşı Üzerine) yayınlamış ve papaya sunmuştu. Correggio'nun yoksulluk durumu göz önüne alındığında Hanegraaff, De Quercu'nun Correggio'nun kendisi ve ailesini geçindirmek için bir finansman kaynağı sağlamaya yönelik umutsuz bir son girişimi olduğunu tahmin ediyor. II. Julius'a, sanki iki adam arasında daha güçlü bir bağ olduğunu ima etmeye çalışıyormuş gibi, Savona'da (muhtemelen II. Julius papa olmadan önce) yüz yüze görüştüklerini söyleyerek hitap ediyor. Çoğunlukla da Correggio, papanın meşesini bir tür dünya ağacı olarak tanımlayan meşe ağacını düzenli olarak ihtişam, koruma, güç ve güzelliğin bir amblemi olarak kullanarak II. Julius'a hitap ediyor (II. Julius eski adıyla Giuliano della Rovere; Rovere meşe anlamına geliyordu). Papalık ağacının üst dallarına tünediğini söylediği popüler bir simya sembolü olan anka kuşu (genellikle felsefe taşıyla ilişkilendirilir) kullanır. Correggio daha sonra filozofun taşını, özünü ve içindeki tüm erdemleri tartışmaya devam ediyor. Papa kendisine ve ailesine koruma sağlarsa, bu sırlara sahip olduğunu ima ediyor. Correggio, De Quercu'yu ilahi bir varlığın kanalıymış gibi yazar ve üçüncü şahısta papanın yardımını ister: "Giovanni Mercurio'muza yardımını ver, ben de sana yardım edeyim." Julius II'nin Correggio için herhangi bir yardım sağlayıp sağlamadığı belirsizdir, ancak papa ile bu görüşmeden sonra Giovanni da Correggio ile ilgili başka hiçbir belge olmadığı göz önüne alındığında, Julius'un Correggio'ya ve kendisine ve ailesine yardım etmediği tahmin edilebilir. bir süre sonra yoksulluk içinde öldü.[21]
Varlığı ile ilgili tartışmalar
Giovanni da Correggio'yu tanımlayan ilk modern otorite, 1938'de Lazzarelli'nin Epistola Enoch'unu araştırırken Kurt Ohly idi. Ohly, adamı o kadar garip buldu ki, Correggio'nun Lazzarelli'nin hayali bir icadı olduğu sonucuna vardı.[16] Ohly, Correggio ile ilgili diğer anlatımların azlığı nedeniyle bu sonuca vardı.
Paul Oskar Kristeller, Viterbo Belediye Kütüphanesi'ndeki Hermetik belgeleri ve el yazmalarını araştırırken Correggio hakkında yazan bir sonraki otoriteydi.[22] Kristeller, 15. yüzyılın ikinci yarısında diğer şehirlerde Correggio'nun başka anlatımlarını buldu ve Medici Arşivlerinden Correggio'nun[2] Kristeller tarafından bulunan diğer kaynaklar arasında British Museum'da bulunan ve daha çok De Quercu olarak bilinen Harley El Yazması 4081[23] ve ayrıca Correggio'nun Sosenna'nın yorumlarıyla birlikte yazdığı sone bulunmaktadır.[16] Kristeller, Ohly'nin vardığı sonuca karşı çıktı ve artık Giovanni da Correggio'nun gerçekten var olduğu sonucuna vardı.
Kristeller'den bu yana, diğer bilim adamları Correggio'nun diğer anlatımlarını ön plana çıkardılar. Bunların arasında Abraham Farissol'un Magen Avraham'ındaki David Ruderman da var.
Genel olarak uzmanlar, Giovanni da Correggio'nun gerçekten var olduğu konusunda hemfikirdir.
^İsa'nın Kudüs'e zaferle girişinin birçok Hıristiyan kilisesinde palmiye yapraklarının taşındığı alaylarla kutlandığı Paskalya'dan önceki Pazar.
^Ben, John Mercurius de Corigio, bilgelik meleği ve İsa Mesih'in ruhunun en yüksek ve en uç noktasındaki Pimander, bu krallığın suyu birkaç kişi içindir, böylece her şeyden önce yüksek sesle müjdeleme yapıyorum.
Churton, Tobias (2002). The Golden Builders (İngilizce). Boston, MA: Weiser Books. ss. 44-48. ISBN978-1-57863-329-6.
Kristeller, Paul Oskar (1993). "207–225". Lodovico Lazzarelli e Giovanni da Correggio, due ermetici del quattrocento, e il manoscritto II. D. I. 4 della biblioteca comunale degli argenti di Viterbo. III. Roma, İtalya: Edizione di Storia e Letteratura. ss. 207-225.
Agrippa, Heinrich Cornelius. "Of man, how he was created after the image of God", The Three Books of Occult Philosophy, Book III, Chapter XXXVI. Trans. James Freake. Woodbury, MN: Llewellyn Publications. 2010. pp. 579–582.
Ruderman, David B. "Giovanni Mercurio da Correggio's Appearance in Italy as Seen through the Eyes of an Italian Jew", Renaissance Quarterly, Vol. 28, No. 3 (Autumn, 1975). pp. 309–322. JSTOR2859808
