PROFILPELAJAR.COM

Norbert Huber
Data i miejsce urodzenia	3 września 1964 ; Brunico
Klub	C.S. Carabinieri
Wzrost	173 cm
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Włochy
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa Europy
	Puchar Świata (Jedynki)
Kryształowa kula ;	1984/1985
Kryształowa kula ;	1985/1986
Kryształowa kula ;	1986/1987
2. miejsce ;	1983/1984
2. miejsce ;	1997/1998
3. miejsce ;	1989/1990
	Puchar Świata (Dwójki)
Kryształowa kula ;	1982/1983
Kryształowa kula ;	1984/1985
Kryształowa kula ;	1985/1986
Kryształowa kula ;	1988/1989
Kryształowa kula ;	1989/1990
Kryształowa kula ;	1990/1991
Kryształowa kula ;	1991/1992
Kryształowa kula ;	1992/1993
2. miejsce ;	1983/1984
3. miejsce ;	1986/1987
3. miejsce ;	1987/1988
	Odznaczenia;
	Zakończenie kariery: 2000 r.

Norbert Huber (ur. 3 września 1964 w Brunico) − włoski saneczkarz startujący w jedynkach oraz w dwójkach, dwukrotny medalista igrzysk olimpijskich, wielokrotny medalista mistrzostw świata i Europy oraz zwycięzca Pucharu Świata.

Kariera

Pierwszy sukces w karierze odniósł w 1983 roku, kiedy w parze z Hansjörgiem Rafflem zdobył srebrny medal na mistrzostwach świata w Lake Placid. W tym samym składzie reprezentanci Włoch zdobyli też złoty medal na mistrzostwach świata w Calgary (1990), srebrne na mistrzostwach świata w Winterbergu (1989) i mistrzostwach świata w Calgary (1993) oraz brązowy podczas mistrzostw świata w Winterbergu (1991). Cztery razy zdobywał też medale w konkurencji drużynowej: złoty podczas MŚ 1989, srebrny na MŚ 1990 oraz brązowe na MŚ 1991 i MŚ 1993. Nadto podczas mistrzostw świata w Königssee w 1999 roku Hubert zdobył brązowy medal w jedynkach, ulegając tylko swemu rodakowi, Arminowi Zöggelerowi oraz Niemcowi, Jensowi Müllerowi. Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw kontynentu, w tym złote w dwójkach na mistrzostwach Europy w Winterbergu w 1992 roku oraz rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach Europy w Königssee.

W 1984 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie, zajmując dziewiąte miejsce w jedynkach i szóste w dwójkach. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Calgary nie wystąpił z powodu choroby, jednak podczas igrzysk w Albertville w 1992 roku razem z Rafflem zdobył brązowy medal w dwójkach. Na tych samych igrzyskach Huber był też czwarty w jedynkach, przegrywając walkę o podium z Austriakiem Markusem Schmidtem o 0,031 sekundy. Medal przywiózł także z igrzysk w Lillehammer w 1994 roku, gdzie w dwójkach zajął drugie miejsce. Wystąpił także w jedynkach, zajmując tym razem szóstą pozycję. Brał również udział w igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku, gdzie w jedynkach był dziesiąty.

W Pucharze Świata siedemnastokrotnie zajmował miejsce na podium klasyfikacji generalnej, zdobywając Kryształową Kulą jedenaście razy (osiem razy w dwójkach i trzykrotnie w jedynkach). Na swoim koncie ma 26 wygranych zawodów. Pozostaje jedynym zawodnikiem, któremu udało się wygrać zarówno w jedynkach i dwójkach, na dodatek czyniąc to w jednym sezonie (1984/1985 i 1985/1986). Poza tym w jedynkach wygrał także w sezonie 1986/1987, a w dwójkach był też najlepszy w sezonach 1982/1983, 1988/1989, 1989/1990, 1990/1991, 1991/1992 oraz 1992/1993. W 2000 roku zakończył karierę.

Po zakończeniu kariery prowadził wraz z rodziną hotel w miejscowości Mühlwald. Był też członkiem sztabu reprezentacji Włoch.

Jego bracia, Arnold i Wilfried, również byli saneczkarzami, natomiast Günther był bobsleistą.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Rok	Miejsce	Jedynki	Dwójki
1984	Sarajewo	9	6.
1992	Albertville	4.	3.
1994	Lillehammer	6.	2.
1998	Nagano	10.

Puchar Świata

Miejsca na podium w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
Sezon	Jedynki	Dwójki
1982/1983		1.
1983/1984	2.	=2.^[1]
1984/1985	1.	1.
1985/1986	1.	1.
1986/1987	1.	3.
1987/1988		=3.^[2]
1988/1989		1.
1989/1990	3.	1.
1990/1991		1.
1991/1992		1.
1992/1993		1.
1997/1998	2.