W latach 1951–1969 zaangażowany w działalność Kościoła podziemnego w Czechosłowacji. W latach 1962–1967 przebywał w więzieniu. Dopiero od 1969 roku mógł jawnie sprawować funkcje duszpasterskie, pozostając jednak aż do 1991 roku biskupem katolickim oficjalnie nieposiadającym nominacji, ani zatwierdzenia Stolicy Apostolskiej.
W 1991 roku otrzymał papieskie potwierdzenie kanoniczności sakry biskupiej i nominację na biskupa sufragana diecezji bańskobystrzyckiej. W latach 1993–1997 pełnił funkcje wikariusza generalnego diecezji bańskobystrzyckiej.
Po przejściu na emeryturę mieszkał w klasztorze jezuickim w Ivance pod Bratysławą.