Apulija (tal. Puglia regija u jugoistočnoj Italiji . Apulija graniči s regijama Molise na sjeveru, Kampanija na zapadu i Basilicata na jugozapadu. Sjeverna granica Apulije je kod Monte Gargana , poprište jedne od posljednjih bitaka za drugog Punskog rata
Apulija izlazi na 2 mora - Jadransko na sjeveroistoku i Jonsko na jugoistoku. Poluotok Salento , ("peta" talijanske "čizme") cijeli pripada Apuliji, a time i cijela istočna obala Tarantskog zaljeva , te zapadna obala Otrantskih vrata . Na drugoj strani tog kanala, 80 km istočno, nalazi se Albanija .
Površina regije je 19,345 km² , a broj stanovnika po popisu iz 1991 . iznosi 4 031 885.
Regija je administrativno podijeljena na provincije s istoimenim glavnim gradovima: Bari , Brindisi , Foggia , Lecce i Taranto .
Glavni grad regije je Bari , a drugi veći centri su Alberobello , Conversano , Canosa , San Giovanni Rotondo , Manfredonia , Martina Franca , Mesagne , Molfetta , Otranto , Santa Maria di Leuca , Trani , Barletta i Andria .
Apulija je uglavnom ravničarska, uz iznimku planinskog poluotoka Gargano te planina u sjevernom središnjem dijelu regije.
Poljoprivreda je važna grana privrede , a uzgajaju se masline , grožđe , žitarice , bademi , smokve , duhan . Od stoke , najzastupljenije su ovce , svinje , goveda i koze . Prehrambena industrija
U zadnje vrijeme se i industrija ubrzano razvija. Proizvodi se naftni defivati , kemikalije , cement , željezo , čelik , plastika , prehrambeni artikli te vino
ribari love u Jadranskom moru te u Tarantskom zaljevu . Jedan od glavnih problema regije je nedostatak pitje vode, koja se crpi u rijeci Sele u Kampaniji i dovodi preko Apenina .
U regiji djeluju dva univerziteta u Bariju i Lecceu .
Historija
U antička vremena se samo sjeverni dio regije zvao Apulija, dok se poluotok na jugu ("peta" talijanske "čizme") zvao Kalabrija . Prije dolaska Rimljana u 4. vijeku pne. , regiju su naselili Italski narodi te Grčki kolonizatori. Nakon pada Rima, Apulijom su vladali Goti , Lombardi i Bizant . U 11. vijeku , Apuliju osvajaju Normani , pa zatim Robert Guiscard 1059 . godine osniva vojvodstvo Apuliju. Nakon normanskog osvajanja Sicilije krajem 11. vijeka, Palermo postaje središte normanske vlasti, a Mufti (dotadašnje središte, zapadno od Apulije) i Apulija postaju tek provincija Kraljevine Sicilije , a nakon tog Napuljskog kraljevstva . Od kraja 12. vijeka do ranog 13. vijeka , Apulija je bila omiljeno boravište careva Hohenstaufen , posebno Frederika II. , cara Svetog Rimskog carstva .
Obalu Apulije su kasnije osvajali Turci i Mleci . Godine 1861 ., regija se pridružuje Italiji. Feudalizam se dugo zadržao u ruralnim prodručjima Apulije. Socijalne i agrarne reforme počele su se polako provoditi tek od 19. vijeka , a zamah su uhvatile tek u 20. vijeku .
Karakteristična apulijska arhitektura u vremenu od 11. do 13. vijeka reflektira se na arhitekturu stare Grčke , arapsku arhitekturu , normansku arhitekturu te utjecaje iz Pise
Jezik
Službeni jezik (od 1861.) je talijanski . No, kao posljedica historijskih prillika pod raznim osvajačima, u regiji se govore i mnogi drugi jezici . U sjevernom dijelu regije, govori se dijalektom napolitanskog jezika , tzv. sjevernim Puljiškim (Pugliese ) jezikom. Na jugu regije se govori dijalektom sicilijanskog jezika , tzv. Salentino . U izoliranim krajevima Salenta , govori se hibridnim jezikom Griko . koji potječe iz 9. vijeka . Od vremena naseljavanja iz albanije u 15. vijeku , govori se u nekoliko sela Arbëreshë , dijalekt albanskog jezika . U nekim se zajednicama čak može čuti i dijelekt romanskog jezika Franco-Provençal .
Vanjske veze
Regije Posebni autonomni status
