Mirosława Grabowska

Mirosława Grabowska
Data urodzenia

6 listopada 1949

Profesor nauk społecznych
Specjalność: metodologia, socjologia polityczna, socjologia religii
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1982

Habilitacja

2005

Profesura

21 lipca 2020

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Mirosława Helena Grabowska (ur. 6 listopada 1949) – polska socjolog i nauczycielka akademicka, profesor nauk społecznych, w latach 2008–2023 dyrektor Centrum Badania Opinii Społecznej, od 2023 przewodnicząca Polskiego Towarzystwa Socjologicznego.

Życiorys

W 1972 ukończyła studia w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. W tej samej jednostce uzyskała stopień doktora na podstawie pracy Stosunki międzypokoleniowe w rodzinie a przekaz postaw i wartości napisanej pod kierunkiem Stefana Nowaka (1982) i doktora habilitowanego na podstawie rozprawy Podział postkomunistyczny. Społeczne podstawy polityki w Polsce po 1989 roku (2005)[1]. W 2020 otrzymała tytuł profesora nauk społecznych[2].

Od 1982 do 1989 była w zespole redakcyjnym „Krytyki”, współpracowała także z opozycyjnym „Tygodnikiem Mazowsze”[3]. Za swoją działalność opozycyjną była aresztowana od 12 czerwca do 21 września 1985[4]

Zawodowo związana z Uniwersytetem Warszawskim, była też profesorem Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej, pracowała nadto w Instytut Studiów Politycznych PAN. Specjalizuje się w metodologii, socjologii politycznej i socjologii religii[2]. Zasiadła w Radzie Instytutu Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego[5]. W latach 2008–2023 pełniła funkcję dyrektora Centrum Badania Opinii Społecznej (CBOS)[6][7].

W 2023 została przewodniczącą Polskiego Towarzystwa Socjologicznego[8].

Odznaczenia i wyróżnienia

W 2011 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył ją Złotym Krzyżem Zasługi[9] oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[10][11]. W 2005 za książkę Podział postkomunistyczny. Społeczne podstawy polityki w Polsce po 1989 roku otrzymała Nagrodę im. księdza Józefa Tischnera.

Wybrane publikacje

  • Anatomia elit politycznych. Partie polityczne w postkomunistycznej Polsce 1991–93, Warszawa 1993.
  • Budowanie demokracji. Podziały społeczne, partie polityczne i społeczeństwo obywatelskie w postkomunistycznej Polsce, Warszawa 2001.
  • Demokracja i szkoła, Warszawa 1998.
  • Europejska tożsamość Polaków w perspektywie zjednoczenia z UE, Warszawa 1998.
  • Podział postkomunistyczny. Społeczne podstawy polityki w Polsce po 1989 roku, Warszawa 2004.
  • Potencjalni wyborcy centroprawicy (wstępny raport problemowy), Warszawa 1996.

Przypisy

  1. ↑ Pracownicy Instytutu. is.uw.edu.pl. [dostęp 2011-09-26].
  2. ↑ a b Prof. dr hab. Mirosława Helena Grabowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-06-25].
  3. ↑ Mirosława Grabowska w Słowniku „Niezależni dla kultury 1976–89”. [dostęp 2011-09-26].
  4. ↑ Joanna Mantel-Niećko, Próba sił. Źródła do dziejów Uniwersytetu Warszawskiego po 13 grudnia 1981, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1991, s. 327.
  5. ↑ Władze: Rada Instytutu. is.uw.edu.pl. [dostęp 2014-04-11].
  6. ↑ Dyrekcja. cbos.pl. [dostęp 2011-09-26].
  7. ↑ Profesor Ewa Marciniak nową szefową CBOS. wirtualnemedia.pl, 3 marca 2023. [dostęp 2023-03-04].
  8. ↑ Skład: Zarząd Główny PTS. pts.org.pl. [dostęp 2023-06-25].
  9. ↑ M.P. z 2011 r. nr 108, poz. 1091
  10. ↑ M.P. z 2011 r. nr 109, poz. 1103
  11. ↑ Ordery dla współpracowników KOR. prezydent.pl, 26 września 2011. [dostęp 2011-09-26].
Laureaci Nagrody im. księdza Józefa Tischnera
za pisarstwo
religijne
lub filozoficzne
za publicystykę
lub eseistykę
za inicjatywy
duszpasterskie
i społeczne
za pisarstwo
za zaangażowanie społeczne
  • 2022: Grupa Granica i Klub Inteligencji Katolickiej w Warszawie
  • 2023: Anna Dymna
Nagroda Specjalna