Elena Cornaro Piscopia

Elena Cornaro Piscopia
Elena Lucrezia Corner
Doğum5 Haziran 1646(1646-06-05)
Ca' Loredan, Venedik, Venedik Cumhuriyeti[a]
Ölüm26 Temmuz 1684 (38 yaşında)
Padova, Venedik Cumhuriyeti[b]
Ölüm sebebiTüberküloz
Defin yeriSanta Giustina Kilisesi
45°23′47″K 11°52′47″D / 45.39639°K 11.87972°D / 45.39639; 11.87972
Diğer ad(lar)ıElena Lucrezia Cornaro Piscopia,
Helena Lucretia Cornaro
Mezun olduğu okul(lar)Padova Üniversitesi
Tanınma nedeniBir üniversiteden diploma alan ilk kadınlardan biri
DinBenedikten Tarikatı
Ebeveyn(ler)Giovan Battista Corner (babası)
Kariyeri
DalıMatematik, felsefe, teoloji, kadın eğitimi
Akademik danışmanlarıCarlo Rinaldini (felsefe)
Felice Rotondi (teoloji)

Elena Lucrezia Cornaro Piscopia (US /kɔːrˌnɑːroʊ pɪˈskoʊpiə/,[3] İtalyanca telaffuz: [ˈɛːlena luˈkrɛttsja korˈnaːro piˈskɔːpja]; 5 Haziran 1646 – 26 Temmuz 1684) ya da Elena Lucrezia Corner (Venedikçe telaffuz: [koɾˈnɛɾ], İtalyanca telaffuz: [korˈnɛr]) aynı zamanda İngilizcede Helen Cornaro olarak da bilinen, 1678'de bir üniversiteden akademik ünvan alan ilk kadınlardan biri ve Felsefe Doktoru derecesi alan ilk kişi olan soylu kökenli Venedikli bir filozoftur.

Erken dönem yaşamı

Elena Cornaro Piscopia, 5 Haziran 1646'da Venedik, Venedik Cumhuriyeti'ndeki Palazzo Loredan'da doğdu. Gianbattista Cornaro-Piscopia ve metresi Zanetta Boni'nin üçüncü çocuğuydu. Annesi bir köylüydü ve doğduğunda anne ve babası evli değildi.[4][5] Bu nedenle Leydi Elena teknik olarak Cornaro ailesinin doğuştan bir üyesi değildi, çünkü Venedik yasaları soyluların gayrimeşru çocuklarını, soylu ebeveyn tarafından tanınmış olsalar bile soylu ayrıcalığından men ediyordu. Zanetta'nın durumu için daha da kötüsü, son derece fakir bir köylü ailesindendi. Zanetta muhtemelen açlıktan kurtulmak için Venedik'e kaçmış ve kısa süre sonra kendini Cumhuriyet'in en güçlü soylu hanedanlarından birinin metresi olarak bulmuştu. Gianbattista ve Zanetta 1654 yılında resmen evlendiler ancak çocukları soylu ayrıcalıklarından mahrum bırakıldı.[kaynak belirtilmeli]

1664'te Elena'nın babası, Venedik soyluları arasında imrenilen bir mevki olan Saint Mark's Cathedral'inin hazinedarı Procuratore di San Marco de supra olmak üzere seçildi. Bu, Gianbattista'yı öncelik açısından Venedik Doge'undan sonra ikinci yapıyordu.[6] Bu bağlantı nedeniyle Leydi Elena gayrimeşru olarak doğmuş olmasına rağmen Denizin Evliliği kutlaması'nda öne çıkmıştır. Babası onun için birkaç kez nişan ayarlamaya çalışmış ama o, her erkeğin teklifini reddetmiştir. İlk biyografi yazarlarının 11 yaşındayken bekaret yemini ettiği iddiası Francesco Ludovico Maschietto tarafından çürütülmüştür.[7] 1665 yılında kendini adamadan Benedikten rahibesi kıyafetini aldı.[4]

Eğitimi

Leydi Elena genç bir kızken bir dahi olarak görülüyordu. Aile dostu bir rahip olan Giovanni Fabris'in tavsiyesi üzerine klasik bir eğitime başladı. Seçkin eğitmenlerden Latince ve Yunanca dersleri aldı ve yedi yaşına geldiğinde bu dillerin yanı sıra Fransızca ve İspanyolca dillerinde de yetkin hale geldi.[4] Ayrıca İbranice ve Arapça dillerinde de uzmanlaşarak Latince: Oraculum Septilingue unvanını kazandı. ("Yedi Dilli Kahin"; "Seven-language Oracle"). Daha sonraki çalışmaları arasında matematik, felsefe ve teoloji yer aldı.[kaynak belirtilmeli]

Elena, klavsen, klavikord, arp ve kemanda ustalaşarak uzman bir müzisyen haline geldi. Yeteneklerini yaşamı boyunca bestelediği müzikle göstermiştir. Onlu yaşlarının sonlarında ve yirmili yaşlarının başında fizik, astronomi ve dilbilim ile ilgilenmeye başladı. Felsefe hocası ve o sırada Padua Üniversitesi Felsefe Bölüm Başkanı olan Carlo Rinaldini [it], 1668 yılında Latince yazılmış ve geometri üzerine odaklanan bir kitap yayınladı. Kitap, yirmi iki yaşındaki Elena'ya ithaf edilmişti. İlk hocası Fabris'in ölümünden sonra, çalışmalarını devralan Rinaldini'ye daha da yakınlaştı.[4]

Kariyeri

1669'da Carthusian keşişi Lanspergius'un İsa'nın Söylevi (Colloquy of Christ) adlı eserini İspanyolcadan İtalyancaya çevirdi.[c] Çeviri, yakın arkadaşı ve günah çıkaran papaz olan Gian Paolo Oliva'ya ithaf edilmiştir. Kitap, Cumhuriyet döneminde 1669'dan 1672'ye kadar beş baskı yaptı. Ünü yayılınca birçok bilimsel topluluğa davet edildi ve 1670 yılında Venedik'teki Accademia dei Pacifici topluluğunun başkanı oldu.[8][9]

Thompson Memorial Library'nin Cornaro'nun ödülünü tasvir eden penceresi.

Felsefe hocası Carlo Rinaldini'nin tavsiyesi üzerine Felice Rotondi, Padua Üniversitesi'ne Cornaro'ya teoloji alanında laurea[d] verilmesi için dilekçe verdi.[10] Padua piskoposu Kardinal Gregorio Barbarigo onun ilahiyat eğitimi aldığını öğrendiğinde, kadın olduğu gerekçesiyle reddetti.[10] Bununla birlikte, felsefe alanında lisans eğitimi almasına izin verdi ve bir süre çalıştıktan sonra Felsefe alanında "laurea" aldı.[10] Bu derece 25 Haziran 1678'de Padua Katedrali'nde üniversite yetkilileri, tüm fakültelerin profesörleri, öğrenciler ve Venedik Senatörleri'nin çoğunun yanı sıra Bologna, Perugia, Roma ve Naples üniversitelerinden çok sayıda davetlinin huzurunda verildi. Leydi Elena, bir saat boyunca Klasik Latince konuşarak Aristoteles'in eserlerinden rastgele seçilen zor pasajları açıkladı: biri Posterior Analytics diğeri Physics'ti.[11] Konuşması büyük bir dikkatle dinlendi ve sözlerini bitirdiğinde Profesör Rinaldini tarafından alkışlarla ödüllendirildi: bir felsefe kitabı, başında bir defne çelengi, parmağında bir yüzük ve omuzlarında bir ermin[e] mozzetta[f]. Kendisi, Latince: Magistra et Doctrix Philosophiae [öğretmen ve felsefe doktoru][12] olarak ilan edildi, böylece bir üniversiteden akademik ünvan alan ilk kadınlardan biri oldu.[13][g].

Hayatının son yedi yılını çalışmaya ve hayır işlerine adamıştır. 1684'te Padua'da tüberkülozdan öldü ve Santa Giustina Kilisesi'ne gömüldü.[17]

Mirası

Elena'nın mezuniyetinden birkaç ay sonra, Padua'da tıp alanında öğretim görevlisi olan Charles Patin, kızı Gabrielle-Charlotte [Carla Gabriella] Patin'in diplomasını alması için başvuruda bulundu.[18] Gianbattista Cornaro-Piscopia tarafından desteklenen üniversite, tüzüğünü değiştirerek kadınların mezun olmasını yasaklamıştır. Bir kadına verilen sonraki doktora, 1732 yılında Bologna Üniversitesi tarafından Laura Bassi'ye verildi.[19]

Cornaro'nun ölümü üzerine Venedik, Padua, Siena ve Roma'da anma törenleri düzenlendi. Accademia degli Infecondi [it], biri Cornaro'nun derecesi,[20] diğeri de ölümü[21] vesilesiyle olmak üzere üyeleri tarafından kaleme alınan iki anma kitabı yayımladı. Padua'daki Accademia dei Ricovrati de onun ölümü üzerine bir cilt hazırladı.[22] Heykeli, Padua Üniversitesi'ne yerleştirildi ve 1685 yılında onuruna bir madalya basıldı.[kaynak belirtilmeli]

1895 yılında Roma'daki İngiliz Benedikten Rahibeleri Başrahibesi Mathilda Pynsent, Cornaro'nun mezarını açtırmış, kalıntıları yeni bir tabuta yerleştirmiş ve anısına uygun bir tablet yazdırmıştır. Mezuniyet töreni, 1906 yılında Vassar College'daki Thompson Memorial Library'nin Batı Kanadına yerleştirilen Cornaro Penceresinde tasvir edilmiştir.[23] Cornaro, Ruth Crawford Mitchell'in önerisiyle Giovanni Romagnoli'nin 1949 yılında Pittsburgh Üniversitesi'ndeki İtalyan Milliyet Odası'nda yer alan duvar resminde tasvir edilmiştir.[23] 5 Haziran 2019 tarihinde Google, 373. doğum gününü bir Google Doodle ile kutladı.[24][h]

Elena Cornaro'nun daha önceki biyografileri arasında Massimiliano Dezza'nın Vita di Helena Lucretia Cornara Piscopia (Venedik: Bosio, 1686) ve Antonio Lupis'in L'eroina veneta (Venedik: Curti, 1689) sayılabilir. Toplu eserleri, bir biyografi ile birlikte ölümünden dört yıl sonra Benedetto Bacchini tarafından yayımlanmıştır.[26] Her most recent English language biography is The Lady Cornaro: Pride and Prodigy of Venice by Jane H. Guernsey (College Avenue Press, 1999).[ISBN eksik]

2022 yılında İtalyan yetkililer, Padua'daki Prato della Valle'de bulunan 78 ünlü erkek bilim insanı heykeline onun heykelini eklemeyi reddetmiş ve bilim insanının heykelinin zaten üniversite kampüsünde bir yerde bulunduğunu savunmuştur.[27]

Bibliyografya

Çalışmalar

Yazıları arasında akademik söylemler, çeviriler ve adanmışlık incelemeleri bulunmaktadır.

Derleme
Daha önce yayımlanmış
  • Lettera overo colloquio di Christo N. R. all'anima devota composta dal R. P. D. Giovanni Laspergio in lingua spagnola e portata nell'italiana. Venedik: Giuliani. 1669.  (reprinted in Bacchini ed. 1688 pp. 179–183)
Yayımlanmamış

1672 yılında Acıların Meryem Anası üzerine bir söylev[11]

Biyografiler

Notlar

  1. ^ Cumhuriyet 1797'ye kadar yıkılmadı.[1]
  2. ^ Padua, 1405 yılında Venedik Cumhuriyeti'ne bağlanmış ve 1797'deki yıkılışına kadar Cumhuriyet'in anakaradaki topraklarının bir parçası olmuştur.[2]
  3. ^ Lanspergius'un Latince orijinali Urgell Piskoposu Andreu Capella [ca] tarafından İspanyolca'ya çevrilmişti.
  4. ^ O zamanlar laurea İtalyan üniversiteleri tarafından verilen tek dereceydi.
  5. ^ Kakım hayvanı
  6. ^ Bazı din adamlarının giydiği kısa bir tür pelerin
  7. ^ Constance Calenda (fl. 1415) Napoli Üniversitesi'nden tıp diploması almış olabilir.[14] Juliana Morell, 1606 veya 1607'de "tezlerini savundu", ancak 1608'de kanon hukuku alanında doktora aldığı iddiaları itibar görmemiştir.[15] 13. yüzyılda Bittizia Gozzadini'nin Bologna Üniversitesi'ndeki varsayılan örneği Holt N. Parker tarafından reddedilmiştir.[16]
  8. ^ Doodle İtalya, Yunanistan, Macaristan, Çekya, Slovakya, İngiltere, İzlanda, Rusya, İsrail, Hindistan, Vietnam, Tayvan, Avustralya, Yeni Zelanda, Kanada, Amerika Birleşik Devletleri, Meksika, Peru ve Arjantin'de gösterildi.[25]

Kaynakça

  1. ^ Logan, Oliver (1972). Culture and society in Venice, 1470–1790: the Renaissance and its heritage. Batsford. 
  2. ^ J. J. Norwich. A History of Venice. s. 269. 
  3. ^ "Cornaro Piscopia, Elena Lucrezia". Lexico US English Dictionary. Oxford University Press. 31 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ a b c d Guernsey 1999.
  5. ^ Gregersen, Erik. "Elena Cornaro". Encyclopædia Britannica Inc. 27 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2014. 
  6. ^ Guernsey 1999, ch. 1.
  7. ^ Maschietto 2007, cited in Findlen, Paula (20 Kasım 2018). "[Review] Francesco Ludovico Maschietto. Elena Lucrezia Cornaro Piscopia (1646–1684): The First Woman in the World to Earn a University Degree". Renaissance Quarterly. 61 (3). ss. 878-879. doi:10.1353/ren.0.0207. 
  8. ^ Battagia, Michele (1826). Delle accademie veneziane dissertazione storica di Michele Battagia (İtalyanca). Giuseppe Picotti's typography. s. 50. 
  9. ^ Guernsey 1999, s. 101, ch. 8.
  10. ^ a b c "Elena Lucrezia Cornaro Piscopia" (İtalyanca). Università degli studi di Padova. 10 Eylül 2015. 27 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2016. 
  11. ^ a b Maschietto 2007, cited in King, Margaret L. (2009). "Review of Elena Lucrezia Cornaro Piscopia (1646–1684): The First Woman in the World to Earn a University Degree". The Catholic Historical Review. 95 (2). ss. 355-357. ISSN 0008-8080. JSTOR 27745551. 
  12. ^ Maschietto 2007, pp. 73, 74, 188
  13. ^ Paul F. Grendler (1988). John W. O'Malley (Ed.). Schools, Seminaries, and Catechetical Instruction, in Catholicism in Early Modern History 1500–1700: A Guide to Research. Center for Information Research. s. 328. 
  14. ^ Whaley, L. (2011). Women and the Practice of Medical Care in Early Modern Europe, 1400–1800 (İngilizce). Springer. s. 15. ISBN 978-0230295179. Erişim tarihi: 6 Haziran 2019. 
  15. ^ Morley, S. Griswold (January 1941). "Juliana Morell: Problems". Hispanic Review. 9 (1). ss. 137-150. doi:10.2307/469691. JSTOR 469691. ; Morley, S. Griswold (July 1941). "Juliana Morell: Postscript". Hispanic Review. 9 (3). ss. 399-402. doi:10.2307/469606. ISSN 0018-2176. JSTOR 469606. 
  16. ^ Morata, Olympia (2007). Parker, Holt N. (Ed.). The Complete Writings of an Italian Heretic. The Other Voice in Early Modern Europe (İngilizce). 52. University of Chicago Press. s. 30, fn.155. ISBN 978-0226536712. Erişim tarihi: 6 Haziran 2019. 
  17. ^ Frize, Monique (2013). "Famous Women in Science in Laura Bassi's Epoch". Frize, Monique (Ed.). Laura Bassi and Science in 18th Century Europe. Laura Bassi and Science in 18th Century Europe: The Extraordinary Life and Role of Italy's Pioneering Female Professor (İngilizce). Berlin, Heidelberg: Springer. s. 142. doi:10.1007/978-3-642-38685-5_10. ISBN 978-3-642-38685-5. 18 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2023. 
  18. ^ Maschietto 2007 p. 79
  19. ^ de Simone, Maria Rosa (2003). "Admissions". Ridder-Symoens, Hilde de; Rüegg, Walter (Ed.). Universities in Early Modern Europe (1500–1800). A History of the University in Europe (İngilizce). 2. Cambridge University Press. ss. 296-297. ISBN 978-0521541145. Erişim tarihi: 13 Haziran 2019 – Google Books vasıtasıyla. 
  20. ^ Applausi accademici alla laurea filosofica dell'illustrissima signora Elena Lucrezia Cornara Piscopia Accademica Infeconda composti, e raccolti dall'Accademia stessa (İtalyanca). Rome: Giacomo Dragondelli. 1679. Erişim tarihi: 5 Haziran 2019. 
  21. ^ Cassioni, Giovanni Francesco; Cardano, Tommaso; Cadorin, Matteo (1686). Le pompe funebri celebrate da' signori Accademici infecondi di Roma per la morte dell'illustrissima signora Elena Lucrezia Cornara Piscopia accademica detta l'inalterabile: dedicate all sereniss. republica di Venezia (İtalyanca). Padova: il Cadorino. 21 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2019 – Hathi Trust vasıtasıyla. 
  22. ^ Accademia dei Ricovrati (1684). Compositioni degli Academici Ricourati per la morte della nob. d. signora Elena Lucretia Cornaro Piscopia dedicate all'eccellenza del signor Gio. Battista suo padre procurator di s. Marco, dal co. Alessandro abb. De lazara principe dell'Academia (İtalyanca). Padova: Pietro Maria Frambotto. Erişim tarihi: 6 Haziran 2019. 
  23. ^ a b Forbush, Gabrielle E. (1 Ocak 1976). "The Lady of the Window". Vassar Quarterly. 72 (2). ss. 24-28. 
  24. ^ Ritschel, Chelsea (4 Haziran 2019). "Five things you should know about the first woman to receive a PhD". The Independent (İngilizce). 4 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2019. 
  25. ^ "Elena Cornaro Piscopia's 373rd Birthday". 5 Haziran 2019. 1 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2019. 
  26. ^ Helenae Lucretiae (quae et Scholastica) Corneliae Piscopiae … Opera quae quidem haberi potuerunt … (Parma, 1688)
  27. ^ "Italy: proposal for statue of first woman to get PhD sparks debate". TheGuardian.com. 3 Ocak 2022. 21 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2022. 

Konuyla ilgili okumalar

Dış bağlantılar