Umiejętności wokalne poszczególnych członków polskiego zespołu poparte były ich wyższym wykształceniem muzycznym. Ewa Wanat została absolwentką PWSM w Warszawie w klasie skrzypiec, skrzypkiem był również Bernard Kawka. Waldemar Parzyński ukończył Wydział Reżyserii Muzycznej a Janusz Mych klasę fletu[2].
Plakat koncertowy z drugiej połowy lat 70.
2 maja 1965 Novi zadebiutowali koncertem w Filharmonii Narodowej w Warszawie, w październiku nagrali pierwszą płytę (EP dla Polskich Nagrań) i wzięli też udział w XV Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym w Zurichu, zdobywając tam pierwszą nagrodę. W grudniu 1965 występowali na Jazz Jamboree '65 w Warszawie. Lata następne to szereg sukcesów na licznych festiwalach jazzowych krajowych i zagranicznych[3]. Przez wiele lat okupowali czołowe miejsca magazynu Down Beat w kategorii najlepszych zespołów wokalnych świata (w 1978 zajęli I miejsce)[4]. Zespół zajmował się także tworzeniem muzyki na potrzeby filmu.
W 1967 odszedł z grupy Aleksander Głuch i do 1973 NOVI byli już kwartetem. Jesienią 1973 z zespołu odszedł Bernard Kawka, który zdecydował się na rozpoczęcie samodzielnej kariery i wyjazd na stałe do USA. Miesiąc po jego odejściu, w listopadzie 1973, NOVI, jako jedyny – oprócz gospodarzy – zespół z Europy, wystąpili w ówczesnej stolicy Jugosławii na „Newport – Belgrad Jazz Festival” (specjalnej, europejskiej edycji znanego amerykańskiego festiwalu). Głównymi gwiazdami byli wtedy m.in. Miles Davis, Roland Kirk i Sarah Vaughan.
W maju 1974 NOVI, jako trio, nagrali płytę Five Four Three. Następna ich płyta, Bacharach, nagrana z Kwartetem Aleksandra Mazura, powstała w 1975 i jest zapisem prób odbudowania kwartetu: do zespołu dołączył na pewien czas śpiewający skrzypek z Będzina – Mieczysław Eligiusz Litwiński. Jednak już sierpniu 1975 na miejscu Litwińskiego pojawił się Tomasz Ochalski, z którym NOVI wystąpili wkrótce na Jazz Jamboree w Warszawie. Ochalski był członkiem zespołu do 1977 (śpiewał, ale też grał na fortepianie w towarzyszącej grupie sekcji wraz z Wojciechem Morawskim – perkusja, Winicjuszem Chróstem – gitara solowa i Pawłem Dąbrowskim – gitara basowa)[5]. W 1977 na miejsce Ochalskiego przyszedł Ryszard Szeremeta i w tym już składzie zespół występował aż do chwili ostatecznego rozwiązania formacji w październiku 1985. Ewa Wanat występowała później w duecie z Januszem Mychem. Jednorazowa reaktywacja zespołu nastąpiła z okazji festiwalu „Warszawska Jesień” w 2001[3], gdzie wykonano i nagrano kompozycję Ryszarda Szeremety "Belief" na głosy i taśmę magnetofonową (koncert w warszawskiej Zachęcie).
_fot._Barbara_Szeremeta.jpg)
.jpg)