Budynek schroniska zaprojektował powiatowy inspektor budowlany August Riedel[2]. Zbudowany został w 1903 przez W. Schymurę[3]. Stylowa restauracja i hotel w budynku z wieżą była określana jako sanatorium[4]. Od lat 30. XX wieku mieścił się w nim dom rekolekcyjny i szkoła ewangelicka[1]. Podczas II wojny światowej budynek pełnił rolę sanatorium dla rannych niemieckich żołnierzy[5]. W 1945 budynek został zniszczony w trakcie działań wojennych[6][7], a po wojnie jego pozostałości zostały wysadzone przez wojsko. W jego miejscu zbudowano wojskowe magazyny broni dla prudnickiej jednostki[4].
Ryszard Kasza: Ulicami Prudnika z historią i fotografią w tle. Przemysław Birna, Franciszek Dendewicz, Piotr Kulczyk. Prudnik: Powiat Prudnicki, 2020. ISBN 978-83-954314-5-6.
