Armenija (ili Jermenija) ukinula je zakon koji je kriminalizovao homoseksualnost tek 2003. Od tada se položaj gejeva, lezbejki, biseksualnih i transrodnih (LGBT) osoba nije bitno promenio. Odnos javnosti prema homoseksualnosti takođe nije promenjen. U državi ne postoji zakon koji štiti prava LGBT osoba, koja se konstantno krše[1][2].
Mnoge LGBT osobe se plaše nasilja na radnom mestu ili od strane svojih porodica i ne prijavljuju slučajeve nasilja i kršenja prava[3].
Dekriminalizacija homoseksualnosti
Kao deo SSSR-a, Armenija je kažnjavala seksualne odnose između muškaraca (lezbejski odnosi, kao i u mnogim drugim državama, nikada nisu bili eksplicitno zabranjeni zakonom). Ukidanje anti-gej zakona, kao i smrtne kazne bio je uslov koji je postavio Savet Evrope pred uključenje Armenije, 2001. Skupština je usvojila novi krivični zakon decembra, 2002. Zakon je stupio na snagu 1. avgusta, 2003.
Prema izveštajima Saveta Evrope na osnovu anti-gej zakona je 1996. godine osuđeno 7 osoba, a 1996. i 1999. po četiri.
Godine 2001. Helsinška asocijacija je objavila priču dvadesetogodišnjeg Hovika Minassiana, koji je bio poslednja osoba krivično osuđena zbog seksa sa drugim muškarcem[4]. Minassian je 1999. godine osuđen na tri meseca zatvora u kome je trpeo zlostavljanja od strane zatvorskih čuvara. U njegovom saopštenju se pominje i korumpiranost sudije, koji mu je umanjio kaznu zatvora nakon primanja mita od 1000 američkih dolara.
Antidiskriminacioni zakon
Iako je Armenija podržala Deklaraciju Ujedinjenih nacija o seksualnoj orijentaciji i rodnom identitetu, još uvek ne postoji zakon koji štiti građane i građanke od diskriminacije na osnovu seksualne orijentacije.
Vidi dalje
Reference
Vanjske veze
