Członkowie zespołu posługują się pseudonimami. Charakteryzuje się motywami zaczerpniętymi z wierzeń i legend znanych z kultury rumuńskiej – to jest wilkołaków czy wampirów.
Powerwolf powstał w 2003 roku z inicjatywy byłych członków stoner rockowego zespołu Red Aim[7]. Po założeniu zespołu jego członkowie przybrali pseudonimy sceniczne i wymyślili historie wokół nich[8]. Według oficjalnej wersji podawanej przez zespół, w roku 2003 bracia Charles i Matthew Greywolf postanowiła utworzyć formację muzyczną Powerwolf. Wkrótce do zespołu dołączył keyboardzistaFalk Maria Schlegel i francuski perkusista Stéfane Funèbre. Duże trudności stanowiło dobranie odpowiedniego wokalisty; ten natomiast znalazł się przypadkowo. Zespół rozpoczął już działalność, kiedy to podczas wakacji w mieście Sighișoara w Rumunii bracia Greywolf poznali Attilę Dorna: studenta głosu operowego na Królewskiej Akademii Muzycznej w Bukareszcie[9][10]. Dorn przeprowadził się do Saarbrücken i został liderem zespołu. Jego zamiłowanie do legend dotyczących wilkołaków przypadło do gustu pozostałych członków grupy. Zaowocowało to wydaniem 4 kwietnia 2005 roku debiutanckiej płyty Return in Bloodred.
27 kwietnia 2009 roku stał się datą wydania trzeciej płyty tego zespołu, zatytułowanej Bible of the Beast. Jest to zarazem ostatnia płyta w której za perkusją zasiada Stéfane Funèbre.
2010–2011
2 marca 2010 Stéfane Funèbre opuścił zespół. Zastąpił go Tom Diener. Powerwolf ogłosili to na swoim blogu w serwisie Myspace[12]. Falk Maria Schlegel ogłosił ich nowy album w listopadzie 2010 roku[13].
28 maja 2011 zespół ogłosił na swojej stronie internetowej, że Toma Dienera zastąpił holenderski perkusista Roel van Helden[14].
Zespół wydał swój pierwszy singiel „Sanctified With Dynamite” 24 maja 2011, a 5 lipca tego samego roku drugi zatytułowany „We Drink Your Blood”, do którego został nagrany pierwszy teledysk w historii zespołu[15].
W 2012 wydał minialbumWolfsnächte 2012 Tour EP, na którym znajdowały się również piosenki zespołów Mystic Prophecy, Stormwarrior i Lonewolf. Epka zawierała wcześniej nieopublikowany utwór Powerwolf pt. „Living on a Nightmare”. Kopie płyty były dodatkiem do biletów na trasę koncertową Wolfsnächte Tour[16]. W tym samym roku został również wydany pierwszy album koncertowy zespołu zatytułowany Alive in the Night. Był dodatkiem do kwietniowego wydania magazynu Metal Hammer.
Powerwolf wydali swój pierwszy album wideo The Metal Mass – Live 27 lipca 2016 w Japonii i 29 lipca w Europie. Zawierał nagrania z trzech koncertów: Masters of Rock 2015, Summer Breeze 2015 i Wolfsnächte Tour 2015, teledyski do utworów „Amen & Attack”, „Army of the Night”, „We Drink Your Blood” i „Sanctified with Dynamite”, film dokumentalny o festiwalu „A Day At Summer Breeze” i dokument o trasie koncertowej „Kreuzweg – Of Wolves And Men”.
2017–2020
10 października 2017 Powerwolf ogłosili na Facebooku prace nad ich nowym albumem[23]. Tytuł albumu został później ujawniony jako The Sacrament of Sin. Został wydany 20 lipca 2018[24].
1 listopada 2019 zespół wydał singiel „Kiss of the Cobra King”, który zapowiadał kompilację najlepszych utworów Best of the Blessed[25].
2021
19 stycznia 2021 zespół zapowiedział wydanie nowej płyty pt. Call Of The Wild[26], a 31 marca ujawniono okładkę (zaprojektowaną przez Zsofię Dankovą) oraz zapowiedziano dzienną datę wydania albumu – 9 lipca 2021[27]. 20 maja ukazał się singel „Beast Of Gévaudan”[28], a 24 czerwca – „Dancing With The Dead”[29]. Mimo zapowiedzi wydania albumu 9 lipca, album ukazał się 16 lipca[30].
2022-2023
25 marca 2022 roku zespół wydał singel zatytułowany „Sainted by the Storm”[31], a w swoim poście na Instagramie zapewnił, że nie jest on znakiem nowego albumu, a po prostu singlem. 11 października tego samego roku został wydany singel pt. „My Will Be Done”[32], a 28 listopada zespół zapowiedział wydanie albumu studyjnego zatytułowanego Interludium, który ukazał się 7 kwietnia 2023 roku[33][34].
Power metal grany przez Powerwolf znacznie różni się od innych zespołów tego gatunku[53]. Oprócz klasycznych instrumentów metalowych używane są organy. Dla albumów studyjnych nagrywany był chór kościelny[54]. Zespół za swoje główne wpływy muzyczne uważa Black Sabbath, Mercyful Fate, Forbidden i Iron Maiden[55].
Głównym językiem tekstów utworów zespołu jest angielski, ale zdarzają się też teksty po łacinie („Werewolves of Armenia”, „Lupus Dei”, „Kreuzfeuer”, „Stossgebet”) i rzadko po niemiecku („Moscow After Dark”, „We Take the Church by Storm”, „Werewolves of Armenia”, „Kreuzfeuer”, „Amen & Attack”, „Stossgebet”). Teksty są inspirowane religią chrześcijańską i starymi rumuńskimi wierzeniami. Powerwolf nie uznają się za religijny zespół, uważają, że lepiej jest go określić jako duchowy[56].
Na pytanie czy jest chrześcijaninem, czy satanistą, Matthew Greywolf odpowiedział: „Jestem metalistą, fanem metalu. Metal jest moją religią. Spójrz na tych wszystkich ludzi. Co ich łączy? Mogę ci powiedzieć, to pieprzony metal”[57][58].
Ważnymi elementami koncertów Powerwolf są zaangażowanie widowni i pirotechnika[59][56]. Wokalista Attila Dorn często odzywa się do widowni i angażuje ją w różnych zajęciach, takich jak śpiewanie lub krzyczenie przed zapowiedzią następnej piosenki[60]. Zespół nazywa swoje koncerty „heavymetalowymi mszami” (ang. „heavy metal mass”)[61].
↑POWERWOLF – Blood of the saints [online], web.archive.org, 29 czerwca 2011 [dostęp 2019-09-15] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-29].strona główna serwisu
↑POWERWOLF – Blood of the saints [online], web.archive.org, 26 marca 2013 [dostęp 2019-09-15] [zarchiwizowane z adresu 2013-03-26].strona główna serwisu