PROFILPELAJAR.COM

Ostoja Rogalińska
	kod: PLB300017
	obszar specjalnej ochrony ptaków
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Mezoregion	Kotlina Śremska, Pojezierze Poznańskie, Poznański Przełom Warty
Data utworzenia	2007
Powierzchnia	21 763,12 ha
Obszary chronione	2 rezerwaty przyrody
	Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Ostoja Rogalińska
	Położenie na mapie Polski Ostoja Rogalińska
	52°11′N 16°57′E/52,183333 16,950000
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ostoja Rogalińska (PLB300017) – obszar specjalnej ochrony ptaków w centrum Wielkopolski, na południe od Poznania, na lewym brzegu Warty, na Nizinie Wielkopolskiej, o powierzchni 21 763,12 ha, w całości w województwie wielkopolskim, częściowo na terenie Wielkopolskiego Parku Narodowego (w części północnej) oraz Rogalińskiego Parku Krajobrazowego (w części południowej)^[1]. Rozciąga się od Stęszewa przez Mosinę po Śrem i Zaborowo^[2].

Charakter

Teren jest przykładem rzeźby polodowcowej, bogato usianym jeziorami (dwanaście akwenów, przede wszystkim eutroficznych). Najwyższym punktem jest Osowa Góra (132 m n.p.m.) – wzniesienie morenowe. Licznie występują tu wydmy, rynny i głazy narzutowe. Dominują drzewostany sosnowe z domieszką dębu, świerka, brzozy, grabu i lipy. Rejony bagienne porastają lasy z olszą czarną, a zarośla łozowe tworzą wierzba i kruszyna. W rejonie Rogalina istnieje grupa ponad 1000 dębów o obwodach od 2 do 9,5 m (dęby rogalińskie). W obrębie obszaru znajdują się dwa rezerwaty przyrody: Krajkowo i Goździk Siny w Grzybnie^[1].

wydmy śródlądowe z murawami napiaskowymi (Corynephorus, Agrostis),
starorzecza i naturalne eutroficzne zbiorniki wodne ze zbiorowiskami z Nympheion, Potamion,
naturalne, dystroficzne zbiorniki wodne,
zalewane muliste brzegi rzek z roślinnością Chenopodion rubri i Bidention,
ciepłolubne, śródlądowe murawy napiaskowe (Koelerion glaucae),
murawy kserotermiczne (FestucoBrometea i ciepłolubne murawy z Asplenion septentrionalisFestucion pallentis),
zmiennowilgotne łąki trzęślicowe (Molinion),
ziołorośla górskie (Adenostylion alliariae) i ziołorośla nadrzeczne (Convolvuletalia sepium),
łąki selernicowe (Cnidion dubii),
niżowe i górskie świeże łąki ekstensywnie użytkowane (Arrhenatherion elatioris),
torfowiska wysokie zdegradowane – zdolne do naturalnej i stymulowanej regeneracji,
obniżenia na podłożu torfowym z roślinnością ze związku Rhynchosporion,
torfowiska nakredowe (Cladietum marisci, Caricetum buxbaumii, Schoenetum nigricantis),
grąd środkowoeuropejski i subkontynentalny (GalioCarpinetum, TilioCarpinetum),
pomorski kwaśny las brzozowodębowy (BetuloQuercetum),
łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Salicetum albofragilis, Populetum albae, Alnenion glutinosoincanae, olsy źródliskowe),
łęgowe lasy dębowowiązowojesionowe (FicarioUlmetum),
ciepłolubne dąbrowy (Quercetalia pubescentipetraeae)^[1].

Z ważnych dla Europy gatunków roślin występują tu sasanka otwarta i starodub łąkowy^[1].

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Ostoja Rogalińska. [w:] Katalog obszarów Natura 2000 [on-line]. Instytut na rzecz Ekorozwoju. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-22)].
↑ Natura2000.gov.pl

Obszar Natura 2000 Ostoja Rogalińska. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-04-12].