Carica Suiko |
---|
|
Vladavina | 593-15. april 628 |
---|
Rođen/a | 554 |
---|
Umro/la | 15. april 628. (dob:74) |
---|
Sahrana | Shinaga no Yamada no misasagi (Osaka) |
---|
Prethodnik | Car Sushun |
---|
Nasljednik | Car Jomei |
---|
Carica Suiko (推古天皇, Suiko-tennō (554–15. april 628?) je bila 33. car Japana,[1] prema tradicionalnom popisu.[2]
Suiko je vladala od 593. do svoje smrti 628.[3]
Suiko je prva od osam žena u historiji Japana koje su vladale kao carice. Nakon nje su to bile Kōgyoku/Saimei, Jitō, Gemmei, Genshō, Kōken/Shōtoku, Meishō i Go-Sakuramachi.
Carica Suiko se rodila kao Mikekashiya-hime-no-mikoto. Bila je treća kćer cara Kimmeija i princeze Soga no Kitashihime, kćeri Soga no Inamea, poglavara moćnog klana Soga. Car Yomei joj je bio brat. Udala se za svog polubrata cara Bidatsua. Na prijesto je došla 592. nakon ubistva svog rođaka cara Sushuna, koga je dao likvidirati vrhovni ministar Soga no Umako, tadašnji poglavar klana Soga.
Godine 593. je vlast kao regent preuzeo princ Shotoku. Njena vladavina, koja je trajala 35 godina, ostala je upamćena po promoviranju budizma, uspostavljanju diplomatskih odnosa sa kineskom dinastijom Sui (600), kadrovskog Sistema Dvanaest razina kapa i rangova te Ustava od sedamnaest članaka (604).
Njena smrt je izazvala raskol u klanu Soga, odnosno borbu za nasljedstvo između princa Yamashiroa i princa Tamure; potonji je preuzeo vlast kao car Jomei.
Izvori
Izvori
- Aston, William George. (1896). Nihongi: Chronicles of Japan from the Earliest Times to A.D. 697. London: Kegan Paul, Trench, Trubner. OCLC 448337491
- Brown, Delmer M. and Ichirō Ishida, eds. (1979). Gukanshō: The Future and the Past. Berkeley: University of California Press. ISBN 978-0-520-03460-0; OCLC 251325323
- Hammer, Joshua. (2006). Yokohama Burning: The Deadly 1923 Earthquake and Fire that Helped Forge the Path to World War II. New York: Simon & Schuster. ISBN 978-0-7432-6465-5
- Nussbaum, Louis-Frédéric and Käthe Roth. (2005). Japan encyclopedia. Cambridge: Harvard University Press. ISBN 978-0-674-01753-5; OCLC 58053128
- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Odai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- Varley, H. Paul. (1980). A Chronicle of Gods and Sovereigns: Jinnō Shōtōki of Kitabatake Chikafusa. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5; OCLC 6042764