Cendere Sanat Müzesi veya eski adıyla Cendere Hamidiye Pompa İstasyonu, içerisinde bulunan haznelerde toplanan memba sularının İstanbul'a aktarılması amacıyla, 1902 yılında Fransa'dan getirtilen usta ve mühendisler tarafından yapılmıştır.[6]
Tarihçe
Cendere Hamidiye Pompa İstasyonu, tesisteki haznelerde biriken memba sularının İstanbul'a dağıtılması amacıyla İstanbul'un Şişli ilçesindeki[6] (günümüzde Sarıyer) Huzur mahallesinde[7] inşa edilmiş ve 31 Ağustos 1902 tarihinde faaliyete geçmiştir.[6] 35 metre genişlik ve 25 metre yüksekliğe sahip yapının inşası için Fransa'dan usta ve mühendisler getirtilmiştir. İstasyon içerisindeki kazanlar, İsviçre merkezli Escher-Wyss & Cie. tarafından üretilmiştir.[6] 1960'lı yıllarda buharlı makinelerin Terkos Eski Su Pompa İstasyonu'na taşınmış olduğu belirtilmiş,[7] Cendere Hamidiye Pompa İstasyonu'na elektrikli su pompaları yerleştirilmiştir.[6][7] Açıldığı zaman günde 1200 m3 suyu[8] şehirdeki 126 çeşmeye[7] pompaladığı belirtilen istasyon, 1990'lı yıllarda 4 çeşmeye su vermiştir.[7] Zamanla bacası da yıkılan yapıda,[6]İstanbul Su ve Kanalizasyon İdaresi (İSKİ) tarafından yapılan analizlere göre suyun giderek kirlendiği belirlenmiştir.[7] Bu gibi sebeplerden dolayı 1999 Gölcük depremi sonrasında İSKİ, istasyonun işlevini sürdürmesi, aynı zamanda sosyal ve kültürel bir tesis olarak yeniden yapılandırılması üzerinde çalışmıştır.[6]
Restorasyon çalışmaları
İSKİ'nin isteğine bağlı olarak, istasyonda yer alan su depolarının tamirleri, yapının güçlendirilmesi ve sonradan yapılan eklerin kaldırılması gibi çeşitli restorasyon çalışmaları, İstanbul 1 Numaralı Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulunun 31 Ekim 2001 tarihli 13319 sayılı kararı ile onaylanmıştır.[6] Bu proje kapsamında; ana bina sergi, seminer, harita ve kütüphane odaları ile idare birimleri içeren bir ana yapıya dönüştürülmüştür.[6] Ekim 2006 tarihinde, İstanbul Su Medeniyetleri Müzesi adıyla başlayan restorasyon çalışmaları 2009 yılında sona ermiştir.[9] Bahçesinde bulunan 933 numaralı Batı çınar gibi bazı ağaçlar ise anıt ağaç olarak tescillenmiştir.[6] Ancak restorasyonu tamamlanan ve müze izni alınan yapı 2022 yılına kadar açılmamıştır.
^abUğuryol, Drahşan (16 Kasım 2020). "Hamidiye Suyu Tesislerine Ait Yapıların ve Çeşmelerin Günümüzdeki Durumu ve Koruma Önerileri". Sanat Tarihi Dergisi. 29 (2). ss. 425-453. doi:10.29135/std.638640.|erişim-tarihi= kullanmak için |url= gerekiyor (yardım)