У близини града се налазе бројни блатни вулкани, а најпознатији међу њима су вулкан Голубицкаја који се налази неких десетак километара западније, те вулкан Миска.
На 4 км северно од града налази се мања морска лука. Кроз град пролази друмски правац који га повезује са Славјанском и Краснодаром на истоку.
Историја
Подручје савременог Темрјука насељено је од најстаријих времена, а први писани подаци о насељу потичу из XIV века када је на том подручју егзистирала ђеновљанска колонија Копа. Потом тим подручјем господаре Турци који ту подижу одбрамбене утврде, а крајем XVI века кабардински кнез Темрјук уз помоћ руске војске осваја то подручје. Потом насеље 1570. прелази под управу Кримског каната и добија нови назив, Адис.
У састав руске државе коначно улази 1774, и убрзо је на том подручју саграђена војничка утврда названа Старотемрјучким утврђењем. Након тога Темрјук добија статус козачке станице, и напослетку и статус града 1860. године.
Демографија
Према подацима са пописа становништва 2010. у селу је живело 38.046 становника, док је према проценама за 2017. број становника порастао на 40.108 житеља.[1]