Segunda División B

Państwo	Hiszpania  Andora
Organizator rozgrywek	RFEF
Data założenia	1928–1929 (tylko jeden sezon) 1977–2021
Partner TV	ETB 1, laOtra, tvG2, Fútbol Asturiano, IB3, Marca TV, TV Melilla Real Madrid TV i SFC TV
Rozgrywki
Liczba drużyn	80
Wyższy poziom ligowy	Segunda División
Niższy poziom ligowy	Tercera División
Puchary	Puchar Króla Puchar Federacji Hiszpańskiej
Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca	Cultural Leonesa (1929)
Najwięcej zwycięstw	Levante UD (5)
Strona internetowa

Segunda División B – trzeci poziom ligowy hiszpańskich rozgrywek piłkarskich w latach 1928–1929 i 1977–2021, dzielący się na 4 grupy.

Termin Segunda División B po raz pierwszy został użyty w roku 1929 do nazwania trzeciego poziomu rozgrywkowego Primera División i Segunda División A. Liga składała się wtedy z 10 drużyn i została wygrana przez drużynę Cultural Leonesa. Jednakże sezon 1929/1930 był pełen reorganizacji i oryginalna Segunda División B została zastąpiona przez Tercera División. Segunda División B została wskrzeszona w sezonie 1977/1978, wówczas tylko z 2 grupami. W sezonie 1987/1988 została rozegrana w formie jednej grupy składającej się z 22 drużyn. Formuła obowiązująca do dziś (cztery grupy, każda po 20 drużyn) została wprowadzona w sezonie 1987/1988.

W sezonie 2021/2022 została zastąpiona przez Segunda División RFEF, która stała się czwartą ligą dzięki stworzeniu nowej, półprofesjonalnej trzeciej dywizji Primera División RFEF przez federację hiszpańską (RFEF)^[1].

Segunda División B składała się z 80 zespołów podzielonych na 4 grupy po 20 drużyn w każdej. Najlepsza czwórka drużyn z każdej grupy, tj. razem 16 drużyn, kwalifikowała się do fazy play-off, w której walczyły o awans do Segunda División. Awans wywalczały cztery najlepsze drużyny fazy play-off. Drużyny rezerw mogły ubiegać się o awans do Segunda División, jeśli drużyna ich seniorów grała w Primera División. Najlepsze 5 zespołów z każdej grupy i 2 najlepsze zespoły bez względu na to, czy były w grupie poza najlepszą dwudziestką, zyskiwały awans do następnego sezonu Pucharu Króla. Cztery ostatnie zespoły z każdej grupy spadały do Tercera División. 4 drużyny z miejsc 16. uczestniczyły w barażach o utrzymanie – 2 z nich również były degradowane. Drużyny grały między sobą dwumecz. Drużyny rezerw również mogły zostać zdegradowane, w przypadku spadku drużyny seniorów z Segunda División. Razem z drużynami z Tercera División, drużyny uczestniczyły w Pucharze Federacji.

Od sezonu 2008/2009 czterech zwycięzców każdej z grupy miały okazję zdobyć bezpośredni awans i nazywane były Mistrzami Segunda División B sezonu zasadniczego. Zespoły te grały między sobą w dwumeczu w dwóch półfinałach o wejście do finału i walkę o zwycięstwo w Segunda División B. Finaliści zyskiwali automatycznie awans do Segunda División, natomiast przegrani półfinaliści byli automatycznie uczestnikami finałów fazy play-off o awans.

Zespoły z miejsce 2-4 rywalizowały między sobą również w formie play-off (dwumecze). Wyłoniona z tych zespołów szóstka, razem z dwoma przegranymi półfinalistami walki o mistrzostwo Segunda División B walczyła w dwumeczach o wyłonienie dwóch drużyn, które również awansują do Segunda División.

Grupy Segunda División B, oznaczone kolejnymi cyframi rzymskimi (I, II, III, IV), podzielone zostały według kryterium geograficznego:

• Grupa I:

Drużyny z Madrytu, Galicji, Balearów, Wysp Kanaryjskich oraz Melilli

• Grupa II:

Drużyny z Kantabrii, Kraju Basków, La Riojy, Kastylii i Leonu oraz Asturii

• Grupa III:

Drużyny z Katalonii, Nawarry, Walencji, Aragonii i Andory

• Grupa IV:

Drużyny z Andaluzji, Estremadury, Kastylii La Mancha, Ceuty oraz Murcji

• Mistrzowie Segunda División B – RSSSF