PROFILPELAJAR.COM

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	9 maja 1982
Miejscowość	Poznań
Miejsce	bazylika archikatedralna Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Konsekrator	Jerzy Stroba
Współkonsekratorzy	Tadeusz Etter; Stanisław Napierała
Konsekrowani biskupi
Jan Glapiak	19 grudnia 2021
Współkonsekrowani biskupi
Grzegorz Balcerek	13 maja 1999
Damian Bryl	8 września 2013

Zdzisław Fortuniak
	Biskup tytularny Tamagristy
	; Zdzisław Fortuniak (2018)
	Zawsze z Tobą
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	21 lutego 1939 ; Wieszczyczyn
	Biskup pomocniczy poznański
Okres sprawowania	1982–2014
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	26 maja 1963
Nominacja biskupia	10 kwietnia 1982
Sakra biskupia	9 maja 1982
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zdzisław Fortuniak (ur. 21 lutego 1939 w Wieszczyczynie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, biskup pomocniczy poznański w latach 1982–2014, od 2014 biskup pomocniczy senior archidiecezji poznańskiej.

Życiorys

Urodził się 21 lutego 1939 w Wieszczyczynie. W 1956 ukończył Liceum Ogólnokształcące im. gen. Józefa Wybickiego w Śremie i złożył egzamin dojrzałości^[1], po czym przez rok pracował jako katecheta w szkole podstawowej w Masłowie^[2]. W latach 1957–1963 odbył studia filozoficzno-teologiczne^[3] w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu^[2]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 26 maja 1963 w bazylice archikatedralnej Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu tamtejszy arcybiskup metropolita Antoni Baraniak. W latach 1965–1968 studiował na Wydziale Teologicznym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, gdzie uzyskał magisterium z teologii. Tamże w 1973 na podstawie dysertacji Zespoły ministranckie a więź z Kościołem. Studium socjologiczne na przykładzie archidiecezji poznańskiej uzyskał doktorat z nauk teologicznych w zakresie socjologii religii^[3].

W latach 1963–1965 był wikariuszem i katechetą w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Śmiglu. Jako wikariusz pracował także w parafiach św. Jana Chrzciciela w Owińskach i św. Michała Archanioła w Poznaniu^[3]. Pełnił funkcję diecezjalnego duszpasterza służby liturgicznej, a także kapelana Wojewódzkiego Szpitala Dziecięcego im. Krysiewicza i kaplicy św. Rodziny przy domu zakonnym Sióstr Miłosierdzia. W 1972 został pracownikiem poznańskiej kurii metropolitalnej. Był notariuszem, referentem duszpasterstwa ogólnego oraz sekretarzem rady kapłańskiej^[2]. W seminarium poznańskim i na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu (następnie Wydziale Teologicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza^[4]) prowadził wykłady z teologii pastoralnej^[3].

10 kwietnia 1982 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji poznańskiej^[5] ze stolicą tytularną Tamagrista^[6]. Święcenia biskupie otrzymał 9 maja 1982 w bazylice archikatedralnej Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu. Udzielił mu ich Jerzy Stroba, arcybiskup metropolita poznański, któremu asystowali biskupi pomocniczy poznańscy: Tadeusz Etter i Stanisław Napierała^[3]. Za swoje zawołanie biskupie przyjął słowa „Zawsze z Tobą”^[5]. Jako biskup pomocniczy objął w archidiecezji funkcje: wikariusza biskupiego, wikariusza generalnego, moderatora kurii metropolitalnej, przewodniczącego wydziałów: personalnego i administracyjnego oraz ekonomiczno-gospodarczego, budownictwa i ochrony zabytków, a także referatów: budowlanego i konserwatorskiego oraz instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego, wszedł w skład: rady biskupiej, kolegium konsultorów, rady kapłańskiej, rady ekonomicznej, archidiecezjalnej rady duszpasterskiej^[2]. Nadzorował postępowania beatyfikacyjne i kanonizacyjne prowadzone na terenie archidiecezji^[3]. W 1992 został prepozytem poznańskiej kapituły archikatedralnej^[3]. 25 lutego 2014 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego archidiecezji poznańskiej^[7]^[8].

W ramach Konferencji Episkopatu Polski został członkiem Komisji ds. Duszpasterstwa Rodzin, Komisji „Iustitia et Pax”^[3], Komisji Duszpasterstwa i Komisji Mieszanej Biskupi – Wyżsi Przełożeni Zakonni^[9].

Uczestniczył w sakrach biskupów pomocniczych poznańskich: Grzegorza Balcerka (1999) i Damiana Bryla (2013) jako współkonsekrator^[6], a także Jana Glapiaka (2021) jako konsekrator, delegowany do tej funkcji przez arcybiskupa metropolitę poznańskiego Stanisława Gądeckiego, który z powodu choroby nie mógł udzielić święceń^[10].