Tercera División – istniejący w latach 1929–2021 czwarty poziom w hierarchii ligowych rozgrywek w piłce nożnej mężczyzn w Hiszpanii, zarządzany przez Królewską Hiszpańską Federację Piłki Nożnej (RFEF).
Zmagania w jej ramach toczyły się cyklicznie (co sezon) w systemie mecz i rewanż. Przeznaczone dla ponad 360 hiszpańskich klubów piłkarskich podzielonych na 18 grup regionalnych. Cztery pierwsze drużyny z każdej grup rozgrywały mecze play-off (półfinały i finał) o awans do Segunda División B, zaś najsłabsze zespoły relegowano do lig regionalnych. Mistrzowie grup, którzy nie awansowali po swoich play-off, mogli zagrać w nowej fazie play-off o dwa ostatnie miejsca promujące do Segunda División B. Jeśli klub odmówił awansu do Segunda División B, klub, który zajął następne miejsce w klasyfikacji, był promowany.
Najbardziej utytułowaną drużyną dywizji był Caudal Deportivo, który 16 razy zwyciężał w swojej grupie (11 razy na IV poziomie od 1977 roku).
Grupy w Tercera Division podzielono według regionów geograficznych w Hiszpanii:
- Grupa 1 – Galicja
- Grupa 2 – Asturia,
- Grupa 3 – Kantabria,
- Grupa 4 – Kraj Basków,
- Grupa 5 – Katalonia,
- Grupa 6 – Walencja,
- Grupa 7 – Madryt,
- Grupa 8 – Kastylia i León,
- Grupa 9 – Melilla, Almeria, Malaga, Grenada i Jaen, (Andaluzja wschodnia i Melilla)
- Grupa 10 – Ceuta, Kadyks, Kordoba, Huelva, Sewilla, (Andaluzja zachodnia i Ceuta)
- Grupa 11 – Baleary,
- Grupa 12 – Wyspy Kanaryjskie,
- Grupa 13 – Murcja,
- Grupa 14 – Estremadura,
- Grupa 15 – La Rioja,
- Grupa 16 – Nawarra,
- Grupa 17 – Aragonia,
- Grupa 18 – Kastylia-La Mancha.
Historia
Jej początki sięgają 1929 roku, kiedy to w drugim sezonie rozgrywek ligowych w Hiszpanii trzeci poziom został nazwany Tercera División (po Primera División i Segunda División). Podczas pierwszego sezonu 1928/29 do oznaczenia trzeciego poziomu ligowego była używana nazwa 'Segunda División B, ale po pierwszym sezonie, w 1929 roku, Segunda B została zastąpiona przez Tercera División, która przez długi czas była trzecią dywizją. W sezonie 1977/78, wraz z przywróceniem Segunda División B, dywizja została przeniesiona do czwartego poziomu.
Liczba grup i uczestników z czasem zmieniała się. W pierwszej edycji 1929/1930 33 drużyny były podzielone na 8 różnych grup, zwycięzcami których zostały: Club Gijón, Barakaldo Club de Fútbol, Atlético Aurora Pamplona, Patria Zaragoza, Club Deportivo Castellón, Sporting Sagunto, Cartagena Fútbol Club i Recreativo de Huelva. W sezonie 2021/2022 Tercera División została zastąpiona przez Tercera División RFEF, która stała się piątą ligą ze względu na utworzenie nowej, półprofesjonalnej trzeciej ligi przez hiszpańską federację (RFEF) o nazwie Primera División RFEF[1].
Poziom\Lata |
1928–50 |
1950–55 |
1955–68 |
1968–70 |
1970–77 |
1977–79 |
1979–80 |
1980–83 |
1983–86 |
1986–87 |
1987–89 |
1989–92 |
1992–04 |
2004–06 |
2006–21
|
3 |
od 4 do 10 grup |
6 grup |
14 grup |
8 grup |
4 grupy |
Segunda División B
|
4 |
ligi regionalne |
6 grup |
8 grup |
13 grup |
14 grup |
16 grup |
17 grup |
17 grup +2 podgrupy
|
17 grup |
17 grup +2 podgrupy
|
18 grup
|
Mistrzowie i pozostali medaliści IV poziomu
Statystyka
Tabela medalowa
Mistrzostwo ligi (1977-2020) zostało do tej pory zdobyte przez 339 różnych drużyn.
Stan na 31 maja 2020.
Uwaga: Sumowane razem wyniki klubów dla pierwszych i drugich drużyn.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Reprezentacje | |
---|
Rozgrywki ligowe | |
---|
Rozgrywki pucharowe | |
---|
Rozgrywki młodzieżowe | |
---|
Nagrody i wyróżnienia |
|
---|
Pozostałe |
|
---|