Szklarkowate (ślimaki)
Szklarkowate, szklarki – tradycyjnie wyróżniana[2][3][4] rodzina ślimaków trzonkoocznych (Stylommatophora) o zróżnicowanej morfologii i ekologii. W literaturze polskiej pod nazwą szklarki opisywano szeroko rozumianą rodzinę Zonitidae[1], obejmującą ślimaki o prawdopodobnie holarktycznym zasięgu występowania, mające muszlę zupełnie płaską lub lekko wypukłą, zwykle cienkościenną, prześwitującą, o gładkiej i błyszczącej powierzchni[2][3][4]. Klasyfikacja biologiczna oraz nazewnictwo zwyczajowe tej grupy ślimaków jest kontrowersyjne. Rodzina Zonitidae s. l. (szklarki) zaliczana była do nadrodziny Vitrinoidea obejmującej rodziny spokrewnione z przeźrotkowatymi (Vitrinidae)[5]. Rodzajem typowym rodziny Zonitidae jest, niewystępujący w Polsce, Zonites. Nazwa zwyczajowa szklarkowate stosowana jest dla Corduliidae – rodziny ważek[6][4], a zwyczajowa nazwa rodzajowa szklarka – dla jej rodzaju typowego Cordulia. Pomimo tego wielu autorów stosuje nazwę szklarkowate dla rodziny Zonitidae, a tradycyjnie zaliczane do niej gatunki określane są nazwą rodzajową szklarka. Współczesne badania plasują ślimaki z tej grupy (Zonitidae s. l.) nie tylko w różnych rodzinach, ale nawet w różnych nadrodzinach (Zonitoidea i Gastrodontoidea[7][5]). Na podstawie analiz kladystycznych Hausdorf[8] (1998) zaliczył do Zonitidae jedynie rodzaje Zonites i Aegopis, a pozostałe do rodzin Oxychilidae i Pristilomatidae. Klasyfikacja taka nie została powszechnie zaakceptowana i wymaga dalszych analiz[9]. Nazwa szklarkowate dla Zonitidae zachowana została w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 12 października 2011 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt[10], natomiast w wykazie gatunków fauny Polski wydanym w 2008 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii PAN nie jest stosowana, a tradycyjnie rozumiane szklarki wymienione zostały w obrębie rodzin Gastrodontidae (brzuchozębne) i Oxychilidae[9], dla której nie określono polskiej nazwy zwyczajowej. Zobacz teżPrzypisy
|
||||||||||||||||||||||||
