Stoke City

Pełna nazwa	Stoke City Football Club
Przydomek	The Potters (Garncarze)
Barwy	czerwono-białe
Data założenia	1863
Liga	Championship
Państwo	Wielka Brytania
Adres	Stanley Matthews Way, Stoke On Trent, ST4 4EG
Stadion	Britannia Stadium, Stoke-on-Trent
Prezes	Peter Coates
Trener	Narcís Pèlach
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Stoke City Football Club (wym. [ˈstoʊk ˈsɪti]; do 1928 roku znany jako Stoke Football Club) – klub piłkarski z miasta Stoke-on-Trent w środkowo-zachodniej Anglii. Został założony w 1863 roku, a w 1925 roku zmienił nazwę na Stoke City. Powstał jako drugi klub piłkarski na świecie, zaraz po Notts County. Przydomkiem klubu jest The Potters, co w tłumaczeniu na język polski oznacza Garncarze.

Stoke City F.C. został założony w 1863 roku i jest najstarszym klubem w Premier League, a zarazem czwartym najstarszym z istniejących zespołem piłkarskim na świecie, po Sheffield, Hallam i Notts County. Stoke gra na stadionie Britannia Stadium, który miał 28 384 miejsc siedzących. Po segregacji miejsca zredukowane zostały do 27 598. Stadion został otwarty w 1997, przed tą datą Stoke grał na Victoria Ground, który został ich stadionem od 1878 roku. Przydomek klubu – The Potters (Garncarze) wziął się od przemysłu ceramicznego, znajdującego się w mieście. Ich strój, którym grają u siebie ma biało-czerwone paski na koszulce z białymi spodenkami i białymi getrami.

Najsłynniejszym zawodnikiem w historii klubu był sir Stanley Matthews. Stoke City uważane jest za drugi najstarszy klub angielski w piłce nożnej, założony w 1863 roku pod nazwą Stoke Ramblers, kiedy uczniowie Charterhouse School założyli klub piłkarski, podczas gdy pracowali w North Staffordshire Railway w Stoke-on-Trent^[1]. Pierwszy udokumentowany mecz został rozegrany pięć lat później, w październiku 1868 r., przed 15 maja w Cricket Club Victoria Ground. Henry Almond, założyciel klubu był także kapitanem i zdobył pierwszego gola w historii klubu. W tym okresie grali w Victoria Cricket Ground, jednak przeszli do pobliskiej ziemi w Sweetings Field w 1875 roku, aby sprostać wymaganiom większej liczby kibiców. W 1878 roku klub połączył się ze Stoke Victoria Cricket Club i powstał Stoke Football Club.^{[potrzebny przypis]} Przenieśli się z poprzedniego miejsca, Sweetings Field, na ziemię Athletic Club, który wkrótce stał się znany jako Victoria Ground^{[potrzebny przypis]}. To było w tym czasie, kiedy klub przyjął ich tradycyjny czerwono-biały strój w paski. W sierpniu 1885 roku klub przeszedł na zawodowstwo. Stoke był jednym z dwunastu członków założycieli The Football League, gdy został wprowadzony w 1888 roku^{[potrzebny przypis]}. klub walczył w pierwszych dwóch sezonach 1888/89 i 1889/90.^{[potrzebny przypis]} W 1914 roku, gdy rozpoczęła się I wojna światowa, rozgrywki zostały zawieszone na cztery lata, aż w końcu wznowione w sierpniu 1919 roku. W 1925 roku Stoke-on-Trent został przyznany "status miasta ", co doprowadziło do zmiany nazwy klubu na Stoke City FC w 1928 roku. W 1930 roku zadebiutował w klubie jeden z najsławniejszych piłkarzy Stanley Matthews. Matthews, który dorastał w Hanley, był praktykantem w klubie, po raz pierwszy wystąpił w marcu 1932 r., w meczu przeciwko Bury, w wieku 17 lat^[2]. Do końca dekady Matthews wykazał się jako reprezentant Anglii i jako jeden z najlepszych piłkarzy swojego pokolenia. Stoke osiągnął awans z 2. dywizji- jako mistrzowie – Matthews wystąpił jednak tylko w piętnastu meczach w tym sezonie. W 1934 r. średnia frekwencja kibiców na meczach wzrosła do ponad 23 000, co z kolei pozwoliło menadżerowi Tomowi Mather zwiększyć fundusze na transfery. To właśnie w tym okresie zanotowano największą wygraną Stoke w lidze, 10:3 zwycięstwo nad West Bromwich Albion w lutym 1937 roku. W kwietniu tego roku klub osiągnął swój rekord ligi jeśli chodzi o liczbę kibiców na meczu – 51 373 na Arsenal. 33 gole Freddiego Steele’a w lidze w sezonie 1936–37 pozostają rekordem klubu.

W dniu 9 marca 1946 roku doszło do tragedii, w której zmarło 33 osoby, a 520 fanów zostało rannych, podczas meczu FA Cup z Boltonem. W sezonie 1952/53 Stoke spadło do drugiego poziomu rozgrywek. Bob McGory zrezygnował z funkcji trenera po 17 latach. Jego następcą został Frank Taylor, który ponownie chciał wprowadzić drużynę do pierwszej ligi. Po siedmiu meczach bez zwycięstwa Taylor został zwolniony. W czerwcu 1960 roku drużynę objął Tony Waddington. Nowy trener poprowadził klub na szczyt angielskich boisk. Pod jego wodzą klub zdobył w 1972 Puchar Ligi, pokonując w finale Chelsea 2:1. W marcu 1977 roku po porażce z Leicester City Waddington opuścił drużynę^[3]. W roku 1977 Stoke spadło z najwyższej klasy rozgrywkowej, jednak po roku przerwy zespół ponownie uzyskał awans. W sezonie 1984/85 klub przez cały sezon odniósł zaledwie trzy ligowe zwycięstwa. Klub zdobył Puchar League Trophy dwukrotnie, najpierw w 1992, a następnie w 2000 roku.

W ostatnim dniu sezonu 2007-2008 Stoke wywalczyło ponowny awans do Premier League, zajmując drugie miejsce w Championship. Po powrocie do najwyższej klasy rozgrywkowej The Potters zajęli 12. miejsce w ligowej tabeli, z dorobkiem 45 punktów. W kolejnym sezonie klub po raz pierwszy od 1972 roku awansował do ćwierćfinału Pucharu Anglii, pokonując min: Arsenal i Manchester City. Zwycięstwo 3-0 nad West Bromwich Albion podczas kampanii 2010-2011 było najwyższą wygraną klubu w historii Premier League. Pod wodzą Pulisa klub zagrał w finale Pucharu Anglii, jednak tam ulegli Manchesterowi City 1-0^[4]. Finał pozwolił klubowi na awans do rundy kwalifikacyjnej Ligi Europejskiej w następnym sezonie. 23 maja 2013 roku Pulis za porozumieniem stron opuścił Stoke, a jego następcą został Mark Hughes^[5][6]. Nowy trener odmienił grę drużyny i poprowadził ją do najwyższej lokaty The Potters w Premier League, bowiem zajęli oni 9. miejsce w sezonie 2013/14. W sezonie 2014/15 ponownie zajęli tę samą lokatę, z dorobkiem 54 punktów^[7]. Warto dodać, że The Potters odnieśli kilka zwycięstw z drużynami z czołówki. Latem 2015 roku klub wydał sporo pieniędzy na transfery. W tym czasie kontrakt z zespołem podpisał Xherdan Shaqiri^[8], który kosztował 12 mln funtów, Joselu, czy zakupiony w styczniu Giannelli Imbula, za którego zapłacono rekordową sumę – około 20 mln funtów.

W 1875 roku Stoke przeniósł się na Sweetings Field. W styczniu 1878 roku klub przeniósł się na Stoke Victoria Ground. Pierwszy mecz na nowym stadionie rozegrano 28 marca 1878 roku z Talke Rangers. Wówczas mecz oglądało 2500 fanów. Do 1935 roku na stadionie mogło przebywać 50 000 widzów. 29 marca 1937 roku podczas meczu ligowego z Arsenalem odnotowano ponad 51 000 widzów na stadionie. W 1956 r. zostały zainstalowane reflektory. W 1997 r. klub opuścił Victoria Ground po 119 latach i przeniósł się na nowy obiekt Britannia Stadium. W 2002 roku odnotowano rekordową frekwencję podczas meczu FA Cup z Evertonem^[9].

Klub ma wiele fanów w Stoke-on-Trent. Stoke w przeszłości miało problemy z chuligaństwem, a zwłaszcza w latach 70, 80, 90 i na początku XXI wieku. W 2003 roku BBC opisało fanów Stoke jako jedną z najbardziej aktywnych i chuligańskich firm w Anglii. Kibice Stoke są uważani za jednych z najbardziej wspierających swoją drużynę w Anglii. Klub z szacunku do swoich fanów zaoferował bezpłatne przejazdy autobusem na każdy mecz ligowy w sezonie 2013-14 i 2014-15. Oficjalnym hymnem jest piosenka Będziemy z wami, która została odśpiewana po raz pierwszy w 1972 roku po triumfie w Pucharze Ligi Angielskiej. Stoke rywalizuje z West Bromwich Albion i Wolverhampton Wanderers^[10]. Lokalnym rywalem jest drużyna Port Vale, z siedzibą w obszarze Burslem w Stoke-on-Trent. Stoke w tych meczach triumfowało 19 razy, a ekipa Port Vale piętnastokrotnie odnosiła zwycięstwo.

Tradycyjnie Stoke swoje mecze rozgrywa w koszulkach w czerwono-białe pasy. Spodenki i getry w całości są koloru białego. Od 1891 do 1908 roku klub używał różnych wzorów i kolorów, kiedy to od 1908 roku na stałe zagościł kolor biały i czerwony.

W przeszłości Stoke kilkakrotnie zmieniało herb. Na początku na koszulkach widniała sama litera „S”, która oznaczała nazwę klubu. W 2001 roku wprowadzono obecną wersję herbu, na którym widnieje przydomek zespołu, oraz data założenia klubu. W sezonie 2012/13 w ramach 150-lecia klubu na koszulkach pojawiła się wersja zmodernizowana herbu na którym pojawiła się widniała liczba 150, a pod spodem napis „Vis Unita Fortior”.

Lata Sponsor koszulek Sponsor 1974–1975 Admiral Brak 1975–1980 Umbro 1981–1985 Ricoh 1985–1986 Brak 1986–1987 Hi-Tec Cristal Tiles 1987–1989 Admiral 1989–1990 Scoreline

Lata Sponsor koszulek Sponsor 1990–1991 Matchwinner Fradley Homes 1991–1993 Ansells 1993–1995 ASICS Carling 1995–1996 Broxap 1996–1997 ASICS 1997–2001 Britannia 2001–2003 Le Coq Sportif

Lata Sponsor koszulek Sponsor 2003–2007 Puma Britannia 2007–2010 Le Coq Sportif 2010–2012 Adidas 2012–2014 Bet365 2014–2015 Warrior 2015– New Balance

Lata	Imię i nazwisko	Uwagi
sierpień 1874 – czerwiec 1883	Thomas Slaney
czerwiec 1883 – kwiecień 1884	Walter Cox
kwiecień 1884 – sierpień 1890	Harry Lockett
sierpień 1890 – styczeń 1892	Joseph Bradshaw
styczeń 1892 – maj 1895	Arthur Reeves
maj 1895 – wrzesień 1897	Bill Rowley
wrzesień 1897 – marzec 1908	Horace Austerberry
maj 1908 – czerwiec 1914	Alfred Barker
czerwiec 1914 – kwiecień 1915	Peter Hodge	Pierwszy menedżer spoza Anglii
kwiecień 1915 – luty 1919	Joe Schofield
luty 1919 – marzec 1923	Arthur Shallcross
marzec 1923 – kwiecień 1923	John Rutherford
październik 1923 – czerwiec 1935	Tom Mather
czerwiec 1935 – maj 1952	Bob McGrory
czerwiec 1952 – czerwiec 1960	Frank Taylor
czerwiec 1960 – marzec 1977	Tony Waddington
luty 1977 – styczeń 1978	George Eastham
styczeń 1978	Alan A’Court
luty 1978 – czerwiec 1981	Alan Durban
czerwiec 1981 – grudzień 1983	Richie Barker
grudzień 1983 – kwiecień 1985	Bill Asprey
kwiecień 1985 – maj 1985	Tony Lacey
maj 1985 – listopad 1989	Mick Mills
listopad 1989 – luty 1991	Alan Ball
luty 1991 – maj 1991	Graham Paddon
maj 1991 – październik 1993	Lou Macari
listopad 1993 – wrzesień 1994	Joe Jordan
wrzesień 1994	Asa Hartford
październik 1994 – lipiec 1997	Lou Macari
lipiec 1997 – styczeń 1998	Chic Bates
styczeń 1998 – kwiecień 1998	Chris Kamara
kwiecień 1998 – czerwiec 1998	Alan Durban
czerwiec 1998 – czerwiec 1999	Brian Little
czerwiec 1999 – listopad 1999	Gary Megson
listopad 1999 – maj 2002	Guðjón Þórðarson	Pierwszy menedżer spoza Wysp Brytyjskich
maj 2002 – październik 2002	Steve Cotterill
październik 2002 – listopad 2002	Dave Kevan
listopad 2002 – czerwiec 2005	Tony Pulis
czerwiec 2005 – maj 2006	Johan Boskamp
czerwiec 2006 – maj 2013	Tony Pulis
maj 2013 – styczeń 2018	Mark Hughes

Pottermus jest maskotką drużyny Stoke City, która występuje na każdym meczu ligowym, na Britannia Stadium. Maskotka ta wzięła udział latem 2007 roku w Football Furlong Mascot Race – wyścigu maskotek i go zwyciężyła. Pottermus ma swoją żeńską odpowiedniczkę – Pottermiss, która pojawia się na ważniejszych meczach (w Premiership coraz częściej).

• Puchar Ligi Angielskiej: 1972
• Finalista Pucharu Anglii: 2011
• Football League Trophy: 1992, 2000

• Najwyższa frekwencja: 28 218 vs Everton, 5 stycznia 2002
• Najwyższe zwycięstwo: 10:3 vs West Bromwich Albion, 1937
• Najwyższa porażka: 0:10 vs Preston North End, 1889

Stan na 16 stycznia 2021^[11]

Legenda do wszystkich tabel: Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe

Sezon	Rozgrywki	Runda	Przeciwnik	Dom	Wyjazd	Ogólnie
1972/73	Puchar UEFA	1R	1. FC Kaiserslautern	3–1	0–4	3–5
1974/75	Puchar UEFA	1R	AFC Ajax	1–1	0–0	1–1, w.
2011/12	Liga Europy	3Q	Hajduk Split	1–0	1–0	2–0
		PO	FC Thun	4–1	1–0	5–1
		Grupa E	Beşiktaş JK	2–1	1–3	2. miejsce
			Dynamo Kijów	1–1	1–1
			Maccabi Tel Awiw	3–0	2–1
		1/16	Valencia CF	0–1	0–1	0–2

• Oficjalna strona Stoke City
• Statystyki Stoke City F.C. w europejskich rozgrywkach pucharowych