Ołena Pidhruszna (2014)
|
Data i miejsce urodzenia
|
9 stycznia 1987 Legnica
|
Klub
|
Kołos Tarnopol
|
Wzrost
|
175 cm
|
Debiut w PŚ
|
02.03.2007, Lahti (44. miejsce – sprint)
|
Pierwsze punkty w PŚ
|
04.12.2008, Östersund (27. miejsce – b.indywidualny)
|
Pierwsze podium w PŚ
|
01.12.2012, Östersund (2. miejsce – sprint)
|
Dorobek medalowy
|
|
|
Ołena Mychajliwna Biłosiuk z domu Pidhruszna (ukr. Олена Михайлівна Білосюк (Підгрушна), ur. 9 stycznia 1987 w Legnicy) – ukraińska biathlonistka, złota medalistka olimpijska, wielokrotna medalistka mistrzostw świata i Europy.
Kariera
Urodziła się w Legnicy, w szpitalu przeznaczonym dla stacjonujących w Polsce żołnierzy radzieckich i ich rodzin. Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się w 2005 roku, startując na olimpijskim festiwalu młodzieży Europy w Monthey. Zdobyła tam brązowe medale w sprincie i sztafecie. W tym samym roku wystąpiła na mistrzostwach świata juniorów w Kontiolahti, zajmując między innymi dwunaste miejsce w biegu indywidualnym i siódme w sztafecie. Podczas mistrzostw świata juniorów w Presque Isle rok później wywalczyła brązowy medal w biegu indywidualnym.
Po raz pierwszy w zawodach Pucharu Świata wystąpiła 2 marca 2007 roku w Lahti, gdzie zajęła 44. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty zdobyła 4 grudnia 2008 roku w Östersund, zajmując 27. miejsce w biegu indywidualnym. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanęła 1 grudnia 2012 roku w tej samej miejscowości, zajmując drugie miejsce w sprincie. W zawodach tych rozdzieliła Norweżkę Torę Berger i Rosjankę Olgę Wiłuchiną. W kolejnych startach jeszcze siedem razy stawała na podium, odnosząc dwa zwycięstwa: 9 lutego 2013 roku w Novym Měscie i 5 lutego 2016 roku wygrywała sprinty. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2015/2016, kiedy zajęła siódme miejsce w klasyfikacji generalnej.
Na mistrzostwach świata w Novym Měscie w 2013 roku zdobyła trzy medale. Najpierw zwyciężyła w sprincie, wyprzedzając Torę Berger i swą rodaczkę - Witę Semerenko. Została jednocześnie pierwszą w historii Ukrainką, która została mistrzynią świata w tej konkurencji. Następnie była trzecia w biegu pościgowym, za Berger i Polką Krystyną Pałką. Ponadto razem z koleżankami z reprezentacji zajęła drugie miejsce w sztafecie. Wynik ten Ukrainki powtórzyły podczas mistrzostw świata w Hochfilzen w 2017 roku. Ponadto zdobyła brązowy medal w sztafecie na mistrzostwach świata w Östersund w 2019 roku. Na tej samej imprezie była blisko kolejnego medalu, zajmując czwarte miejsce w sprincie. Walkę o podium przegrała z Czeszką Lucie Charvátovą o 4,3 sekundy. Kolejny brązowy medal w sztafecie zdobyła podczas mistrzostw świata w Pokljuce w 2021 roku.
W 2010 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, zajmując między innymi dwunaste miejsce w biegu masowym i szóste w sztafecie. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi cztery lata później, gdzie razem z Witą Semerenko, Juliją Dżimą i Wałentyną Semerenko zwyciężyła w sztafecie. Był to pierwszy w historii medal olimpijski dla Ukrainy w tej konkurencji. Zajęła tam ponadto siódme miejsce w biegu masowym, ósme w biegu indywidualnym, 26. miejsce w sprincie i 22. w biegu pościgowym.
26 marca 2014 została mianowana wiceministrem sportu w Rządzie Arsenija Jaceniuka[1].
Osiągnięcia
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium zawodów PŚ
Lp. |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Konkurencja |
Lokata |
Pudła |
Czas biegu |
Strata |
Zwycięzca
|
1.
|
1 grudnia
|
2012
|
Östersund
|
Sprint na 7,5 km
|
2.
|
0+1
|
21:50,9
|
+ 16,9
|
Tora Berger
|
2.
|
19 stycznia
|
2013
|
Anterselva
|
Bieg pościgowy na 10 km
|
2.
|
0+0+0+1
|
31:40,7
|
+ 18,9
|
Tora Berger
|
3.
|
9 lutego
|
2013
|
Nové Město na Moravě
|
Sprint na 7,5 km
|
1.
|
0+0
|
21:02,1
|
–
|
–
|
4.
|
10 lutego
|
2013
|
Nové Město na Moravě
|
Bieg pościgowy na 10 km
|
3.
|
0+0+2+0
|
29:09,9
|
+ 21,5
|
Tora Berger
|
5.
|
3 stycznia
|
2014
|
Oberhof
|
Sprint na 7,5 km
|
3.
|
0+0
|
23:43,1
|
+ 36,4
|
Darja Domraczawa
|
6.
|
3 grudnia
|
2015
|
Östersund
|
Bieg indywidualny na 15 km
|
3.
|
0+0+0+0
|
42:54,8
|
+ 37,8
|
Dorothea Wierer
|
7.
|
5 grudnia
|
2015
|
Östersund
|
Sprint na 7,5 km
|
3.
|
0+1
|
20:24,6
|
+ 38,4
|
Gabriela Soukalová
|
8.
|
5 lutego
|
2016
|
Canmore
|
Sprint na 7,5 km
|
1.
|
0+0
|
19:56,9
|
–
|
–
|
Przypisy
Bibliografia