Vladimir Mijanović

Владимир Мијановић

Vladimir Mijanović w czasie protestu (2014)
Data i miejsce urodzenia	15 sierpnia 1946 Trebinje
Data i miejsce śmierci	6 maja 2021 Belgrad
Narodowość	serbska
Alma Mater	Uniwersytet w Belgradzie

Vladimir Mijanović (serb. Владимир Мијановић; ur. 15 sierpnia 1946 w Trzebinju, zm. 6 maja 2021 w Belgradzie^[1]) – serbski działacz społeczny.

Studiował socjologię na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu w Belgradzie^[2]. W grudniu 1966 wziął aktywny udział w proteście studentów belgradzkich przeciwko wojnie w Wietnamie^[1]. Działał w Związku Studentów, był wówczas nazywany Vlada “Revolucija”. W czerwcu 1968 stał się jednym z przywódców protestów studenckich, organizując okupację rektoratu macierzystej uczelni, był także inicjatorem strajku studenckiego^[1]. Po zakończeniu protestu Mijanović został wydalony z uczelni, a w 1970 aresztowany za działalność antypaństwową. Skazany na 20 miesięcy więzienia, wyszedł z niego po 12 miesiącach^[1]. Kolejny raz aresztowany w lutym 1973 w Tuzli, w czasie odbywania zasadniczej służby wojskowej i oskarżony o obrazę państwa jugosłowiańskiego^[3]. Za ten czyn został skazany na rok więzienia^[4].

Związany ze środowiskiem jugosłowiańskich dysydentów, Mijanović zaangażował się w 1976 w tworzenie Wolnego Uniwersytetu, którego siedzibą było jego mieszkanie^[5]. Ponownie aresztowany w 1984 i oskarżony o prowadzenie działalności kontrrewolucyjnej. Mijanovicia dołączono do pięciu intelektualistów serbskich oskarżanych o działalność wrogą wobec państwa - ich proces określano mianem "procesu belgradzkiej szóstki" (Процес шесторици)^[5]. W 1986 udało mu się odzyskać paszport i wyjechać do Stanów Zjednoczonych. Mieszkał w San Francisco z żoną i dziećmi, zarabiając na życie jako malarz pokojowy i taksówkarz^[2]. W tym czasie uczestniczył w protestach antywojennych, a także działał na rzecz zniesienia kary śmierci^[1].

Po powrocie do Serbii w 2006 zaangażował się w protesty ekologiczne, skierowane przeciwko wycince drzew i budowie hydroelektrowni, a także w pomoc dla uchodźców, przyjeżdżających do Serbii^[2]. Zmarł w Belgradzie^[1].

Pierwszą żoną Mijanovicia była socjolożka Ljiljana Jovičić, do USA wyjechał z Bojaną Mladenović, z którą miał dwoje dzieci - Konstantina i Petrę^[2].

• Владимир Мијановић – Влада Револуција (1946‒2021). RTS. [dostęp 2024-12-14]. (serb.).
• Aleksander Daniel: Słownik dysydentów: czołowe postacie ruchów opozycyjnych w krajach komunistycznych w latach 1956-1989 · Tom 1. Warszawa: Wydawnictwo Karta, 2007, s. 326-327. ISBN 978-83-88288-89-0.