Ten artykuł należy dopracować:

od 2011-05 → dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł,
→ poprawić styl – powinien być encyklopedyczny.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Guano Apes

Guano Apes, 2009
Rok założenia	1994
Pochodzenie	Getynga ( Niemcy)
Gatunek	rock alternatywny[1], rap[1], heavy metal[1]
Aktywność	1994–2005, od 2009
Powiązania	TAMOTO, iO
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Guano Apes – niemiecki zespół grający rock alternatywny, który w swoich utworach wykorzystuje elementy heavy metalu, popu oraz rapu^[1].

• Sandra Nasić – wokal
• Henning Rümenapp – gitara
• Stefan Ude – gitara basowa
• Dennis Poschwatta – perkusja

Pochodzą z Getyngi w Niemczech. Zespół powstał w 1994 roku. Na początku tworzyli go: Stefan Ude (gitara basowa), Dennis Poschwata (perkusja) i Henning Rümenapp (gitara). Grali oni hardcore polegający na walce instrumentów. Każdy z członków zespołu próbował swoich sił jako wokalista, niestety z marnym skutkiem. Dennis chcąc zaradzić problemowi skontaktował się z przyjacielem, który znał piosenkarkę (Sandra Nasic).

W 1996 roku zespół wygrał konkurs młodych talentów „Local Heros” i w nagrodę dostał możliwość zarejestrowania pierwszego longplaya. Zawarty na nim materiał szybko znalazł gotową go wydać wytwórnię fonograficzną. Album Proud Like a God ukazał się we wrześniu 1997, pochodzące z niego utwory Open Your Eyes oraz Lords of The Boards szybko zdobyły sobie status przebojów, a sam album pokrył się platyną w 1999 roku^[2]. Po premierze płyty grupa ruszyła w swoją pierwszą europejską trasę koncertową.

Po wielu miesiącach koncertów Guano Apes rozpoczęło nagrywanie drugiej płyty. Nowy album zarejestrowano m.in. w belgijskim studiu „Galaxy Studios”. Pierwszy singel zwiastujący nową płytę ukazał się 20 marca – zawierał on cover utworu znanej w latach ’80 grupy Alphaville pt. Big in Japan. Utwór spotkał się z ciepłym przyjęciem fanów w całej Europie. 2 maja ukazał się krążek zatytułowany Don’t Give Me Names. Album, zawierający m.in. takie przeboje jak No Speech czy Dödel Up, odniósł duży sukces komercyjny, dochodząc do pierwszego miejsca na liście sprzedaży w Niemczech. W samej Polsce znalazł on ok. 40.000 nabywców.

W początkach roku 2002 Sandra Nasic zaczęła pisać teksty na nowy, trzeci już w dorobku zespołu album. Zespół zrezygnował wówczas z koncertów, by w pełni skoncentrować się na nagraniach. 3 lutego 2003, ukazał się trzeci, promowany singlem You Can’t Stop Me, album zespołu zatytułowany Walking on a Thin Line. Płyta, na której znalazły się również takie kawałki jak Pretty In Scarlet oraz Quietly, okazała się wielkim przebojem komercyjnym, trafiając do pierwszej dziesiątki sprzedaży we właściwie wszystkich krajach w których się ukazała.

W 2005 roku Guano Apes dało swój ostatni, zamykający trasę koncertową po Niemczech, koncert w karierze. Przyczyną rozpadu zespołu były narastające nieporozumienia na tle finansowym. Od tego czasu Dennis Poschwatta (perkusista) oraz G-Balla (tworzył remiksy dla zespołu), Stefan Ude (basista) i Henning Rumenapp (gitarzysta Guano Apes) stworzyli nowy projekt pod nazwą „TAMOTO” zaś wokalistka Sandra Nasic rozpoczęła karierę solową.

W 2009 zespół postanowił się zjednoczyć. Ich pierwszy, powrotny koncert odbył się w maju, a w sierpniu tegoż roku wystąpili na Przystanku Woodstock w Kostrzynie.

W kwietniu 2011 r. zespół nagrał swój czwarty studyjny album zatytułowany Bel Air. Promowany był singlem Oh What a night, który 26 stycznia miał swoją premierę na antenie 1Live Radio in Germany.

• Oficjalna Strona Guano Apes