PROFILPELAJAR.COM

Schronisko „Kamieńczyk”
	; Schronisko w lipcu 2021 roku
Państwo	Polska
Pasmo	Karkonosze
Wysokość	ok. 830 m n.p.m.
Data otwarcia	1995
Właściciel	rodzina Sieleckich
	Położenie na mapie Sudetów Schronisko „Kamieńczyk”
	50°48′51″N 15°29′47″E/50,814167 15,496389
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Schronisko „Kamieńczyk” – prywatne schronisko turystyczne położone w Karkonoszach, obok wodospadu Kamieńczyka.

Historia

Miejsce to od dawna było popularne wśród turystów. W latach 1848–1849 wybudowano tutaj drogę z Piechowic przełomem rzeki Kamiennej do huty „Józefina” i dalej na Halę Szrenicką. Pod koniec wieku w związku z rosnącą liczbą turystów wybudowano dojście ze Szklarskiej Poręby. Wiadomo, że już wówczas przy wodospadzie znajdowało się niewielkie schronisko, nazywane Zackelfallbaude (Zackelfall to niemiecka nazwa wodospadu)^[1]. Rozbudowano je znacznie w latach 20. XX wieku – kierował nim wówczas Franz Adolph, człowiek zasłużony dla rozwoju sportów zimowych w Karkonoszach. To z jego inicjatywy w pobliżu powstał tor bobslejowy z wyciągiem, który mógł ciągnąć sanki wraz z pasażerem oraz skocznia narciarska na Owczych Skałach. Schronisko posiadało 20 pokoi z 35 łóżkami i uchodziło za dość komfortowe.

Po zakończeniu II wojny światowej obiekt przejęła Dolnośląska Spółdzielnia Turystyczna, która urządziła w nim schronisko „Przy Kamieńczyku”^[2]. Już jednak w 1947 r. budynek pozostawał w gestii Wojsk Ochrony Pogranicza i funkcjonowała w nim strażnica WOP nr 3 Kamieńczyk^[3]. Gdy wyprowadził się z niego WOP, w drugiej połowie lat 50. otwarto w nim ośrodek wypoczynkowy „Kamieńczyk” Prokuratury Wojewódzkiej we Wrocławiu. Jego funkcjonowanie przerwał pożar, który wybuchł podczas remontu w 1984 roku. Całkowicie zrujnowany obiekt rok później przejęło małżeństwo Sieleckich, którzy postanowili ponownie zagospodarować go dla turystów. Początkowo funkcjonowała tu tylko niewielka budka, następnie bufet, aż wreszcie w 1995 roku stanęło nowe schronisko^[4]. W 1999 roku dobudowano obok szałas. Duży ruch turystyczny w tym miejscu związany jest z łatwym i krótkim dojściem ze Szklarskiej Poręby oraz usytuowaniem tuż obok atrakcji, jaką jest Wodospad Kamieńczyka.

Dojście

Dojście do schroniska szlakiem ze Szklarskiej Poręby na Halę Szrenicką, lub szlakiem , który obiega Szklarską Porębę, a później dalej szlakiem. Czas dojścia ze Szklarskiej Poręby Huta to około 0:25 h, natomiast z centrum około 1 h.

Wyposażenie schroniska

20 miejsc noclegowych w pokojach 2-osobowych
jadalnia z bufetem

Dane adresowe

58-580 Szklarska Poręba, skrytka pocztowa 47

Przypisy

↑ Wodospad Kamieńczyka - najwyższy wodospad w Karkonoszach [online], www.polskie-gory.pl [dostęp 2018-06-28] (pol.).
↑ Marek Staffa (red.): Słownik geografii turystycznej Sudetów. t. 3. Karkonosze. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK "Kraj", 1993, s. 235-237. ISBN 83-7005-168-5.
↑ Tomasz Rzeczyński. Niebezpieczny Wodospad Kamieńczyka w Szklarskiej Porębie. „Gazeta Górska”. R. XXXI (nr 4 (124)/2023), s. 50-53, 2024. Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej PTTK w Krakowie. ISSN 1231-7101. (pol.).
↑ Schronisko Kamieńczyk - historia [online], www.schroniskokamienczyk.pl [dostęp 2018-06-28] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-19] .