Dokumentacja projektowa została zakończona w marcu 1938 roku i budową dwóch prototypów zajęły się Lwowskie Warsztaty Lotnicze, jednakże nie została ona zakończona przed wybuchem II wojny światowej. Budowa została ukończona przez Rosjan i szybowce wywieziono do testów w Moskwie. W tym samym roku wzięły udział w XV Wszechzwiązkowych Zawodach Szybowcowych[2].
Kadłub o konstrukcji półskorupowej, przekroju owalnym, kryty sklejką. Z przodu umieszczony hak do startu z lin gumowych oraz zaczep do lotów na holu. Kabina zamknięta ze stałym wiatrochronem i zdejmowaną osłoną, fotel pilota i pedały regulowane. Kadłub stanowił całość ze statecznikiem pionowym[1].
Płat dwudzielny, o obrysie trapezowo-eliptycznym, dwudźwigarowe. Do dźwigara pomocniczego kryte sklejką, dalej płótnem. Wyposażone w hamulce aerodynamiczne IAW, dwudzielne lotki szczelinowe o napędzie linkowym. Płat był mocowany do kadłuba za pomocą trzech pionowych śrub[2].
Usterzenie krzyżowe, statecznik poziomy niedzielony, statecznik pionowy stanowił integralną część kadłuba. Konstrukcja i pokrycie stateczników drewniane, powierzchnie sterowe kryte płótnem[1].
