Dzikie Dziecko (1974–1976) Perfect (1977–1991) I Ching (1983–1984) MWNH (1984–1985) Plugawy Anonim (1986) Hołdys Kosmos (2010–2011) Hołdys Waglewski Karimski Orchestra (od 2024) Zbigniew Hołdys i All Stars Band (2024)
Działalność muzyczną rozpoczął w wieku 16 lat[5], grając w hippisowskiej grupie Kwiaty Warszawy. Następnie został muzykiem zespołu RH−[5], z którym w 1969 wystąpił na festiwalu FAMA i otrzymał na nim nagrodę specjalną im. Zbigniewa Namysłowskiego za skomponowany przez siebie utwór „Hymn do zachodzącego słońca”. W 1970 dokonał pierwszych w Polsce nagrań techniką one-man-band, tj. sam zagrał na wszystkich instrumentach. Wkrótce później został członkiem zespołu Maryli Rodowicz[5][6]. W kolejnych latach zajmował się tworzeniem własnych projektów: stworzył zespół Dzikie Dziecko i zrealizował nagrania solowe, jak też pracował na rzecz innych artystów, takich jak Andrzej i Eliza, 2 plus 1 czy Anna Jantar. W 1976 wyjechał do USA, gdzie występował w polonijnych restauracjach. Po powrocie w 1977 nagrał piosenkę „Co się stało z Magdą K.”, wykonywaną później także przez grupę Strachy na Lachy[7].
Latem 1978 dołączył do grupy muzycznej Perfect Super Show and Disco Band, założonej na przełomie 1977 i 1978 przez Wojciecha Morawskiego, Zdzisława Zawadzkiego, Pawła Tabakę, Ewę Konarzewską i Barbarę Trzetrzelewską[8][9][10][11]. Dokonał z zespołem serii nagrań (m.in. zarejestrował autorskie kompozycje: „Jego nie ma”, „Nie ma mogiły rock and rolla”), które przyniosły mu znaczną popularność. Wkrótce jednak sprzeczne z ideologią komunistyczną wypowiedzi Hołdysa dla zagranicznej prasy ściągnęły represje ze strony władz PRL i zespół nie mógł w Polsce koncertować[12]. W 1978 Hołdys wraz z zespołem wyjechał do USA, gdzie z przerwami koncertował w klubach polonijnych do 1979. Tuż po powrocie do kraju zespół zakończył współpracę z Konarzewską i Trzetrzelewską[13]. Po przekształceniu stylu muzyki na rockową ze składu odszedł Tabaka[14], a w tym samym roku do zespołu dołączył Grzegorz Markowski[15][16]. Latem 1980 Hołdys oficjalnie zmienił nazwę zespołu na Perfect[17].
W 1981 Perfect uzyskał dużą popularność dzięki piosenkom: „Chcemy być sobą”, „Nie płacz Ewka”, „Ale wkoło jest wesoło” czy „Niewiele ci mogę dać”[18]. W 1982 Hołdys napisał kolejne znane kompozycje dla Perfectu, m.in. „Autobiografię”. W 1983 odszedł z zespołu, co spowodowało rozwiązanie formacji. W wywiadzie w 2006 podał, że odejście spowodowane było zmęczeniem popularnością i życiem wypełnionym całkowicie pracą: intensywnym koncertowaniem, za które honorarium wynosiło mniej niż trzy bilety na dany koncert, pracą organizacyjną, do której należały uzgodnienia z cenzurą i milicją, pogróżkami SB[19].
W 1986 grał z formacją Plugawy Anonim[22]. W 1987 ponownie pojawił się na scenie z zespołem Perfect, z którym dał koncert na Stadionie Dziesięciolecia w Warszawie.
W czasie poprzedzającym pierwsze wolne wybory w 1989 został szefem kampanii wyborczej warszawskiej „Solidarności”. Po trasie koncertowej z grupą Perfect w USA wrócił do Polski, gdzie zajął się życiem rodzinnym.
W następnych latach zaprzestał stałej działalności muzycznej. Okazjonalnie udzielał się jako gitarzysta podczas wspólnych występów z Krzysztofem Zalewskim. Jako solista wystąpił w ramach koncertu z okazji 40. rocznicy wprowadzenia stanu wojennego pod szyldem "Ja płonę". Występował także w charakterze gościa z zespołami Dżem i Budka Suflera (podczas koncertu 50-lecia grupy).
Od 2024 współtworzy projekt muzyczny o nazwie Hołdys Waglewski Karmiński Orchestra. Z projektem tym po raz pierwszy wystąpił w ramach Gitarowego Rekordu Guinessa we Wrocławiu. W październiku 2024 zagrał w ramach reaktywowanego festiwalu Rockowisko wraz z zespołem All Stars Band[24].
W 1984 został członkiem honorowym Klubu Muzycznego im. Anny Jantar[26].
W latach 1988–1989 był redaktorem naczelnym muzycznego pisma „Non Stop”, w ramach którego próbował zmienić profil pisma na ogólnokulturalny, z elementami polityki, co jednak nie zostało zaakceptowane przez czytelników[27].
Od 1990 był korespondentem polonijnych stacji radiowych w USA. Był wydawcą czasopism: „Grill” (1992) i „Ultra Szmata” (1998), które jednak upadały po kilku numerach[4]. W latach 2002–2004 prowadził własny program telewizyjny Hołdys Guru (MTV/TVP2). Pisał felietony dla portalu interia.pl. W latach 2012–2022 był publicystą tygodnika „Newsweek Polska”[28].
Jako grafik jest autorem znaku graficznego filmu Kiler[30].
Jest producentem płyty Szmata zespołu Sto % Bawełny.
Jest autorem sztuk teatralnych i scenariuszy filmowych. Przetłumaczona przez niego sztuka „Pif paf, jesteś trup!” (autorstwa Williama Mastrosimone) została wystawiona m.in. w Teatrze Studio i na deskach Collegium Nobilium w Akademii Teatralnej.
Prowadzi działalność charytatywną, jest m.in. założycielem fundacji Dzieci Ulicy. Prowadził koncerty poświęcone pamięci Marka Kotańskiego, tzw. „Dzień Kotana”. Z grupą narkomanów i bezdomnych nagrał utwór Pomóż mi, będący hymnem koncertu.
Na początku 2012 podczas dyskusji nad przyjęciem przez Polskę umowy ACTA Hołdys jednoznacznie poparł zapisy umowy ACTA zaostrzające walkę z piractwem w Internecie. Jego wypowiedzi spotkały się z masową krytyką, szczególnie w portalach internetowych[31][32].
16 maja 1987 roku zawarł związek małżeński z Bogumiłą[34], z którą ma synów Tytusa, a także Dawida z jej pierwszego małżeństwa[35]. W 2020 urodził się jego wnuk, Bruno. Mieszka w Falentach[36].
