Protodinastički period Egipta ili Nakada III, zvana i Nulta dinastija bila je posljednja faza Kulture Nakada.[1]
To je bio relativno kratki period koji je trajao od 3200. pne. do 3000. pne., doba kad je počeo proces ujedinjenja Egipta.
U tom periodu pojavljaju se i prvi hijeroglifi[2] - pločice pronađene u grobnici U-j iz Abidosa (oko 3150. pne.)
Karakteristike
U tom periodu postojala je značajna razlika između Gornjeg i Donjeg Egipta. Prema nekim procjenama u tom vremenu se u Gornjem Egiptu izredalo na vlasti nekih trinaest kraljeva iz Hierakonpolisa. Od njih je nažalost identificirano samo nekoliko posljednjih. Oni su dobijali imena po životinjama, taj običaj je bez sumnje bio u vezi sa totemom njihova rodnog grada.[1]
Vladar je tretiran kao personificirani bog i nosio je Hedžet (bijelu krunu Gornjeg Egipta). Taj običaj da se vladara tretira kao boga, usvojili su i kasniji faraoni koji su se smatrali sinovima boga Ra.[1]
Djela primijenjene umjetnosti iz toga doba, kao što je Glava buzdovana kralja Škorpiona sugeriraju da je to bila prilično ratoborna grupa.[1]
U isto to vrijeme u Donjem Egiptu sistem je bio birokratskiji sa više slobodne trgovine, moćne familije vladale su malim područjima i čini se da nije postojala kruta hijerarhija.[1]
Njegovi vladari nosili su Dešret (crvenu krunu) Donjeg Egipta). Na Kamenu iz Palerma uklesano je sedam kraljeva Donjeg Egipta, ali se o njima malo zna, pa poneki sumnjaju da su ikada postojali. Općeprihvaćena činjenica je da je Buto bio najveći i najvažniji grad, i da su postojali i drugi centri kao što je Maadi. Usprkos tome Gornji Egipat je neobično snažno utjecao na umjetnost i ekonomiju Donjeg Egipta, jer je gotovo sva grnčarija pronađena u tom periodu bila iz Gornjeg Egipta.[1]
Božanstva Horus i Nekbet iz El Kaba (sa glavom supa) bili su zaštitnici Gornjeg Egipta dok su Set i Vadžet (sa glavom Kobre) bili zaštitnici Donjeg Egipta.[1]
Kad su te dvije zemlje ujedinjene, spojeni su i Sup i Kobra kako bi simbolizirali faraonovu dominaciju nad obje zemlje. Neki egiptolozi teoretiziraju da su Horusove pristaše (predvođeni Narmerom ili Hor Ahom) pobijedili pristaše Seta i učinili da Hierakonpolis postane najmoćniji grad, a Horus najviše
božanstvo. Zbog toga je faraon bio živi Horus.[1]
Na Narmerovoj paleti prikazan je faraon sa Pšentom (kruna) Gornjeg i Donjeg Egipta) ali i Horus koji dominira personificiranom močvarom za koju se misli da predstavlja Donji Egipat.[1]
Povezano
Izvori
Vanjske veze