Rezerwat przyrody Łąki Ślesińskie – rezerwat florystyczny o powierzchni 43,62 ha, położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie nakielskim, gminie Nakło nad Notecią[1][2].
Obszar rezerwatu podlega ochronie ścisłej[2].
Lokalizacja
Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się w mezoregionie Kotlina Toruńska (315.25) i mikroregionie Dolina Kanału Bydgoskiego (315.351).
Zajmuje on zatorfione dno Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, w sąsiedztwie Kanału Bydgoskiego.
Znajduje się ok. 1 km na północ od drogi wojewódzkiej Nakło-Bydgoszcz, niedaleko miejscowości Potulice.
Rezerwat jest położony w obrębie korytarza ekologicznego włączonego do sieci Natura 2000: Doliny Noteci (OZW) oraz Doliny Środkowej Noteci i Kanału Bydgoskiego (SOO).
Obszar rezerwatu zlokalizowano w pradolinie, w otoczeniu łąk, terenów podmokłych i licznych stawów rybnych.
Historia
Rezerwat został utworzony w 1975 r. w celu zachowania stanowiska reliktowej brzozy niskiej.
Charakterystyka
Rezerwat chroni stanowisko rzadkiego gatunku brzozy niskiej[3]. Jest to relikt polodowcowy, tworzący niskie zarośla na glebach torfowych, które to układy należą do rzadszych składników roślinności w Polsce. Poprzez ochronę gatunków i zbiorowisk roślinnych ochronie podlegają również bardzo wrażliwe na agrotechnikę rolniczą gleby murszowe[4].
W sąsiedztwie rezerwatu zlokalizowane są zbiorniki wodne, przede wszystkim stawy rybne, będące obiektem hodowli karpia, amura białego i tołpygi białej. Łącznie zajmują one 179 ha. Największy Staw Kardynalski ma powierzchnię 130 ha[3].
Położenie w obrębie międzynarodowego korytarza ekologicznego, niewielka antropopresja oraz sąsiedztwo stawów i terenów podmokłych spowodowało, że siedliska lęgowe znalazło tu wiele gatunków ptaków[3].
Stwierdzono gnieżdżenie się na tym obszarze 78 gatunków ptaków, z czego ponad 1/3 ekologicznie związana jest z biotopami wodnymi i podmokłymi. W rozległych trzcinowiskach gnieździ się m.in. bąk, żuraw, błotniak stawowy, wodnik i zielonka. Na przelotach stwierdza się corocznie ok. 60 gatunków ptaków wodnych i błotnych. Regularnie przylatuje tu: łabędź czarnodzioby, gęś białoczelna, siewka złota, batalion, rycyk, kulik wielki i rybitwa. Z rzadkich drapieżników pojawiają się: rybołowy, bieliki, orliki krzykliwe i błotniaki zbożowe. Licznie występuje łabędź niemy (do 360 osobników), łyska (3–4 tys. osobników), kaczka krzyżówka (500–600 osobników)[3].
Szlak rezerwatów
Wzdłuż Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, a zwłaszcza jej północnej krawędzi, między Bydgoszczą a Wyrzyskiem, znajduje się ciąg rezerwatów nadnoteckich. Począwszy od Bydgoszczy, można zwiedzić następujące rezerwaty:
- Kruszyn (leśny),
- Hedera (florystyczny),
- Las Minikowski (leśny),
- Łąki Ślesińskie,
- Skarpy Ślesińskie (florystyczny),
- Borek (leśny),
- Zielona Góra (leśny).
Zobacz też
Przypisy
Panorama Stawu Kardynalskiego
faunistyczne |
|
---|
florystyczne |
|
---|
krajobrazowe |
|
---|
leśne |
|
---|
przyrody nieożywionej |
|
---|
stepowe |
|
---|
słonoroślowe |
|
---|
torfowiskowe |
|
---|
wodne |
|
---|
projektowane |
|
---|
zlikwidowane |
|
---|