Sępnik różowogłowy[4], urubu różowogłowy[5] (Cathartes aura) – gatunek dużego ptaka z rodzinykondorowatych (Cathartidae). Występuje w obu Amerykach. Dzięki większej sile nośnej skrzydeł niż u sępnika czarnego może żyć na obszarach chłodniejszych, gdzie prądy powietrza są słabsze. Podczas krążenia w powietrzu trzyma skrzydła w kształcie litery V. Nie jest zagrożony.
C. aura ruficollis – południowa Kostaryka i Panama do północnej Argentyny i wschodniej Brazylii
C. aura jota – sępnik czerwonogłowy – Andy od Kolumbii do południowej Argentyny
C. aura falklandicus – wybrzeża Pacyfiku od Ekwadoru do południowego Chile, Falklandy. Populacja ta przez część systematyków wliczana jest do podgatunku jota[2].
Morfologia
Długość ciała 62–81 cm, masa ciała 850–2000 g, rozpiętość skrzydeł 160–182 cm[2][9]. Lotki I oraz II rzędu srebrnoszare, pozostałe pióra czarnobrązowe. Ogon długi, nogi pomarańczowe. Głowa mała i naga; u dorosłych skóra czerwona, u młodych szara.
Ekologia
Zamieszkuje różnorodne środowiska od całkowitej pustyni, poprzez łąki, sawanny i zagajniki sosnowe, do gęstego lasu tropikalnego oraz umiarkowanego w Ameryce Północnej[2]. Żywi się głównie padliną średniej wielkości ssaków[2].
Gniazda buduje w płytkich jaskiniach, na ziemi w gęstych zaroślach lub w pustych pniach i kłodach[2]. Samica składa dwa jaja, które wysiaduje przez okres 38–41 dni[2]. Młode pierzą się po 70–80 dniach lub dłużej[2].
Status
IUCN uznaje sępnika różowogłowego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern)[3]. W 2020 roku organizacja Partners in Flight szacowała liczebność światowej populacji lęgowej na 28 milionów osobników[10]. BirdLife International uznaje globalny trend liczebności populacji za prawdopodobnie stabilny[3]; według danych z North American Breeding Bird Survey, w Ameryce Północnej w latach 1966–2019 liczebność rosła średnio o 1,8% rocznie[10].
Przypisy
↑Cathartes aura, [w:] Integrated Taxonomic Information System(ang.).
↑E. Keller, prof. dr. J. H. Reichholf, G. Steinbach i inni: Leksykon zwierząt: Ptaki. Cz. 1. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 146. ISBN 83-7227-891-1.
↑ abTurkey Vulture Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2022-12-22]. (ang.).
Bibliografia
Andrew Gosler: Atlas Ptaków Świata. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0. Brak numerów stron w książce