Žak Mogel

Žak Mogel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 marca 2001
Celje

Klub

SSK Ljubno BTC

Wzrost

182 cm[1]

Debiut w PŚ

24 listopada 2018 w Ruce (24. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

24 listopada 2018 w Ruce (24. miejsce)

Rekord życiowy

218,0 m na Letalnicy w Planicy (24 marca 2021)[1][2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Oberwiesenthal 2020 drużynowo
srebro Lahti 2021 drużynowo
brąz Lahti 2019 drużynowo
Inne nagrody
Letni Puchar Kontynentalny
srebro 2. miejsce
2018
Puchar Beskidów
brąz 3. miejsce
2018
Alpen Cup
brąz 3. miejsce
2019/2020
Multimedia w Wikimedia Commons

Žak Mogel (ur. 2 marca 2001 w Celje[1]) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu SSK Ljubno BTC. Medalista mistrzostw świata juniorów. Drugi zawodnik Letniego Pucharu Kontynentalnego 2018. Medalista mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

Początki

W grudniu 2016 zadebiutował w zawodach Alpen Cup, plasując się w Seefeld w szóstej i czwartej dziesiątce. Pierwsze punkty tego cyklu zdobył 4 marca 2017, zajmując w Hinterzarten 22. lokatę[3].

Sezon 2017/2018

20 stycznia 2018 w Planicy zadebiutował w zawodach FIS Cup, stając na drugim stopniu podium. Na początku lutego wystartował w Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 w Kanderstegu. W konkursie indywidualnym zajął 8. lokatę, w zawodach drużynowych 4. pozycję, a w zmaganiach zespołów mieszanych 5. miejsce[4]. 17 lutego 2018 po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów Alpen Cup, plasując się w Kranju na 2. lokacie. Tydzień później zwyciężył w zmaganiach indywidualnych starszej kategorii wiekowej podczas OPA Games w Planicy. 10 marca 2018 w Chaux-Neuve odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w konkursie Alpen Cupu[5].

Sezon 2018/2019

W Letnim Pucharze Kontynentalnym zadebiutował 8 lipca 2018 w Kranju, gdzie został zdyskwalifikowany. 17 sierpnia zdobył pierwsze w karierze punkty cyklu, zajmując 11. lokatę w Szczyrku. Dzień później w Wiśle po raz pierwszy stanął na podium zawodów tej rangi, zajmując 3. pozycję[6]. Był trzeci w klasyfikacji końcowej Pucharu Beskidów 2018[7]. W konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego 2018 jeszcze trzykrotnie stawał na podium (był 2. w Oslo i Klingenthal oraz 3. w Zakopanem)[6]. W klasyfikacji końcowej cyklu, dzięki 513 zgromadzonym łącznie punktom, zajął 2. lokatę, przegrywając jedynie z Philippem Aschenwaldem[8]. W październiku 2018 po raz pierwszy przystąpił do rywalizacji w zawodach najwyższej rangi – w Letnim Grand Prix w Klingenthal był 21. w kwalifikacjach[6], jednak ostatecznie nie wystąpił w głównej części rywalizacji, gdyż konkurs główny został odwołany[9].

16 listopada 2018 w Wiśle zadebiutował w kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata. Zajął w nich 52. lokatę i nie awansował do konkursu. 24 listopada w Ruce w swoim pierwszym występie w zawodach głównych cyklu zajął 24. miejsce, tym samym zdobywając pierwsze punkty do klasyfikacji generalnej. Dzień później był 20. W Pucharze Świata wystąpił jeszcze dwukrotnie w grudniu, nie zdobywając punktów. W dalszej części sezonu startował głównie w Pucharze Kontynentalnym. 6 stycznia 2019 w Klingenthal pierwszy raz stanął na podium tych zawodów, zajmując 2. miejsce. W sezonie 2018/2019 cyklu jeszcze trzykrotnie stawał na podium konkursów tego cyklu (był 3. w Iron Mountain, Brotterode i Zakopanem). Wziął udział w Mistrzostwach Świata Juniorów 2019. Zajął na nich 5. miejsce indywidualnie i w rywalizacji zespołów mieszanych, a w konkursie drużynowym ze słoweńską kadrą sięgnął po brązowy medal[6].

Lata 2019–2022

Zarówno w letniej, jak i zimowej części sezonu 2019/2020 ani razu nie przystąpił do międzynarodowej rywalizacji w zawodach najwyższej rangi. W Pucharze Kontynentalnym najwyżej sklasyfikowany był na 9. miejscu, w Predazzo w lutym 2020. W sezonie 2019/2020 Alpen Cup dwukrotnie stał na podium[10] i zajął 3. miejsce w klasyfikacji generalnej tego cyklu[11]. Wystartował na Mistrzostwach Świata Juniorów 2020 w Oberwiesenthal, gdzie w konkursie indywidualnym był 4., a w zmaganiach drużynowych zdobył ze słoweńską kadrą złoty medal[10].

Latem 2020 dwukrotnie plasował się pod koniec trzeciej dziesiątki zawodów Letniego Pucharu Kontynentalnego w Wiśle. W lutym 2021 w Lahti wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów 2021. Indywidualnie był na nich 10., a w konkursie drużynowym zdobył srebrny medal. Kilka dni wcześniej w tej samej miejscowości zajął 3. lokatę w konkursie FIS Cupu. W sezonie zimowym nie punktował w Pucharze Kontynentalnym ani w Pucharze Świata, w zawodach najwyższej rangi przystępując do rywalizacji tylko w konkursach w Planicy (odpadł w kwalifikacjach do pierwszego z nich, a w drugim był 54.)[12].

W sezonie 2021/2022 startował głównie w Pucharze Kontynentalnym, gdzie punktował w większości konkursów, a najwyżej znalazł się na 4. pozycji, którą zajął dwukrotnie – w grudniu 2021 w Vikersund i w marcu 2022 w Lahti. W Pucharze Świata dwa razy wystąpił w zawodach głównych. W austriackiej części 70. Turnieju Czterech Skoczni uplasował się na 50. i 49. pozycji[13].

Lata 2022–2024

7 sierpnia 2022 zadebiutował w Letnim Grand Prix, konkurs w Courchevel kończąc na 35. miejscu. W styczniu 2023 dwukrotnie stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego – w Planicy zwyciężył, a w Sapporo zajął 3. lokatę. Trafił następnie do Pucharu Świata i zdobył pierwsze punkty cyklu po ponad czteroletniej przerwie dzięki zajęciu w konkursie w Sapporo 21 stycznia 10. pozycji. W dalszej części sezonu jeszcze dwukrotnie zajmował lokaty w najlepszej trzydziestce najwyższej rangi cyklu, w obu przypadkach pod koniec trzeciej dziesiątki, a w Pucharze Kontynentalnym najwyżej sklasyfikowany był na 4. miejscu[14].

W sezonie zimowym 2023/2024 występował naprzemiennie w Pucharze Kontynentalnym i Pucharze Świata. W tym pierwszym cyklu 10 grudnia 2023 zajął 3. pozycję w Lillehammer, a 6 stycznia 2024 był 2. w Garmisch-Partenkirchen. W lutym i marcu łącznie pięciokrotnie zdobył punkty Pucharu Świata, za każdym razem za miejsca w trzeciej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był 11 lutego 2024 w Lake Placid, na 22. lokacie. W marcu 2024 jeszcze dwukrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego 2023/2024, zwyciężając w Lahti i zajmując 3. miejsce w Zakopanem[15].

Mistrzostwa Słowenii

Jest medalistą mistrzostw Słowenii. Indywidualnie zdobył brązowy medal latem 2018[16]. W rozgrywanych w grudniu zawodach drużynowych zdobył złoty medal w 2018[17], srebrny w 2017[18], 2019[19], 2020[20] i 2023[21] oraz brązowy w 2021[22] i 2022[23].

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2018 Szwajcaria Kandersteg – 8. miejsce
2019 Finlandia Lahti – 5. miejsce
2020 Niemcy Oberwiesenthal – 4. miejsce
2021 Finlandia Lahti – 10. miejsce

Drużynowo

2018 Szwajcaria Kandersteg – 4. miejsce[a], 5. miejsce (drużyna mieszana)[b]
2019 Finlandia Lahti – brązowy medal[c], 5. miejsce (drużyna mieszana)[d]
2020 Niemcy Oberwiesenthal – złoty medal[e]
2021 Finlandia Lahti – srebrny medal[f]

Starty Ž. Mogela na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
8. 1 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 indywid. 94,5 m 97,5 m 256,1 pkt 35,3 pkt Marius Lindvik
4. 3 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 druż.[a] 102,0 m 101,0 m 1021,7 pkt (266,2 pkt) 46,8 pkt Niemcy
5. 4 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 druż. miesz.[b] 91,0 m 86,5 m 750,0 pkt (175,1 pkt) 119,3 pkt Norwegia
5. 24 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 95,5 m 95,0 m 244,7 pkt 7,4 pkt Thomas Aasen Markeng
3.brąz 26 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[c] 90,0 m 91,5 m 952,6 pkt (240,1 pkt) 27,1 pkt Niemcy
5. 28 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[d] 90,5 m 94,0 m 944,4 pkt (246,1 pkt) 40,0 pkt Rosja
4. 5 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 indywid. 106,0 m 97,0 m 224,3 pkt 14,0 pkt Peter Resinger
1.złoto 7 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[e] 91,5 m 99,0 m 900,3 pkt (208,3 pkt) –
10. 11 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 89,5 m 92,0 m 243,3 pkt 20,6 pkt Niklas Bachlinger
2.srebro 12 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[f] 88,0 m 88,0 m 914,7 pkt (218,9 pkt) 71,5 pkt Austria

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[24]
2018/2019 51.
2022/2023 51.
2023/2024 51.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan na 5 stycznia 2025

Źródło[25][5]
Sezon 2018/2019
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Willingen HS145 Willingen HS145 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS138 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
q 24 20 50 q 38 q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 18
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q 54 - 0
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - 50 49 q - - - - - - - - - - - - q - 0
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - - - q 10 40 29 35 30 q - - 38 - - - - - - - q - 29
Sezon 2023/2024
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS98 Lillehammer HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Wisła HS134 Zakopane HS140 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Lahti HS130 Oslo HS134 Oslo HS134 Trondheim HS105 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - - q - 25 24 42 22 50 40 31 27 29 33 - - - - - - 33 - 28
Sezon 2024/2025
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oslo HS134 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
34 37 29 21 46 q q q - - - - - - 12
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[25][5]
Sezon
2023/2024 		Wisła HS134 (duety) Zakopane HS140 Lake Placid HS128 (duety) Oberstdorf HS235 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- - - - 7 -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[24]
2022/2023 49.
2023/2024 40.

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[24]
2021/2022 56.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[5]
2021 56.
2022 52.
2023 52.
2024 36.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[5]
2024 77.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[25][5]
2022
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - 35 - - - 0
2023
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - - - 42 41 - - - 0
2024
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Wisła HS134 Wisła HS134 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
25 30 - - - - - - - 7
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[26]
2018/2019 13.
2019/2020 57.
2021/2022 13.
2022/2023 9.
2023/2024 7.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 7 stycznia 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 130,5 m 136,5 m 283,6 pkt
2. 9 marca 2024 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 126,0 m 126,5 m 269,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 6 stycznia 2019 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 139,5 m – 117,1 pkt 2. 1,6 pkt Moritz Baer
2. 10 lutego 2019 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain Jump K-120 HS-133 129,0 m 132,5 m 267,3 pkt 3. 4,3 pkt Marius Lindvik
3. 24 lutego 2019 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-105 HS-117 115,0 m 118,0 m 275,6 pkt 3. 2,6 pkt Marius Lindvik
4. 17 marca 2019 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 131,5 m 131,5 m 234,5 pkt 3. 25,1 pkt Aleksander Zniszczoł
5. 7 stycznia 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 130,5 m 136,5 m 283,6 pkt 1. –
6. 15 stycznia 2023 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 130,0 m 122,0 m 214,8 pkt 3. 23,7 pkt Joacim Ødegård Bjøreng
7. 10 grudnia 2023 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 130,5 m 135,0 m 262,3 pkt 3. 6,6 pkt Clemens Aigner
8. 6 stycznia 2024 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-142 136,0 m 130,5 m 251,9 pkt 2. 7,1 pkt Robin Pedersen
9. 9 marca 2024 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 126,0 m 126,5 m 269,7 pkt 1. –
10. 17 marca 2024 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 126,0 m 141,5 m 278,3 pkt 3. 21,2 pkt Paweł Wąsek

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan na 28 grudnia 2024

Źródło[25][5]
Sezon 2018/2019
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS102 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - 39 8 47 2 - - - - - - - 4 10 3 18 17 17 3 4 6 11 3 8 18 568
Sezon 2019/2020
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Rena HS139 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
24 27 dq 45 - - - - - - - - - - - - 9 12 - - - 62
Sezon 2020/2021
Ruka HS142 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - 37 dq - - - - 0
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou HS140 Zhangjiakou HS140 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Planica HS138 Planica HS138 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - 4 5 33 10 26 7 22 10 7 5 31 8 23 14 17 14 28 26 29 4 27 45 9 29 463
Sezon 2022/2023
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Planica HS138 Planica HS138 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Eisenerz HS109 Eisenerz HS109 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
11 9 29 5 29 37 1 10 5 3 6 - - 12 17 - - 4 21 19 8 37 18 6 10 592
Sezon 2023/2024
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Garmisch-Partenkirchen HS142 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS147 Willingen HS147 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Planica HS138 Planica HS138 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
9 3 5 4 11 12 7 2 - - 24 6 11 11 4 - - - - - - - - 1 6 4 3 741
Sezon 2024/2025
Zhangjiakou HS106 Zhangjiakou HS106 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Kranj HS109 Kranj HS109 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - - - 12 15 38
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[26]
2018 2.
2019 114.
2020 31.
2021 77.
2022 9.
2024 20.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 17 sierpnia 2018 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 129,5 m 129,5 m 268,9 pkt 3. 13,1 pkt Philipp Aschenwald
2. 15 września 2018 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 104,0 m 103,5 m 246,4 pkt 2. 17,0 pkt Philipp Aschenwald
3. 23 września 2018 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 132,0 m 139,0 m 248,4 pkt 3. 15,6 pkt Philipp Aschenwald
4. 29 września 2018 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 127,0 m 137,5 m 275,3 pkt 2. 3,4 pkt Dmitrij Wasiljew

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakońzceniu LPK 2024

Źródło[25][5]
2018
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Oslo HS106 Oslo HS106 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- dq 11 3 5 27 7 2 4 4 3 2 11 513
2019
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczuczyńsk HS140 Szczuczyńsk HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - - 26 dq 5
2020
Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
29 29 4
2021
Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Oslo HS106 Oslo HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - 28 24 48 27 - - - - 41 dq 14
2022
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS100 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
19 12 20 18 14 10 7 5 16 198
2023
Oslo HS106 Oslo HS106 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS100 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
- - 44 43 - - - - - 0
2024
Hinterzarten HS109 Hinterzarten HS109 Trondheim HS105 Trondheim HS105 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - 12 7 dq 19 15 15 102
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[5]
2018 3.

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[27]
2017/2018 54.
2018/2019 44.
2019/2020 29.
2020/2021 20.
2021/2022 42.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 20 stycznia 2018 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-95 HS-102 97,0 m 103,5 m 243,0 pkt 2. 3,5 pkt Markus Schiffner
2. 7 lipca 2018 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 96,5 m 93,5 m 249,5 pkt 3. 6,0 pkt Justin Nietzel
3. 7 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 92,5 m 97,0 m 251,7 pkt 3. 5,4 pkt Dominik Peter

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[25][5]
Sezon 2017/2018
Villach HS98 Villach HS98 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Whistler HS104 Whistler HS104 Notodden HS100 Notodden HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Planica HS102 Planica HS102 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 Falun HS100 punkty
- - - - - - - - - - - - - - 2 32 - - - - - 80
Sezon 2018/2019
Villach HS98 Villach HS98 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Notodden HS100 Notodden HS100 Park City HS100 Park City HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Planica HS102 Planica HS102 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
3 - 49 7 - - - - - - - - - - - - - - 96
Sezon 2019/2020
Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Pjongczang HS109 Pjongczang HS109 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Villach HS98 Villach HS98 Notodden HS98 Notodden HS98 Oberwiesenthal HS105 Oberwiesenthal HS105 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
- - - - - - - - - - 12 8 - - - - 27 11 - - 7 7 154
Sezon 2020/2021
Râșnov HS97 Râșnov HS97 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Lahti HS100 Lahti HS100 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 punkty
- - - - 20 36 - - 10 3 - - 11 12 143
Sezon 2021/2022
Otepää HS97 Otepää HS97 Kuopio HS100 Kuopio HS127 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Villach HS98 Villach HS98 Lahti HS100 Lahti HS100 Falun HS100 Falun HS100 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS105 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 punkty
- - - - - - 11 6 16 8 - - - - - - - - - - - - - 111
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

  1. ↑ a b Skład zespołu: Bor Pavlovčič, Domen Prevc, Žak Mogel i Aljaž Osterc
  2. ↑ a b Skład zespołu: Katra Komar, Domen Prevc, Jerneja Brecl i Žak Mogel
  3. ↑ a b Skład zespołu: Aljaž Osterc, Jan Bombek, Jernej Presečnik i Žak Mogel
  4. ↑ a b Skład zespołu: Katra Komar, Aljaž Osterc, Jerneja Brecl i Žak Mogel
  5. ↑ a b Skład zespołu: Žak Mogel, Jan Bombek, Jernej Presečnik i Mark Hafnar
  6. ↑ a b Skład zespołu: Žak Mogel, Jan Bombek, Rok Masle i Jernej Presečnik

Przypisy

  1. ↑ a b c Zak MOGEL - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-10-24].
  2. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-10-24].
  3. ↑ MOGEL Zak - Athlete Information; Alpen Cup. fis-ski.com. [dostęp 2024-08-27]. (ang.).
  4. ↑ MOGEL Zak - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2024-08-27]. (ang.).
  5. ↑ a b c d e f g h i j Adam Kwieciński: MOGEL Zak 2001.03.02 SLO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-10-24].
  6. ↑ a b c d MOGEL Zak - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2024-08-28]. (ang.).
  7. ↑ Dominik Formela: Puchar Beskidów we Frensztacie: Hlava wygrywa konkurs, Aschenwald cały turniej. skijumping.pl, 2018-08-19. [dostęp 2024-08-28].
  8. ↑ Dominik Formela: LPK w Klingenthal: Zniszczoł wygrywa finałowy konkurs, Kantyka piąty. skijumping.pl, 2018-09-30. [dostęp 2018-11-02].
  9. ↑ Adam Bucholz: LGP w Klingenthal: Pogoda storpedowała finał sezonu, konkurs odwołany!. skijumping.pl, 2018-10-03. [dostęp 2018-11-02].
  10. ↑ a b MOGEL Zak - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2024-08-28]. (ang.).
  11. ↑ Alpen Cup 2019/2020. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2020-05-05].
  12. ↑ MOGEL Zak - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2024-08-28]. (ang.).
  13. ↑ MOGEL Zak - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2024-08-28]. (ang.).
  14. ↑ MOGEL Zak - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2024-08-28]. (ang.).
  15. ↑ MOGEL Zak - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-08-28]. (ang.).
  16. ↑ Dominik Formela: Klinec i Justin letnimi mistrzami Słowenii. skijumping.pl, 2018-10-13. [dostęp 2018-11-02].
  17. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2019-10-31]. (słoweń.).
  18. ↑ Dominik Formela: Juniorzy mistrzami Słowenii. skijumping.pl, 2017-12-23. [dostęp 2018-02-02].
  19. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2020-05-05]. (słoweń.).
  20. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si, 2020-12-23. [dostęp 2021-01-05]. (słoweń.).
  21. ↑ Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2023-12-21. [dostęp 2024-08-28]. (słoweń.).
  22. ↑ Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2021-12-22. [dostęp 2022-06-21]. (słoweń.).
  23. ↑ Državno prvenstvo, Planica. skoki.sloski.si, 2022-12-21. [dostęp 2024-08-28]. (słoweń.).
  24. ↑ a b c MOGEL Zak - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-24]. (ang.).
  25. ↑ a b c d e f MOGEL Zak - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-10-24]. (ang.).
  26. ↑ a b MOGEL Zak - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-17]. (ang.).
  27. ↑ MOGEL Zak - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-09]. (ang.).

Bibliografia

Mistrzowie Słowenii w skokach narciarskich
Skocznia normalna
indywidualnie
Skocznia duża
indywidualnie
Drużynowo