W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Wierzbki zawarty w tabeli 1.
Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[6]
Nazwa wsi – miasta
Nazwy części wsi – miasta
Nazwy obiektów fizjograficznych – charakter obiektu
I. Gromada NIEDŹWIEDŹ
Wierzbka
Kolonie
Stara Wieś
Bartki — pole, las
Chojaczki — las
Dzieniec — pole
Gawrony — pole
Kamienie — pole
Pasieka — pole
Placówki — pole
Pod Dziewiątlami — pole
Pod Malkowicami — łąki, pole
Pod Wyrwą — pole
Pod Zamczyną — pole, łąka
Poręba — pole
Rudki — pole
Smużki — las, pole
Staw — pole
Trzcianka — pole, łąka
Zamczyna — wzgórze
Zbrza — pole, łąka
Historia
Miejscowość została odnotowana w połowie XV w. przez Jana Długosza (L. B., t. I, 320) jako należąca do parafii Kiełczyna. Właścicielem wsi był Jan z Oleśnicy herbu Dębno. Do wsi należało wówczas 5 łanów kmiecych i karczma z rolą, z których archidiakonii sandomierskiej płacono dziesięcinę wartości 4 grzywien. Był też wówczas folwark rycerski i zagrodnicy[7].
↑Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 26-27, 77-96.
↑Dobra ziemskie Ossolińskich w pierwszej połowie XVII wieku, w: Folwark-wieś-latyfundium. Gospodarstwo wiejskie w Rzeczypospolitej w XVI-XVIII wieku, red. J. Muszyńska, Sz. Kazusek, J. Pielas, Kielce 2009, s. 103.
↑Własność ziemska w powiecie sandomierskim w roku 1629, w:Przegląd Nauk Historycznych 2012, r. XI, Nr 2, s. 49.
Literatura
Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970. Brak numerów stron w książce