Rezerwat przyrody „Augustowo”[2] – rezerwat leśny o powierzchni 6,76 ha, położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie bydgoskim i gminie Dobrcz[1].
Został utworzony zarządzeniem nr 105 Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 27 maja 1963 roku w celu zachowania wierzby borówkolistnej Salix myrtylloides[2][3]. Rozporządzeniem Nr 5/2004 Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia 3 lutego 2004 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Augustowo” (Dz. Urz. Woj. Kuj. - Pom. Nr 8, poz. 80) zmieniono cel ochrony rezerwatu. Wskazano iż „rezerwat uznaje się w celu zachowania ze względów naukowych i przyrodniczych fragmentu lasu bagiennego typu ols z typowo wykształconymi zespołami roślinnymi: ols torfowcowy i ols porzeczkowy.” Zarządzeniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy z dnia 30 maja 2014 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Augustowo” (Dz. Urz. Woj. Kuj. - Pom. poz. 1715) zaktualizowano dane dotyczące rezerwatu oraz wyznaczono otulinę po stronie południowej rezerwatu, na powierzchni 2,43 ha[1].
Obszar rezerwatu w większości podlega ochronie czynnej, jedynie 0,30 ha jest objęte ochroną ścisłą[1].
Lokalizacja
Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się w mezoregionie Wysoczyzna Świecka, w kompleksie leśnym przylegającym od południa do jeziora Borówno. Znajduje się w leśnictwie Strzelce, nadleśnictwo Żołędowo.
Charakterystyka
Przedmiotem ochrony w rezerwacie są zbiorowiska lasów porastających tereny podmokłe: ols porzeczkowy i ols torfowcowy o strukturze kępkowej[4].
Teren rezerwatu zajmuje torfowisko przejściowe o długości 700 m i szerokości około 130 m położone w niewielkim obniżeniu wśród borów sosnowych i pól uprawnych. Jest ono porośnięte roślinnością charakterystyczną dla torfowisk zarówno niskich, jak i wysokich. Głównymi gatunkami drzewiastymi są: brzoza omszona, wierzba szara, wierzba uszata, łozina, olsza czarna. W podmokłych zaroślach złożonych z tych drzew w północnej części rezerwatu, wśród podszytu położonego z wierzby szarej, kruszyny i wierzby uszatej, występuje wierzba borówkolistna. Jest krzewem dochodzącym w rezerwacie do 0,5 m wysokości i osiągającym południowy zasięg występowania[5].
Nowsze badania wykazały przekształcanie się zbiorowisk torfowiskowych na terenie rezerwatu w leśne, co jest następstwem obniżania poziomu wód gruntowych[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e Rezerwat przyrody Augustowo. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-01-09].
- ↑ a b Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 27 maja 1963 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody. (M.P. z 1963 r. nr 49, poz. 252)
- ↑ a b Rafał Modlisz: Program Ochrony Środowiska dla Gminy Dobrcz. 2004. s. 41–42. [dostęp 2019-04-23].
- ↑ Marcysiak Katarzyna: Ochrona przyrody - Bydgoszcz i okolice. [w.] Banaszak Józef red.: Przyroda Bydgoszczy. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8
- ↑ Łachowski Jerzy, Tylżanowski Tadeusz, Beil Beata: Rezerwaty i pomniki przyrody województwa bydgoskiego. Bydgoskie Towarzystwo Naukowe. Prace Wydziału Nauk Przyrodniczych, seria B, nr 13. Warszawa-Poznań 1972
Bibliografia
- Marcysiak Katarzyna: Ochrona przyrody - Bydgoszcz i okolice. [w.] Banaszak Józef red.: Przyroda Bydgoszczy. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8
faunistyczne |
|
---|
florystyczne |
|
---|
krajobrazowe |
|
---|
leśne |
|
---|
przyrody nieożywionej |
|
---|
stepowe |
|
---|
słonoroślowe |
|
---|
torfowiskowe |
|
---|
wodne |
|
---|
projektowane |
|
---|
zlikwidowane |
|
---|