Trideseta dinastija, koja se smješta u tzv. Kasni period Drevnog Egipta, predstavlja posljednju dinastiju domaćih staroegipatskih vladara, odnosno faraona.

Osnovao ju je godine 380. pne. Nektanebo I svrgnuvši prethodnog faraona Neferita II. Nektanebou i njegovim nasljednicima je prioritet vladavine bio očuvati nezavisnost Egipta od Perzijskog Carstva, čiji su vladari Egipat smatrali pobunjenom satrapijom. Nektanebo i njegov sin Teos su u tome uglavnom imali uspjeha, ali se njihov nasljednik Nektanebo II 343. pne. nije mogao oduprijeti invaziji perzijskog kralja Artakserksa III te se prvo iz Delte Nila povukao u Memfis (Egipat)|Memfis, a odatle pronašao utočište u Napati kod nubijskog kralja Nastesena. Nektanebo je još dvije godine održao nominalnu vlast nad južnim Egipta, a nakon toga su Perzijanci preuzeli potpunu vlast, a njihova dinastija Ahemenida se u egipatskim kronikama navodi kao Tridesetprva dinastija.

Iako se saiski velmoža Hababaš od godine 338. pne. do 336. pne. proglasio kraljem, Nektanebo II se smatra posljednjim domaćim egipatskim vladarem.

Trideseta dinastija Egipta na Wikimedijinoj ostavi