Jej obrazy określane są jako surrealistyczne, mistyczne i religijne. Często zawierają ukryte znaczenia symboliczne. Do najsłynniejszych dzieł należy Stworzenie ptaków (Creación de las aves). Artystka przedstawiła na nim siedzącą w pracowni kobietę przebraną w kostium sowy. Spod jej pędzla ulatują ptaki; ożywia je światło padające z widocznej za oknem gwiazdy, rozszczepiane przez trójkątny pryzmat.
Życiorys
Remedios Varo (María de los Remedios Alicia Rodriga Varo y Uranga) urodziła się w katalońskiej wiosce Anglès niedaleko Barcelony. Uczyła się w szkole klasztornej[1]. Od dzieciństwa wykazywała zamiłowanie i zdolności do rysowania. Jej pierwszym nauczycielem rysunku był ojciec Rodrigo Varo y Zajalvo z wykształcenia inżynier[2].
Gdy miała 15 lat, jej rodzina zamieszkała w Madrycie[2]. W 1924 Varo rozpoczęła naukę w Real Academia de Bellas Artes de San Fernando. W 1930 otrzymała dyplom nauczycielki rysunku[2]. Akademia uczyła tradycyjnej sztuki, ale Varo podczas studiów mieszkała w Residencia de Estudiantes, będącym centrum intelektualnym i kulturalnym Madrytu[3]. Działały tu czołowe postacie hiszpańskiej awangardy literackiej i artystycznej, m.in. F. García Lorca, L. Buñuel, S. Dalí. To tutaj po raz pierwszy zetknęła się z surrealizmem. W 1930 wyszła za mąż za kolegę ze studiów Gerardo Lazárraga[2].
Po wybuchu II Wojny Światowej, Varo i Péret uciekli z Paryża do Marsylii, gdzie pod koniec 1941 udało im się zdobyć miejsce na statku Serpa Pinto płynącym do Meksyku[1], gdzie ostatecznie osiadła.
Na początku wykonywała rozmaite prace komercyjne: ręcznie malowała meble i instrumenty muzyczne dla firmy dekoratorskiej, robiła ilustracje do katalogu firmy farmaceutycznej Casa Bayer, rysowała wizerunki insektów widoczne na opakowaniach zwalczających je preparatów[4]. W 1942, współpracując z Chagallem, zaprojektowała kostiumy do baletu Aleko według poematu Puszkina z muzyką Czajkowskiego w choreografii Léonida Miasina[5].
W Meksyku Varo przyjaźniła się z innymi uchodźcami z europejskiego kręgu surrealistów, w tym z artystką Leonorą Carrington, która została jej najbliższą przyjaciółką[4]. Pod koniec lat 40. Varo zaczęła rozwijać swój bardzo osobisty styl. Fascynowała ją tematyka ezoteryczna, alchemia, rosyjski mistycyzm, Tarot i okultyzm. Inspirowały ją obrazy Bruegla i Boscha[2].
↑ abcdeJoanna PopielJ.P.SzutJoanna PopielJ.P., Surrealistyczne sny Remedios Varo [online], Kultura na co dzień, 16 grudnia 2019 [dostęp 2020-04-02](pol.).
.jpg)