Fotografia grupowa: prezydent USA Joe Biden z przywódcami państw NATOPrzywódcy państw NATO biorą udział w ceremonii powitalnej połączonej z multimedialną ekspozycją na wieżySala posiedzeń szczytu NATO w Brukseli; 2021Od lewej: minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak, prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda i premier Macedonii Północnej Zoran Zaew na szczycie NATO w Brukseli; 2021
Szczyt NATO w Brukseli – 32. szczyt NATO zorganizowany w Brukseli 14 czerwca 2021.
Na szczycie w Brukseli przywódcy państw NATO zapowiedzieli: rozwijanie Sojuszu jako forum konsultacji politycznych;, wzmocnienie obrony zbiorowej poprzez zwiększoną gotowość wojsk, modernizację uzbrojenia i sprzętu oraz opracowanie ogólnosojuszniczych celów w zakresie odporności[1]. Przyjęto plan rozwijania transatlantyckiej innowacyjności, w tym nowy „akcelerator obronny”. Przywódcy uzgodnili również, że zajmą się konsekwencjami zmian klimatu dla bezpieczeństwa[2][3]. Odpowiedzią na wyzwania przyszłości miała być agenda „NATO 2030”, która była głównym punktem dyskusji.
Po raz pierwszy w Szczycie wziął udział nowy prezydent USAJoe Biden. Dokonał on symbolicznego otwarcia nowego rozdziału w relacjach USA z sojusznikami[a].
Ustalenia szczytu
Po spotkaniu szefów państw i rządów uczestniczących w posiedzeniu Rady Północnoatlantyckiej w Brukseli 14 czerwca 2021 wydano Oświadczenie.
Potwierdzono w nim jedność, solidarność i spójność sojuszniczych państw, oraz to, że NATO pozostaje fundamentem zbiorowej obrony i podstawowym forum konsultacji, że jest Sojuszem obronnym, dąży do pokoju i stabilności w całym obszarze euroatlantyckim. Przypomniano, że atak na jednego sojusznika będzie uważany za atak na wszystkich[5].
Zdefiniowano też zagrożenia. Były to: agresywne działania Rosji, terroryzm we wszystkich jego formach, nielegalna migracja i handel ludźmi, zagrożenia w cyberprzestrzeni, hybrydowe i asymetryczne oraz złośliwe wykorzystywanie coraz bardziej wyrafinowanych technologii. Zwrócono też uwagę na rozprzestrzenianie broni masowego rażenia i brak efektywnej kontroli zbrojeń[5].
Szefowie państw i rządów NATO zobowiązali się do[5]:
poszerzenia konsultacji celem zapewnienia skuteczności w prowadzeniu operacji wojskowych, szczególnie gdy zagrożone jest bezpieczeństwo lub stabilność sojusznika lub gdy zagrożone są podstawowe wartości i zasady; zobowiązano się też poszanowania ducha i litery Traktatu Północnoatlantyckiego;
wzmocnienia NATO jako struktury zbiorowej obrony przed zagrożeniami ze wszystkich kierunków z wykorzystaniem zdolności w zakresie obrony nuklearnej, konwencjonalnej i przeciwrakietowej; do poprawy gotowości sił oraz wzmocnienia i modernizacji struktury sił sojuszniczych;
wzmocnienia narodowych odporności poprzez zintegrowane i skoordynowane działania, w tym przeglądy i monitorowanie celów w tym zakresie;
wspierania współpracy technologicznej i promowania interoperacyjności w ramach Akceleratora Innowacji Obronnych i Funduszu Innowacji NATO;
zwiększania zdolności NATO opartego na zasadach porządku międzynarodowego, poszerzania dialogu i współpracy z partnerami, w tym z Unią Europejską, krajami kandydującymi do NATO i partnerami w regionie Azji i Pacyfiku, a także z Afryki, Azji i Ameryki Łacińskiej;
zapewniania partnerom szkoleń i wsparcia w zakresie budowania zdolności i interoperacyjności;
oceny zmian klimatycznych w kontekście ich oddziaływania na bezpieczeństwo; zobowiązano się ograniczyć emisje gazów cieplarnianych pochodzących z instalacji wojskowych, bez uszczerbku dla ogólnie rozumianego bezpieczeństwa oraz postawy odstraszania i obrony, z perspektywą osiągnięcia zerowej emisji do 2050;
poprzez Sekretarza Generalnego poprowadzić proces opracowania następnej Koncepcji Strategicznej.
↑W czasie prezydentury Donalda Trumpa w NATO występowały silne napięcia polityczne. Część sojuszników obawiała się, że rywalizując z Chinami, USA tracą zainteresowanie bezpieczeństwem Europy[4]
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
