Państwowy rejestr nazw geograficznych podaje nazwę Polenica[1], ale jest to zniekształcenie nazwy Palenica, świadczy o tym nazwa na dawnej mapie[2]. Palenica to często występująca w Karpatach nazwa odnosząca się do miejsca, w którym został wypalony las. Najczęściej jest to polana, ale na współczesnych mapach może to być także las, wzgórze, zbocze lub szczyt[3].
Polenica znajduje się na wysokości około 530–560 m n.p.m. na zachodnim stoku lekko opadającym do Zagrońskiego Potoku. Od dawna jest nie wykorzystywana rolniczo[1]. Znajduje się w obrębie Pienińskiego Parku Narodowego[4], ale jest własnością prywatną. Pienińskie łąki są cenne przyrodniczo; są siedliskiem wielu gatunków roślin, grzybów i zwierząt, w tym wielu rzadkich i ginących. Ich właścicielom nie opłaca się ich już kosić, wskutek czego zarastają chaszczami i lasem. Doprowadza to ginięcia roślin i zwierząt, dla których łąki są właściwym siedliskiem i do zmniejszenia bioróżnorodności. Dyrekcja parku stara się wykupywać te tereny[5].
↑Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008, s. 1.
↑KazimierzK.ZarzyckiKazimierzK., RomanR.MarcinekRomanR., SławomirS.WróbelSławomirS., Pieniński Park Narodowy, Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2003, s. 65–76, ISBN 83-7073-288-7.