Piero Tosi (ur. 10 kwietnia 1927 w Sesto Fiorentino, zm. 10 sierpnia 2019 w Rzymie) – włoski kostiumograf filmowy i teatralny. Pięciokrotnie nominowany do Oscara za najlepsze kostiumy, jako pierwszy i jedyny kostiumograf został laureatem Honorowego Oscara za całokształt twórczości (2014)[1][2].
Życiorys
Urodził się w Toskanii. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych we Florencji, gdzie studiował w klasie malarza Ottone Rosai. W czasie studiów poznał dekoratora wnętrz i późniejszego reżysera Franco Zeffirellego. To właśnie Zeffirelli wprowadził go do branży filmowej, zapoznając Tosiego z Luchino Viscontim.
Tosi zasłynął wystawnymi historycznymi kostiumami do filmów i spektakli Viscontiego, z którym od końca lat 40. stale współpracował. Zaprojektował kostiumy do takich filmów Viscontiego, jak m.in.: Najpiękniejsza (1951), Zmysły (1954), Białe noce (1957), Rocco i jego bracia (1960), Lampart (1963, nominacja do Oscara), Obcy (1967), Zmierzch bogów (1969), Śmierć w Wenecji (1971, nominacja do Oscara), Ludwig (1973, nominacja do Oscara), Niewinne (1976).
Ubierał największe gwiazdy włoskiego i światowego kina, teatru i opery: Annę Magnani, Claudię Cardinale, Alaina Delona, Burta Lancastera, Sophię Loren, Marcello Mastroianniego, Marię Callas, Dirka Bogarde'a, Silvanę Mangano i Plácido Domingo.
Poza Viscontim pracował sporadycznie dla takich twórców włoskiego i europejskiego kina, jak m.in. Mauro Bolognini (Piękny Antonio, 1960), Vittorio De Sica (Wczoraj, dziś, jutro, 1963), Mario Monicelli (Towarzysze, 1963), Marco Ferreri (Kobieta-małpa, 1964), Pier Paolo Pasolini (Medea, 1969), Liliana Cavani (Nocny portier, 1974), Édouard Molinaro (Klatka szaleńców, 1978, nominacja do Oscara), Franco Zeffirelli (Traviata, 1982, nominacja do Oscara), Gianni Amelio (Klucze do domu, 2004).
Tosi zmarł po długiej chorobie w 2019 w swojej rzymskiej posiadłości. Nigdy nie miał żony ani dzieci. Pochowany został w kaplicy rodziny Zeffirellich na cmentarzu Porte Sante we Florencji[3].
Przypisy
Bibliografia
1926–1950 |
- Warner Bros. / Charlie Chaplin (1928)
- Walt Disney (1932)
- Shirley Temple (1934)
- D.W. Griffith (1935)
- The March of Time / W. Howard Greene i Harold Rosson (1936)
- Edgar Bergen / W. Howard Greene / Museum of Modern Art Film Library / Mack Sennett (1937)
- J. Arthur Ball / Walt Disney / Deanna Durbin i Mickey Rooney / Gordon Jennings, Jan Domela, Devereaux Jennings, Irmin Roberts, Art Smith, Farciot Edouart, Loyal Griggs, Loren L. Ryder, Harry D. Mills, Louis Mesenkop, Walter Oberst / Oliver T. Marsh i Allen Davey / Harry Warner (1938)
- Douglas Fairbanks / Judy Garland / William Cameron Menzies / Motion Picture Relief Fund (Jean Hersholt, Ralph Morgan, Ralph Block, Conrad Nagel) / Technicolor Company (1939)
- Bob Hope / Nathan Levinson (1940)
- Walt Disney, William Garity, John N. A. Hawkins i RCA Manufacturing Company / Leopold Stokowski i jego współpracownicy / Rey Scott / Ministrowie informacji Wielkiej Brytanii (1941)
- Charles Boyer / Noël Coward / Metro-Goldwyn-Mayer (1942)
- George Pal (1943)
- Bob Hope / Margaret O’Brien (1944)
- Republic Studio, Daniel J. Bloomberg i Republic Studio Sound Department / Walter Wanger / The House I Live In / Peggy Ann Garner (1945)
- Harold Russell / Laurence Olivier / Ernst Lubitsch / Claude Jarman Jr. (1946)
- James Baskett / Thomas Armat, William Nicholas Selig, Albert E. Smith i George Kirke Spoor / Bill and Coo / Dzieci ulicy (1947)
- Walter Wanger / Monsieur Vincent / Sid Grauman / Adolph Zukor (1948)
- Jean Hersholt / Fred Astaire / Cecil B. DeMille / Złodzieje rowerów (1949)
- Louis B. Mayer / George Murphy / Mury Malapagi (1950)
|
---|
1951–1975 |
|
---|
1976–2000 |
|
---|
2001–2025 |
|
---|