Nathalie Bouvier (ur. 31 sierpnia 1969 w Les Rousses) – francuska narciarka alpejska, wicemistrzyni świata.
Kariera
Pierwszy raz na arenie międzynarodowej pojawiła się w kwietniu 1986 roku, podczas mistrzostw świata juniorów w Bad Kleinkirchheim. Wystartowała tam w trzech konkurencjach, najlepszy wynik osiągając w gigancie, który ukończyła na ósmym miejscu. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Sälen/Hemsedal powtórzyła ten wynik, zajmując też dziesiąte miejsce w biegu zjazdowym.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 26 listopada 1988 roku w Schladming, zajmując 16. miejsce w supergigancie[1]. Pierwsze punkty (w sezonach 1980–1991 punktowało tylko piętnaście najlepszych zawodniczek) wywalczyła 24 listopada 1989 roku w Park City, od razu wygrywając rywalizację w gigancie. W zawodach tych wyprzedziła Diann Roffe-Steinrotter z USA oraz Austriaczkę Anitę Wachter. Było to jednak jej jedyne podium w zawodach tego cyklu, najbliżej czołowej trójki była 9 lutego 1991 roku w Garmisch-Partenkirchen, gdzie w supergigancie zajęła czwarte miejsce. Walkę o podium przegrała tam z Niemką Michaelą Gerg o 0,27 sekundy. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1990/1991, kiedy zajęła 28. miejsce w klasyfikacji generalnej.
Największy sukces w karierze osiągnęła w 1991 roku, kiedy podczas mistrzostw świata w Saalbach wywalczyła srebrny medal w biegu zjazdowym. Rozdzieliła tam na podium Austriaczkę Petrę Kronberger i Swietłanę Gładyszewą z ZSRR. Był to jedyny medal wywalczony przez Bouvier na międzynarodowej imprezie tej rangi. Była też między innymi trzynasta w kombinacji na rozgrywanych dwa lata wcześniej mistrzostwach świata w Vail. W 1994 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, gdzie rywalizację w zjeździe zakończyła na 29. pozycji.
W 1996 roku zakończyła karierę.
Osiągnięcia
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwyciężczyni
|
13.
|
2 lutego
|
1989
|
Vail
|
Kombinacja
|
5,65 pkt
|
+82,54 pkt
|
Tamara McKinney
|
32.[2]
|
5 lutego
|
1989
|
Vail
|
Zjazd
|
1:46,50
|
+6,33
|
Maria Walliser
|
2.
|
26 stycznia
|
1991
|
Saalbach
|
Zjazd
|
1:29,12
|
+0,44
|
Petra Kronberger
|
6.
|
29 stycznia
|
1991
|
Saalbach
|
Supergigant
|
1:08,72
|
+1,74
|
Ulrike Maier
|
31.[3]
|
5 lutego
|
1993
|
Morioka
|
Kombinacja
|
3,39 pkt
|
+366,35 pkt
|
Miriam Vogt
|
20.
|
11 lutego
|
1993
|
Morioka
|
Zjazd
|
1:27,38
|
+1,59
|
Kate Pace
|
DNF
|
12 lutego
|
1996
|
Sierra Nevada
|
Supergigant
|
1:21,00
|
-
|
Isolde Kostner
|
22.
|
18 lutego
|
1996
|
Sierra Nevada
|
Zjazd
|
1:54,06
|
+2,77
|
Picabo Street
|
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwyciężczyni
|
26.
|
20 lutego
|
1986
|
Bad Kleinkirchheim
|
Zjazd
|
1:40,93
|
+7,28
|
Hilary Lindh
|
8.
|
21 lutego
|
1986
|
Bad Kleinkirchheim
|
Gigant
|
2:06,61
|
+2,10
|
Lucia Medzihradská
|
23.
|
22 lutego
|
1986
|
Bad Kleinkirchheim
|
Slalom
|
1:31,92
|
+4,61
|
Christa Hartmann
|
8.
|
20 marca
|
1987
|
Sälen
|
Gigant
|
2:22,07
|
+2,08
|
Deborah Compagnoni
|
10.
|
26 marca
|
1987
|
Hemsedal
|
Zjazd
|
1:29,50
|
+2,59
|
Marika Daxer
|
Puchar Świata
Klasyfikacje końcowe sezonu
Miejsca na podium w zawodach
- Park City – 24 listopada 1989 (gigant) – 1. miejsce
Linki zewnętrzne
Przypisy