PROFILPELAJAR.COM

Sikorsky HH-53 "Super Jolly Green Giant"/MH-53 Pave Low
(dane dla wersji MH-53M Pave Low IV^[1])
	; MH-53 Pave Low
	Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Sikorsky Aircraft Corporation
Typ	śmigłowiec wielozadaniowy
Załoga	6
	Historia
Data oblotu	15 marca 1967
Wycofanie ze służby	2008
Liczba egz.	72 (HH-53); 41 (MH-53)
	Dane techniczne
Napęd	2× silnik turbowałowy General Electric T64-GE-100
Moc	4392 KM (3230 kW) każdy
	Wymiary
Średnica wirnika	21,9 m
Długość	28,0 m
Wysokość	7,6 m
	Masa
Własna	14 515 kg
Startowa	21 000 kg
	Osiągi
Prędkość maks.	315 km/h
Pułap	4900 m
Zasięg	1100 km
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	3× karabin maszynowy M134 Minigun kalibru 7,62 mm lub M2 kalibru 12,7 mm
	Liczba miejsc
	37
	Użytkownicy
	United States Air Force
	Rzuty
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sikorsky HH-53/MH-53 Pave Low – amerykański śmigłowiec wielozadaniowy, wykorzystywany przez United States Air Force do zadań poszukiwawczo-ratunkowych w warunkach bojowych (CSAR) oraz wsparcia operacji specjalnych, opracowany przez Sikorsky Aircraft Corporation na bazie śmigłowca CH-53 Sea Stallion.

Historia

Oblot śmigłowca HH-53B, pierwszego zaprojektowanego specjalnie z myślą o wykonywaniu zadań poszukiwawczo-ratownicznych, miał miejsce 15 marca 1967. W 1968 roku zaprezentowana została nieco zmodyfikowana wersja HH-53C. Wyprodukowano 8 egzemplarzy w wersji HH-53B (później zmodernizowanych do standardu HH-53C) oraz 64 HH-53C. Śmigłowce wykorzystywano podczas wojny wietnamskiej, gdzie zastąpiły maszyny HH-3E "Jolly Green Giant", zyskując przydomek "Super Jolly Green Giant". W późniejszych latach śmigłowce pełniły służbę podczas startów statków kosmicznych oraz wykorzystywane były do poszukiwania załóg statków powracających z lotów kosmicznych.

W latach 70. podjęto próby mające na celu umożliwienie prowadzenie działań przez śmigłowce HH-53 w każdych warunkach pogodowych, zarówno w dzień jak i w nocy. Ich wynikiem była modernizacja 11 śmigłowców HH-53B i HH-53C do standardu HH-53H Pave Low III. W 1980 roku nastąpiło przeniesienie pierwszych maszyn z Military Airlift Command (Dowództwa Wojskowego Lotnictwa Transportowego) do 1st Special Operations Wing (1. Skrzydła Operacji Specjalnych), jednocześnie ze zmianą ich nazwy na MH-53H.

W latach 1986–1990 41 maszyn wersji HH-53B, HH-53C, HH-53H oraz CH-53C zmodernizowano do kolejnego standardu – MH-53J Pave Low III Enhanced. Ostatnia modernizacja doprowadziła do powstania wersji MH-53M Pave Low IV.

Śmigłowce zostały wycofane ze służby w 2008 roku^[2].

Zobacz też

Uwagi

↑ Wszystkie śmigłowce MH-53 powstały w wyniku modernizacji istniejących egzemplarzy HH-53B/C/H oraz CH-53C.

Przypisy

↑ Sikorsky MH-53 (Pave Low). Military Factory. [dostęp 2012-11-18]. (ang.).
↑ MH-53s fly final combat missions. U.S. Air Force, 2008-10-01. [dostęp 2012-11-18]. (ang.).

Bibliografia

HH-53 Super Jolly Green Giant. Global Security. [dostęp 2012-11-18]. (ang.).
MH-53J Pave Low III. Global Security. [dostęp 2012-11-18]. (ang.).
MH-53M Pave Low IV. Global Security. [dostęp 2012-11-18]. (ang.).
Sikorsky S-65/CH-53 Sea Stallion. All the World's Helicopters and Rotorcraft. [dostęp 2012-11-18]. (ang.).