SFOR

Logo i bedž SFOR-a

SFOR (engl. The Stabilisation Force, Stabilizacijske snage) je skraćena oznaka os Stabilization FORce, koje su bile multinacionalne vojne jedinice u Bosni i Hercegovini pod komandom NATO-a, koje su formirane kao podrška i zaštita Daytonskog sporazuma.[1][2]

SFOR je djelovao pod službenim nazivom Operacija zajednička straža (Operation Joint Guard), od 21. decembra 1996. do 19. juna 1998.) i pod imenom Operacija zajedničko skivanje (Operation Joint Forge) u periodu od 20. juna 1998. do 2. decembra 2004. godine.

Od članica NATO alijanse, vojne snage dale su: Belgija, Češka, Danska, Francuska, Grčka, Holandija, Island, Italija, Kanada, Norveška, Njemačka, Poljska, Portugal, SAD, Španija, Turska i Ujedinjeno Kraljevstvo.

Od zemalja izvan NATO-a, uključivale su se: Albanija, Australija, Austrija, Argentina, Bugarska, Estonija, Finska, Irska, Latvija, Litvanija, Malezija, Maroko, Rumunija, Rusija, Slovačka, Slovenija i Švedska.

Zapovjednici SFOR-a, koji su složili po jednu godinu, su bili: general William Crouch, general Eric Shinseki, general Montgomery Meigs, general-potpukovnik Ronald Adams, general-potpukovnik Michael Dodson, general-potpukovnik John Sylvester, general-potpukovnik William E. Ward i general-major Virgil Packett.

Broj trupa je 2002. godine smanjen na 12.000 vojnika, potom dvije godine kasnije (2004.) na svega 7000 vojnika. SFOR je naslijedio IFOR, a zamjenjen je EUFOR-om, snagama Evropske Unije 2. decembra 2004. godine.

SFOR je bio podjeljen u tri operacione zone:

  • Mostar MNB(S) - italijanska, fracuska i španska zona
  • Banja Luka MND(W)- britanska, kanadska i holandska zona
  • Tuzla MND(N)- američka, poljska, ruska i švedska zona.

Povezano

Literatura

  1. ↑ Phillips, R. Cody. Bosnia-Herzegovina: The U.S. Army's Role in Peace Enforcement Operations 1995-2004. Washington, D.C.: United States Army Center of Military History. CMH Pub 70-97-1. Arhivirano iz originala na datum 2007-12-14. Pristupljeno 2017-03-08. 
  2. ↑ Lambert, Nicholas (2002). „Measuring the success of the NATO operation in Bosnia and Herzegovina 1995–2000”. European Journal of Operations Research 140 (2): 459-481. DOI:10.1016/S0377-2217(02)00083-8. 

Vanjske veze