Prawdopodobnie był uczniem[3] i współpracownikiem Rogiera van der Weydena. Po jego śmierci w 1464 został oficjalnym malarzem miasta Brukseli. Warsztat odziedziczył po ojcu Janie, który zmarł w 1444. W 1445 został mistrzem gildii św. Łukasza w Brukseli[4]. W 1468 roku pracował w Brugii wykonując dekoracje na ślub Małgorzaty Yorku z Karolem Śmiałym. Przypisane mu dzieła powstawały pod silnym wpływem Rogiera van der Weydena. Jego dwaj synowie Bernaert van der Stockt i Michiel van der Stockt również byli malarzami.
Biczowanie - 99 x 68 cm, Muzeum Sztuk Pięknych, Walencja
Przypisy
↑E. Bénézit, Dictionnaire critique et documentaire des peinters, sculpteurs, dessinateurs et graveurs, t. 9, Paris 1976, s. 839; The Dictionary of Art, ed. Jane Turner, t. 29, New York 1998, s. 691.
↑Vrancke van der Stockt [online], RKD – Netherlands Institute for Art History [dostęp 2024-04-11](ang. • niderl.).
↑A. Ziemba, Sztuka Burgundii i Niderlandów 1380-1500, t. 2, Warszawa 2011, s. 535.
Robert Genaille, Maciej Monkiewicz, Antoni Ziemba: Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe; Wydaw. Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-221-0686-6