Świnia (rodzaj ssaków)

Świnia
Sus
Linnaeus, 1758[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – dzik euroazjatycki (S. scrofa)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Nadrząd

kopytne

Rząd

parzystokopytne

Rodzina

świniowate

Podrodzina

świnie

Rodzaj

świnia

Typ nomenklatoryczny

Sus scrofa Linnaeus, 1758

Gatunki

31 gatunków (w tym 22 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Świnia[22] (Sus) – rodzaj ssaków z podrodziny świń (Suinae) w obrębie rodziny świniowatych (Suidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i północnej Afryce[23][24][25].

Morfologia

Długość ciała 80–200 cm, długość ogona 15–40 cm, wysokość w kłębie 30–110 cm; masa ciała 20–320 kg[24][26].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1758 roku szwedzki przyrodnik Karol Linneusz w 10 wydaniu poblikacji swojego autorstwa dotyczącej systematyki zwierząt[1]. Linneusz wymienił cztery gatunki – Sus babyrussa Linnaeus, 1758, Sus porcus Linnaeus, 1758, Sus scrofa Linnaeus, 1758 i Sus tajacu Linnaeus, 1758 – z których gatunkiem typowym jest (Linneuszowska tautonimia) Sus scrofa Linnaeus, 1758.

Etymologia

  • Sus: łac. sus, suis ‘świnia’, od gr. συς sus ‘świnia, wieprz’[27].
  • Porcus: łac. porcus ‘wieprz’[28]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Porcus vulgaris S.D.W., 1836 (= Sus domesticus Linnaeus, 1758).
  • Capriscus: gr. καπρίσκος kapriskos ‘mały dzik’, od κάπρος kapros ‘dzik’; przyrostek zdrabniający -ισκος -iskos[29]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Sus papuensis Lesson & Garnot, 1826 (= Sus scrofa Linnaeus, 1758).
  • Centuriosus: zbitka wyrazowa nazw rodzajów: Centurio J.E. Gray, 1842 (starzec) oraz rodzaj Sus Linnaeus, 1758 (świnia)[30]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Sus pliciceps J.E. Gray, 1842 (= Sus scrofa Linnaeus, 1758).
  • Gyrosus: gr. γυρoς gyros ‘okrągły’; rodzaj Sus Linnaeus, 1758[31]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Sus (Gyrosus) pliciceps J.E. Gray, 1842 (= Sus scrofa Linnaeus, 1758).
  • Ptychochoerus: gr. πτυξ ptux, πτυχος ptukhos ‘fałda’; χοιρος choiros ‘wieprz’[32].
  • Eusus: gr. ευ eu ‘dobry, typowy’; συς sus ‘świnia, wieprz’[33]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Sus barbatus S. Müller, 1838.
  • Scrofa: epitet gatunkowy Sus scrofa Linnaeus, 1758; łac. scrofa ‘locha, maciora’[34]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Sus domesticus Erxleben, 1777.
  • Euhys: gr. ευ eu ‘dobry, typowy’; ύς us ‘świnia’[35]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Sus barbatus S. Müller, 1838.
  • Aulacochoerus: gr. αυλαξ aulax, αυλακος aulakos ‘bruzda, wyżłobienie’; χοιρος choiros ‘wieprz’[36]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Sus vittatus S. Müller, 1842 (= Sus scrofa Linnaeus, 1758).
  • Dasychoerus: gr. δασυς dasus ‘włochaty, kudłaty’; χοιρος choiros ‘wieprz’[37]. Gatunek typowy: Gray wymienił dwa gatunki – Sus celebensis S. Müller & Schlegel, 1843 i Sus verrucosus Boie, 1832 – z których typem nomenklatorycznym jest Sus verrucosus S. Müller, 1840.
  • Nesosus: gr. νησος nēsos ‘wyspa’; rodzaj Sus Linnaeus, 1758 (świnia)[38]. Gatunek typowy: Heude wymienił kilka gatunków – Sus calamianensis Heude, 1892 (= Sus ahoenobarbus Huet, 1888), Sus barbatus S. Müller, 1838, †Sus bucculentus Heude, 1892 (= Sus scrofa Linnaeus, 1758), Sus celebensis S. Müller & Schlegel, 1843, Sus vittatus[e] Boie, 1828 i Sus verrucosus Boie, 1832 – nie wyznaczając typu nomenklatorycznego.
  • Sinisus: nowołac. Sina ‘Chiny’; rodzaj Sus Linnaeus, 1758 (świnia)[39]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Sus leucorhinus Heude, 1892 (= Sus scrofa Linnaeus, 1758).
  • Annamisus: Annam (obecnie Wietnam); rodzaj Sus Linnaeus, 1758 (świnia)[40]. Gatunek typowy: Heude w oryginalnym opisie nie wymienił żadnego gatunku.
  • Rhinosus: gr. ῥις rhis, ῥινος rhinos ‘nos’; rodzaj Sus Linnaeus, 1758 (świnia)[41]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Sus calamianensis Heude, 1892 (= Sus barbatus ahoenobarbus Huet, 1888).
  • Verrusus: fr. verrue ‘brodawka’; rodzaj Sus Linnaeus, 1758 (świnia)[42]. Gatunek typowy: Heude w oryginalnym opisie nie wymienił żadnego gatunku.
  • Microsus: gr. μικρος mikros ‘mały’[43]; rodzaj Sus Linnaeus, 1758 (świnia). Gatunek typowy: Heude wymienił trzy gatunki – Microsus macassaricus Heude, 1898 (= Sus celebensis S. Müller & Schlegel, 1843), Microsus maritimus Heude, 1898 (= Sus celebensis S. Müller & Schlegel, 1843) i Microsus floresianus Heude, 1899 (= Sus celebensis S. Müller & Schlegel, 1843) – nie wyznaczając typu nomenklatorycznego.
  • Vittatus: łac. vittatus ‘pasmowy, wstęgowy’, od vitta ‘pasmo, wstęga’[44]. Gatunek typowy: nie jest do końca jasne, czy miała to być nazwa rodzajowa (dla Sus vittatus).
  • Taenisus: gr. ταινια tainia ‘wstęga, pasmo’[45]; rodzaj Sus Linnaeus, 1758 (świnia). Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Sus calamianensis Heude, 1892 (= Sus ahoenobarbus Huet, 1888).
  • Indisus: łac. Indicus ‘indyjski’, od India ‘Indie’[46]; rodzaj Sus Linnaeus, 1758 (świnia). Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Sus scrofoides Heude, 1892 (= Sus scrofa Linnaeus, 1758).
  • Caprisculus: rodzaj Capriscus Gloger, 1841; łac. przyrostek zdrabniający -iscus[47].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[48][26][49][23]:

Grafika Gatunek Autor i rok opisu Nazwa zwyczajowa[22] Podgatunki[24][23][26] Rozmieszczenie geograficzne[24][23][26] Podstawowe wymiary[24][26][f] Status
IUCN[50]
Sus cebifrons Heude, 1888 świnia wisajska 2 podgatunki (w tym 1 wymarły) Filipiny (zachodnie Visayas (Negros, Panay i prawdopodobnie Masbate)) DC: około 100 cm
DO: około 23 cm
MC: 20–40 kg
 CR 
Sus philippensis Nehring, 1886 świnia filipińska 2 podgatunki Filipiny (Luzon, Polilio, Catanduanes, Samar, Biliran, Leyte, Bohol, Camiguin, Mindanao i Basilan; dawniej Marinduque) brak danych  VU 
Sus oliveri Groves, 1997 świnia samotna gatunek monotypowy Filipiny (Mindoro) brak danych  VU 
Sus ahoenobarbus Huet, 1888 świnia palawańska gatunek monotypowy Filipiny (Palawan i wyspy z nim związane) DC: 100–160 cm
DO: 15–25 cm
MC: do 150 kg
 NT 
Sus barbatus S. Müller, 1838 świnia brodata 2 podgatunki Półwysep Malajski, Sumatra, Bangka, Borneo i powiązane wyspy, prawdopodobnie Tawi-Tawi (Filipiny) DC: 122–152 cm
DO: 17–26 cm
MC: 58–83 kg
 VU 
Sus verrucosus Boie, 1832 świnia brodawkowata 2 podgatunki Indonezja (zachodnia i środkowa Jawa oraz wyspa Bawean) DC: 90–190 cm
DO: 15–25 cm
MC: 35–150 kg
 EN 
Sus celebensis S. Müller & Schlegel, 1843 świnia celebeska gatunek monotypowy Celebes i sąsiędnie wyspy (Buton, Kabaena, Muna, Peleng, Lembeh i Wyspy Togian); być może wymarły na wyspie Selayar DC: 80–130 cm
DO: 25–35 cm
MC: 40–70 kg
 NT 
Sus scrofa Linnaeus, 1758 dzik euroazjatycki 19 podgatunków Europa, Afryka Północna, Azja Zachodnia, Środkowa i Południowa do Rosyjskiego Dalekiego Wschodu, Chińskiej Republiki Ludowej, Japonii, Tajwanu i Azji Południowo-Wschodniej; intodukwany w Australii, Nowej Zelandii i Ameryce DC: 90–200 cm
DO: 15–40 cm
MC: 44–320 kg
 LC 
Sus domesticus Linnaeus, 1758 świnia domowa gatunek monotypowy udomowiony na całym świecie; wprowadzono dzikie populacje w różnych częściach świata, w tym w Australii, Nowej Zelandii, wschodnim Archipelagu Malajskim oraz Ameryce DC: 90–180 cm
DO: 15–40 cm
MC: 140–300 kg
GU

Kategorie IUCN:  LC gatunek najmniejszej troski,  NT gatunek bliski zagrożenia,  VU gatunek narażony,  EN gatunek zagrożony,  CR gatunek krytycznie zagrożony; GU – gatunek udomowiony, nie podlega ocenie przez IUCN.

Opisano również szereg gatunków wymarłych:

Uwagi

  1. Nie Porcus Wagler, 1830.
  2. Młodszy homonim Capriscus Schäffer, 1760 (Actinopterygii).
  3. Nazwa prawdopodobnie nie została przewidziana jako nazwa naukowa.
  4. Nowa nazwa dla Capriscus Gloger, 1841.
  5. Podgatunek S. scrofa.
  6. DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

  1. a b C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae: secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 49. (łac.).
  2. S.D.W.. The mammals of Britain systematically arranged. „The Analyst”. 4, s. 71, 1836. (ang.). 
  3. C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Für gebildete Leser aller Stände, besonders für die reifere Jugend und ihre Lehrer. Cz. 1. Breslau: A. Schulz, 1841, s. 130. (niem.).
  4. J.E. Gray. On the Skull of the Japanese Pig (Sus pliciceps). „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1862, s. 17, 1862. (ang.). 
  5. J.E. Gray: Fam. 3. Elephantidæ. W: E. Gerrard: Catalogue of the bones of Mammalia in the collection of the British museum. London: Printed by Order of the Trustees, 1862, s. 278. (ang.).
  6. Nowa nazwa dla Centuriosus .E. Gray, 1862.
  7. L. Fitzinger. Revision der bis jetzt bekannt gewordenen Artender Familie der Borstenth iere oder Schweine (Setigera). „Anzeiger der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe”. 1, s. 182, 1864. (niem.). 
  8. Gray 1868 ↓, s. 32.
  9. Gray 1868 ↓, s. 38.
  10. J.E. Gray: Catalogue of carnivorous, pachydermatous, and edentate Mammalia in the British museum. London: Printed by order of the Trustees, 1869, s. 339. (ang.).
  11. a b J.E. Gray. Observations on pigs (Sus, Linnæus; Setifera, Illiger) and their skulls, with the description of a new species. „The Annals and Magazine of Natural History”. Forth Series. 11, s. 435, 1873. (ang.). 
  12. Heude 1892 ↓, s. 85.
  13. Heude 1892 ↓, s. 102.
  14. Heude 1892 ↓, s. 106.
  15. Heude 1894 ↓, s. 213.
  16. Heude 1894 ↓, s. 213, 222.
  17. Heude 1899a ↓, s. 115.
  18. Heude 1899a ↓, s. 120.
  19. Heude 1899b ↓, s. 39.
  20. Heude 1899b ↓, s. 40.
  21. E. Strand. Miscelanea nomenclatorica zoologica et palaeontologica I-II. „Archiv für Naturgeschichte”. Abteilung A. 92, s. 61, 1926. (niem.). 
  22. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 167. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  23. a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 380–382. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  24. a b c d e E. Meijaard, J.-P. d’Huart & W. Oliver: Family Suidae (Pigs). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 283–290. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
  25. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Sus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-02]. (ang.).
  26. a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 631–633. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  27. Palmer 1904 ↓, s. 653.
  28. Palmer 1904 ↓, s. 558.
  29. Palmer 1904 ↓, s. 159.
  30. Palmer 1904 ↓, s. 168.
  31. Palmer 1904 ↓, s. 305.
  32. Palmer 1904 ↓, s. 597.
  33. Palmer 1904 ↓, s. 282.
  34. Palmer 1904 ↓, s. 627.
  35. Palmer 1904 ↓, s. 275.
  36. Palmer 1904 ↓, s. 128.
  37. Palmer 1904 ↓, s. 216.
  38. Palmer 1904 ↓, s. 458.
  39. Palmer 1904 ↓, s. 633.
  40. Palmer 1904 ↓, s. 104.
  41. Palmer 1904 ↓, s. 608.
  42. Palmer 1904 ↓, s. 708.
  43. Jaeger 1959 ↓, s. 155.
  44. Jaeger 1959 ↓, s. 282.
  45. Jaeger 1959 ↓, s. 255.
  46. Jaeger 1959 ↓, s. 127.
  47. Jaeger 1959 ↓, s. 130.
  48. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-07]. (ang.).
  49. Appendix 2: Domestic species. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 712. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  50. Home. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-07-29]. (ang.).
  51. a b Pilgrim 1926 ↓, s. 60.
  52. Pilgrim 1926 ↓, s. 59.
  53. Н.И. Бурчак-Абрамович & Р.Д. Джафаров. Sus apscheronicus sp. п. в составе бинагадинской фауны. „Известия Академии Наук Азербайджанской ССР”. Отд. геол.-хим. наук и нефти. 2 (6), s. 26, 1946. (ros.). 
  54. J.-B. Croizet & A.C.G. Jobert: Recherches sur les ossemens fossiles du departement du Puy-de-Dôme. Paris: chez les principaux libraires, 1828, s. 160. (fr.).
  55. Pilgrim 1926 ↓, s. 62.
  56. D. Han, C. Xu & G. Yi. Quaternary mammalian fossils from Bijiashan, Liuzhou, Guangxi. „Vertebrata PalAsiatica”. 13 (4), s. 253, 1975. (ang.). 
  57. a b E. Dubois. Das geologische Alter der Kendeng- oder Trinil-Fauna. „Tijdschrift van het Koninklijk Nederlandsch Aardrijkskundig Genootschap”. 2e Série. 25, s. 1264, 1908. (niem.). 
  58. D.M.A. Bate. New Pleistocene mammals from Palestine. „The Annals and Magazine of Natural History”. Tenth series. 20, s. 400, 1937. DOI: 10.1080/00222933708655355. (ang.). 
  59. H. Falconer & P.T. Cautley: Fauna antiqua sivalensis, being the fossil zoology of the Sewalik Hills, in the north of India. London: Smith, Elder and Co, 1847, s. ryc. 70, 71. (ang.).
  60. Z. Zhao. Fossil mammals from Jiaoshan Wuming, Guangxi. „Vertebrata PalAsiatica”. 18 (4), s. 301, 1980. (ang.). 
  61. R. Lydekker. The fauna of the Karnul Caves. „Memoirs of the Geological Survey of India, Palaeontologia Indica”. Series X. 4 (2), s. 49, 1886. (ang.). 
  62. O. Zdansky. Die Säugetiere der Quartärfauna von Choukoutien. „Palaeontologia Sinca”. Series C. 5, s. 1–198, 1928. (ang.). 
  63. Pilgrim 1926 ↓, s. 64.
  64. M. Pickford. Ancestors of Broom’s pigs. „Transactions of the Royal Society of South Africa”. 67 (1), s. 25, 2012. DOI: 10.1080/0035919X.2012.689265. (ang.). 
  65. Pilgrim 1926 ↓, s. 61.
  66. J. van der Made. Biogeography and stratigraphy of the Mio-Pleistocene mammals of Sardinia and the description of some fossils. „Deinsea”. 7, s. 347, 1999. (ang.). 
  67. G.H.R. von Koenigswald. Beitrag zur Kenntnis der fossilen Wirbeltiere Javas. „Dienst van den Mijnbouw Nederlandsch-Indië: Wetenschappelijke mededeelingen”. 23, s. 1–185, 1933. (ang.). 
  68. X. Xue. An Early Pleistocene mammalian fauna and its stratigraphy of the river You, Weinan, Shensi. „Vertebrata PalAsiatica”. 19 (1), s. 40, 1981. (ang.). 
  69. Н.К. Верещагин. Остатки млекопитающих из нижнечетвертичных отложений Таманского полуострова. „Труды зоологического института Академии наук СССР”. 22, s. 47, 1957. (ros.). 
  70. K.N. Prasad. The vertebrate fauna from the Siwalik Beds of Haritalyangar, Himachal Pradesh, India. „Memoirs of the Geological Survey of India, Palaeontologia Indica”. New series. 39, s. 34, 1970. (ang.). 

Bibliografia

Read other articles:

Artikel ini perlu dikembangkan agar dapat memenuhi kriteria sebagai entri Wikipedia.Bantulah untuk mengembangkan artikel ini. Jika tidak dikembangkan, artikel ini akan dihapus. Broken EmbracesSutradaraPedro AlmodóvarProduserPedro AlmodóvarAgustín AlmodóvarDitulis olehPedro AlmodóvarPemeranPenélope CruzBlanca PortilloLola DueñasRossy de PalmaPenata musikAlberto IglesiasSinematograferRodrigo PrietoPenyuntingJosé SalcedoDistributorUniversal Pictures International (Spanyol)Sony Pict...

 

 

Institut Standar dan Teknologi NasionalInformasi lembagaDibentukMarch 3, 1901; 123 tahun lalu (March 3, 1901) (sebagai National Bureau of Standards),berganti nama menjadi NIST pada 1988Wilayah hukumAmerika SerikatKantor pusat100 Bureau DriveGaithersburg, Maryland, Amerika SerikatTemplat:CoordinatesPegawaiSekitar. 3,400 pegawai[1]Anggaran tahunan$1.03 billion (FY 2021)[2]Pejabat eksekutifLaurie E. Locascio[3], Direktur UtamaDepartemen indukKementerian Perdagan...

 

 

يفتقر محتوى هذه المقالة إلى الاستشهاد بمصادر. فضلاً، ساهم في تطوير هذه المقالة من خلال إضافة مصادر موثوق بها. أي معلومات غير موثقة يمكن التشكيك بها وإزالتها. (ديسمبر 2018) الرابطة التونسية للكرة الخماسية أو كرة قدم الصالات هي بطولة تونسية تأسست عام 2010. الرابطة التونسية للكرة �...

قرية كوكساكي الإحداثيات 42°21′15″N 73°48′18″W / 42.3542°N 73.805°W / 42.3542; -73.805   [1] تقسيم إداري  البلد الولايات المتحدة[2]  التقسيم الأعلى مقاطعة غرين  خصائص جغرافية  المساحة 6.725083 كيلومتر مربع6.72074 كيلومتر مربع (1 أبريل 2010)  ارتفاع 43 متر  عدد السكان ...

 

 

Ne doit pas être confondu avec trou blanc, trou de ver ou matière noire. Pour les articles homonymes, voir Trou noir (homonymie). Le disque d'accrétion du trou noir M87* imagé par l'Event Horizon Telescope. Le trou noir lui-même est invisible, au centre de la zone noire centrale. En astrophysique, un trou noir est un objet céleste si compact que l'intensité de son champ gravitationnel empêche toute forme de matière ou de rayonnement de s'en échapper. De tels objets ne peuvent ni é...

 

 

1976 United States Senate election in North Dakota ← 1970 November 2, 1976 1982 →   Nominee Quentin Burdick Robert Stroup Party Democratic–NPL Republican Popular vote 175,772 103,466 Percentage 62.10% 36.55% County resultsBurdick:      50–60%      60–70%      70–80%Stroup:      50–60% U.S. Senator before election Quentin Burdick Democratic Elected U.S....

يفتقر محتوى هذه المقالة إلى الاستشهاد بمصادر. فضلاً، ساهم في تطوير هذه المقالة من خلال إضافة مصادر موثوق بها. أي معلومات غير موثقة يمكن التشكيك بها وإزالتها. (مايو 2023) والتر بيندر معلومات شخصية الميلاد 14 ديسمبر 1958 (66 سنة)  فيينا  الطول 1.83 م (6 قدم 0 بوصة) مركز اللعب ...

 

 

Early codifications of rules of football The Laws of the University Foot Ball Club (1856) The Cambridge Rules were several formulations of the rules of football made at the University of Cambridge during the nineteenth century. Cambridge Rules are believed to have had a significant influence on the modern football codes. The 1856 Cambridge Rules are claimed by some to have had an influence in the origins of Australian rules football.[1] The 1863 Cambridge Rules is said to have had a s...

 

 

Questa voce o sezione sull'argomento politica non cita le fonti necessarie o quelle presenti sono insufficienti. Puoi migliorare questa voce aggiungendo citazioni da fonti attendibili secondo le linee guida sull'uso delle fonti. Segui i suggerimenti del progetto di riferimento.      Repubblica parlamentare      Repubblica presidenziale      Sistemi dove l'esecutivo viene eletto dal parlamento, ma non dipende da e...

ХристианствоБиблия Ветхий Завет Новый Завет Евангелие Десять заповедей Нагорная проповедь Апокрифы Бог, Троица Бог Отец Иисус Христос Святой Дух История христианства Апостолы Хронология христианства Раннее христианство Гностическое христианство Вселенские соборы Н...

 

 

梅拉蒂·达伊瓦·奥克塔维亚尼Melati Daeva Oktavianti基本資料代表國家/地區 印度尼西亞出生 (1994-10-28) 1994年10月28日(29歲)[1] 印度尼西亞万丹省西冷[1]身高1.68米(5英尺6英寸)[1]握拍右手[1]主項:女子雙打、混合雙打職業戰績48勝–27負(女雙)109勝–56負(混雙)最高世界排名第4位(混雙-普拉文·喬丹)(2020年3月17日[2])現時世界排名第...

 

 

Comparison of ranks and insignia of all current and former space forces, to include aerospace forces and air and space forces or air forces with space units and formations. Ranks Officers Rank group General/Flag/Air officers Senior officers Junior officers Officer cadet  Royal Australian Air Force[1]vte Marshal of the RAAF Air chief marshal Air marshal Air vice-marshal Air commodore Group captain Wing commander Squadron leader Flight lieutenant Flying officer Pilot officer Offic...

Disused railway station in Ash Green, Guildford Ash Green HaltThe site of the station in 1990General informationLocationAsh Green, GuildfordEnglandGrid referenceSU902501Platforms2Other informationStatusDisusedHistoryPre-groupingLondon and South Western RailwayPost-groupingSouthern RailwayKey dates8 October 1849[1][2]Station opens as AshDecember 1876Station renamed Ash GreenSeptember 1891Station renamed Ash1 October 1895Station renamed Ash Green1 December 1926Station renamed As...

 

 

Commune in Occitania, FranceBlanquefortCommuneTown hallLocation of Blanquefort BlanquefortShow map of FranceBlanquefortShow map of OccitanieCoordinates: 43°40′32″N 0°48′34″E / 43.6756°N 0.8094°E / 43.6756; 0.8094CountryFranceRegionOccitaniaDepartmentGersArrondissementAuchCantonAuch-2Government • Mayor (2020–2026) Alain de Scorraille[1]Area13.33 km2 (1.29 sq mi)Population (2021)[2]44 • Densit...

 

 

Book by August Derleth In Lovecraft's Shadow Jacket illustration by Stephen E. Fabian for In Lovecraft's ShadowAuthorAugust DerlethIllustratorStephen E. FabianCover artistStephen E. FabianLanguageEnglishGenreFantasy, horrorPublisherMycroft & MoranPublication date1998Publication placeCanadaMedia typePrint (hardback)Pagesxiv, 351ISBN1-55246-003-7OCLC36693519 In Lovecraft's Shadow: The Cthulhu Mythos Stories of August Derleth is a collection of fantasy and horror short stories by A...

Municipal unit in GreeceChios ΧίοςMunicipal unitChios town SealChiosLocation within the regional unit Coordinates: 38°22′21″N 26°08′15″E / 38.37250°N 26.13750°E / 38.37250; 26.13750CountryGreeceAdministrative regionNorth AegeanRegional unitChiosMunicipalityChiosArea • Municipal unit22.823 km2 (8.812 sq mi)Elevation20 m (70 ft)Population (2021)[1] • Municipal unit27,015 • Municipal...

 

 

Libretto by Pietro Metastasio Nicola Porpora - Syphax - titlepage of the libretto - Hamburg 1727 Siface re di Numidia (also: Siface or Viriate) is a libretto in three acts by Pietro Metastasio. It is a reworking of La forza della virtù by de:Domenico David and was Metastasio's first work as a librettist. it was first performed with a setting to music by Francesco Feo on 13 May 1723 at the Teatro San Bartolomeo, Naples.[1][2] Action The action is set in Rusconia near Cirta in ...

 

 

تحميص حبوب البن التحميص هي عملية معالجة يتم فبها تطبيق الحرارة على المواد الغذائية دون استعمال زيت أو ماء، وهي عادة ما تتم على ثمار المكسّرات والبذور النباتية. غالباً ما يتم التحريك أثناء التحميص من أجل تأمين توزيع متساو للحرارة. يمكن أن تجرى عملية التحميص في المقلاة العاد...

Questa voce sull'argomento tennisti slovacchi è solo un abbozzo. Contribuisci a migliorarla secondo le convenzioni di Wikipedia. Filip PolášekPolasek nel 2019Nazionalità Slovacchia Altezza193 cm Peso88 kg Tennis SpecialitàDoppio Carriera Singolare1 Vittorie/sconfitte 1 – 0 (100%) Titoli vinti 0 Miglior ranking 555º (26 novembre 2007) Doppio1 Vittorie/sconfitte 283 - 191 (59.7%) Titoli vinti 17 Miglior ranking 7º (3 febbraio 2020) Risultati nei tornei del Grande Slam  ...

 

 

The Rhymney Valley Ridgeway Walk is a waymarked long distance footpath in the UK forming a circular walk in the Rhymney Valley area of South Wales.[1][2] Distance The Rhymney Valley Ridgeway Walk is approximately 45 kilometres (~28 miles) long.[1] Route The walk route starts at Rhymney and heads south down the Rhymney Valley where it becomes a circular loop and runs around the Caerphilly basin linking the three main upland ridges of Mynydd-y-Grug, Thornhill/ Y Ddraene...