Tomasz Piotrkowicz

Data urodzenia	1957
Obywatelstwo	Polska
Styl walki	Gōsoku-ryū battōdō

Tomasz Piotrkowicz (ur. 1957^[1]) – jeden z prekursorów karate w Polsce, popularyzator kultury japońskiej i ekspert japońskich sztuk walki.

Rozpoczął treningi w 1970 r. Podczas studiów na Uniwersytecie Warszawskim i Akademii Rolniczej w Warszawie założył studenckie kluby karate na tych uczelniach. Ukończył pierwsze w Polsce kursy instruktora sportu karate, instruktora I klasy i kurs sędziowski PZKarate. Dodatkowo zdobył uprawnienia instruktora boksu i sportu chanbara. Był sędzią na I, II i III Mistrzostwach Polski PZKarate. W latach 1983–86 pełnił funkcję prezesa Studenckiej Federacji Karate. Wprowadził w Polsce styl karate Gōsoku-ryū, szermierkę samurajską battōdō, sport walki chanbara, mieszaną sztukę walki MMA kubojitsu. Tytuł shihan (odpowiednik naukowego tytułu profesora) w karate otrzymał jako pierwszy Polak z rąk japońskich mistrzów należących do Międzynarodowego Stowarzyszenia Karate (IKA) w 1994 r. W 2012 r. został uhonorowany poprzez nadanie tytułu shihan również przez dwie japońskie federacje: szermierki samurajskiej oraz międzynarodowej federacji samoobrony. W 2014 r. od Światowej Federacji Budo otrzymał tytuł hanshi – najwyższy tytuł trenerski w japońskich sztukach walki - budo^[2]. W 1995 r. wybrany został prezesem Polskiego Stowarzyszenia Karate, w 2009 roku prezesem Europejskiego Stowarzyszenia Budō i wiceprezesem European Sports Chanbara Federation. Zorganizował wiele międzynarodowych zawodów m.in.: VII Puchar Świata Karate im. T. Kuboty (1997), European Kubota Cup (2007), I-III Międzynarodowe Battōdō Tai Kai (2005, 2006, 2009), Spochan Baltic Cup (2007), mecz towarzyski karate USA-Polska (1993), mecz towarzyski karate Ukraina-Polska (2005), Otwarte Mistrzostwa Polski Karate Gosoku-ryu (od 1993 r.). Na jego zaproszenie przyjechało do Polski wielu mistrzów budō m.in.: Giorgio Bortolin, Fumio Demura, Dario Gamba, Mitsuo Hataya, Kenichi Hosokawa, Takayuki Kubota, Rod Kuratomi, Val Mijailovic, Hideo Ochi^[3][4], Tom Serrano, Tetsundo Tanabe, Yoji Yamanaka. Posiadacz bardzo wysokich stopni mistrzowskich nadanych mu przez japońskich mistrzów m.in.: 8. dan karate (2014)^[5], 6. dan tameshigiri (2008), 5. dan battōdō (2005). Ekspert samoobrony i walki japońską okinawańską bronią.

Sztuki walki ćwiczą również jego żona Teresa i dwaj synowie: Michał i Jakub^[6].

Tomasz Piotrkowicz jest autorem następujących książek na temat sztuk walki:

• Tomasz Piotrkowicz: Karate - sztuka samoobrony. Część I. Kata. 1991. ISBN 83-900409-0-5. Brak numerów stron w książce
• Tomasz Piotrkowicz: Podręcznik karate. wyd. I 1994. ISBN 83-900409-1-3. Brak numerów stron w książce
• Tomasz Piotrkowicz: Kumite nie tylko dla czarnych pasów. 1997. ISBN 83-900409-5-6. Brak numerów stron w książce
• Tomasz Piotrkowicz: Podręcznik karate. wyd. II zmienione 1998. ISBN 83-900409-6-4. Brak numerów stron w książce
• Tomasz Piotrkowicz: Podręcznik szermierki samurajskiej battodo. wyd. I 2005. ISBN 83-900409-4-8. Brak numerów stron w książce
• Tomasz Piotrkowicz: Podręcznik szermierki samurajskiej battodo. wyd. II zmienione 2009. ISBN 978-83-900409-8-1. Brak numerów stron w książce
• Tomasz Piotrkowicz: Kenjutsu podręcznik walki mieczem katana (książka z DVD). 2010. ISBN 978-83-900409-4-3. Brak numerów stron w książce

Jest też wydawcą i redaktorem polskiej edycji książki Jose M. Fraguasa pt. Legendarni mistrzowie karate (tytuł oryginału Karate masters vol. I, II, III).

• Biogram na stronie Warszawskiego Centrum Karate
• Biogram na stronie Szkoły Samurajów