Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis.
Książka stała się szybko bardzo popularna, dlatego Linneusz kontynuował wydawanie kolejnych edycji i poszerzanie dzieła od 11 stron pierwszej edycji (1735 r.)[1][2] do ponad 6000 stron w ostatniej, trzynastej edycji uzupełnionej przez Johanna Friedricha Gmelina, wydanej w latach 1788–1793 w trzech tomach (z czego pierwszy liczył 7 części, a drugi – 2)[3]. W X edycji Linneusz wyróżnił trzy królestwa: zwierzęta, rośliny i minerały. Te ostatnie podzielił na trzy klasy: skały, minerały i skamieniałości[4].
W miarę rozwoju pracy, Linneusz dokonywał zmian: w pierwszej edycji wieloryby były klasyfikowane jako ryby; w 10. edycji, opublikowanej w 1758, wieloryby zostały przeniesione do ssaków[5]. W tej samej edycji wprowadził dwie części nazwy (nazewnictwo binominalne) dla gatunków zwierząt, niektóre wprowadził dla gatunków roślin w publikacji z 1753 r. – Species Plantarum[6].
Dziesiątą edycję (1758) tej książki uważa się za początek nomenklatury zoologicznej[1]. Wprowadzona przez Linneusza klasyfikacja stała się podstawą naukowej klasyfikacji biologicznej organizmów[7].
Przypisy
↑ abT.S. Bellows, T.W. Fisher: Handbook of biological control. Principles and applications of biological contro. San Diego: Academic Press, 1999, s. 44–45. ISBN 978-0-12-257305-7.
↑L. Schiebinger, Cv. Linné. Why mammals are called mammals: gender politics in eighteenth-century natural history. „Am Hist Rev”. 98 (2), s. 382–411, Apr 1993. PMID: 11623150.
↑Gordh Gordon, Beardsley John: Taxonomy and biological control. W: T. Richard Fisher, T.S. Bellows, L.E. Caltagirone: Handbook of biological control: principles and applications of biological control. San Diego: Academic, 1999, s. 45–55. ISBN 978-0-12-257305-7.
↑S. Müller-Wille. Collection and collation: theory and practice of Linnaean botany. „Stud Hist Philos Biol Biomed Sci”. 38 (3), s. 541–562, Sep 2007. DOI: 10.1016/j.shpsc.2007.06.010. PMID: 17893064.